علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخشی از این مراسم با بیان اینکه برای عرض ادب به ساحت عبدالحسین زرینکوب به مراسم بزرگداشت این ادیب آمده است، گفت: برگزاری اینگونه بزرگداشتها به صورت رسمی و غیررسمی، تجلیل از مقام علم، دانش و فرهنگ است. همچنین این مراسم تجلیل از افرادی است که به تاریخ و فرهنگ و ادبیات این کشور خدمات شایانی کردهاند و امروز در میان ما نیستند ولی آثارشان بین ما هست و میتواند مورد استفاده نسلهای بعدی قرار گیرد.
وی افزود: در روزگاری که از کنار بسیاری از سرمایههای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به راحتی میگذریم، توجه به شخصیتهای برجستهای که خدمات بزرگی برای کشورمان انجام دادهاند، بسیار ارزنده است.
انتقاد از محل برگزاری مراسم
جنتی در ادامه با انتقاد از محل برگزاری این مراسم در ساختمان شماره 2 انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، عنوان کرد: محل انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برای این مراسم بهتر بود و اگر در آینده خواستید چنین مراسمی چه به صورت رسمی، چه غیر رسمی برگزار کنید، بهتر است جایی را در نظر بگیرید که آقایان و خانمها، ساعتها سرپا نایستند. بهتر است اگر خواستید کاری انجام دهید، آن کار درست انجام شود.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، اضافه کرد: هر چند بضاعت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی زیاد نیست اما اگر برگزاری چنین مراسمی را پیش از آن به ما اطلاع دهید، میتوانیم سالنی را در نظر بگیریم که همه استادان بتوانند در آن به راحتی سخنرانی کنند.
مهدی محقق، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی نیز در ابتدای مراسم نکوداشت عبدالحسین زرینکوب، اظهار کرد: متاسفانه در کشور ما این نهادینه شده که عالمان و دانشمندان در گوشهای باشند و جاهل به میدان بیایند.
وی با استناد به حدیثی از حضرت علی (ع) افزود: در تاریخ دانشمندی نیست که از گوشهنشینی عالمان، در کتابش گله نکرده باشد. چنانکه ملاصدرا هم در «اسفار اربعه» میگوید:«هر کس بیشتر در دریای حماقت فرورفته باشد، در زمانه ما بیشتر مورد احترام است.»
نامه فرانتس روزنتال
محقق با طرح این پرسش که «چرا همیشه جهل مقدم بر علم است؟» ادامه داد: در روزگاری که مورخ کم داشتیم و حالا هم به معنای واقعی مورخ با کیفیت اسلامی مانند طبری و حمزه اصفهانی نداریم، چهرههایی مانند عبدالحسین زرینکوب و عباس زریاب خویی ظهور کردهاند. زمانی که در کانادا تدریس میکردم، پروفسوری به نام «فرانتس روزنتال» را از نزدیک دیدم، که بسیار نامدار است. او مقدمه ابن خلدون را به انگلیسی برگردانده است و من قبل از دیدار با وی کتاب «علم التاریخ عندالمسلمین» را که وی به زبان عربی نوشته است، خوانده بودم. او در نامهای به من نوشت با مورخ بزرگی به نام عباس زریاب خویی آشنا شده است. آن زمان با خودم فکر کردم چرا ما نباید قدر این افراد را زمانی که زندهاند، بدانیم.
محقق سپس خاطرهای را از مراسم بزرگداشتی که برای زرینکوب در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد، به این مضمون نقل کرد: زرینکوب در آن مراسم جمله معروف حضرت علی (ع) «الدهر یومان، یوم لک و یوم علیک» (روزگار دو روز است، روزی به نفع تو و روزی به ضرر تو) را به زبان راند. او همچنین گفت: روزی میگویند زرینکوب، آدم بیفایده و بی معنا و بی اثری بوده و یک روز هم مانند امروز، میگویند زرینکوب چه مرد بزرگی بوده است!
وی در ادامه به اهداف ایجاد ساختمان 2 انجمن آثار و مفاخر فرهنگی پرداخت و توضیح داد: این عمارت برای کسانی که نیازمند انتشارات ما هستند، فرصت خوبی است که تا پل امیربهادر نروند و به کتابفروشی ما که اینجاست، رجوع کنند. ضمن اینکه ما در این ساختمان با هر مناسبت برنامهای برگزار میکنیم که دکتر توفیق سبحانی عهدهدار برگزاریاش است.
ماجرای آشغالهای دور ریختنی صاحبخانه میرزا مهدی آشتیانی!
محقق با بیان مراسم بزرگداشتی که برای چهرههای بزرگ حوزه و دانشگاه در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد، اظهار کرد: یکی از این مراسم برای میرزا مهدی آشتیانی برگزار شد. یادم هست روزی به دیدار ایشان در خانهاش رفتم و زن صاحبخانه با فریاد و عصبانیت به دلیل دیرکرد پرداخت اجاره خانهاش میگفت اگر اجاره بها را پرداخت نکند، آشغالهایش را در زبالهدانی میریزد! و آن آشغالها چیزی نبود جز ترجمه اسفار اربعه!
درخشش زرینکوب در حضور شهیدی، انوار و نصر
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی درباره آشناییاش با زرینکوب، توضیح داد: از 1337 با استاد زرینکوب آشنا شدم. آن زمان انجمنی به نام انجمن فلسفه و علوم انسانی وابسته به یونسکو فعالیت میکرد و هر ماه جلسهای با حضور استادان در آن برگزار میشد. زرینکوب از نظر علمی در این انجمن میدرخشید و هر وقت مبحثی تاریخی مطرح میشد، او مرد میدان بود و هرچند استادانی مانند شهیدی، انوار و صدر هم در آن انجمن حضور داشتند، اما زرینکوب چهره شاخص این انجمن به حساب میآمد.
محقق افزود: زرینکوب از سال 1337 به بعد مدیر زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد و به این گروه غنای خاصی بخشید و درخشانترین دوران گروه زبان و ادبیات فارسی، زمان حضور زرینکوب بود. آن زمان دانشگاه ادبیات کعبه آمال دانشمندان بزرگ شده بود و حتی هانری کربن 6 ماه از سال در آنجا تدریس میکرد.
نظر شما