یکشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۲:۳۵
اکسیر: طنز زبان راستین هر جامعه توسعه یافته است/ در هشت سال گذشته به طنزپردازان «غیرخودی» و «نخودی» می‌گفتند

اکبر اکسیر، شاعر و طنزپرداز معتقد است که با چشم تیزبین طنز می‌توان هر معضلی را حل کرد و هر کم و کاستی و مشکلی را نیز افشا کرد. به باور من طنز چشم بینای جامعه است و برای رونق طنز مکتوب باید هر گونه محافظه‌کاری را کنار گذاشت.

 اکسیر در گفت وگوی خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در پاسخ به این پرسش که «پیشنهاد شما برای رونق کتاب با توجه به سخنان اخیر رییس جمهوری چیست؟» عنوان کرد: بهترین پیشنهادم برای رونق همه زمینه‌ها در ایران عزیزمان، در صورت محقق شدن، حمایت از طنز شریف طنزپردازان نخبه ایرانی است.

شاعر مجموعه شعر «پسته لال سکوت دندان‌شکن است» اضافه کرد: می‌توان از طنزپرداران زبده دعوت کرد تا در نشریات ستون ثابت داشته باشند و با برنامه‌سازی در صدا و سیما که زمینه‌اش با برنامه «قند پهلو» در شبکه آموزش ایجاد شده، زمینه را بروز خلاقیت طنزپردازان که اصلاح‌گران واقعی جامعه‌مان‌ هستند ایجاد کرد، تا با نقد فنی و شیرین‌شان به ریاکاری‌ها و سوء مدیریت‌ها بپردازند. به گمانم با چشم تیزبین طنز هر معضل و مشکلی افشا می‌شود.

وی توضیح داد: برای تحقق این کار وزارت ارشاد می‌تواند در کنار جشنواره‌هایی مانند جایزه کتاب سال، جایزه کتاب فصل و جشنواره بین‌المللی شعر فجر، به کتاب‌های برتر طنز و طنزپردازان قدیمی و جدید اهمیت بیشتری بدهد و همچنین به تجلیل از طنزپردازانی که دیگر در میان ما نیستند، همت کند. طنز زبان راستین هر جامعه توسعه‌یافته است و باید با حفظ صداقت و پرهیز از محافظه‌کاری، چشم بینای جامعه را همواره هوشیار نگه داشت تا برای رشد روز افزون ایران عزیزمان در همه زمینه‌ها گام‌های مؤثر و مثبتی برداشته شود.

این شاعر ادامه داد: در هشت سال گذشته طنزپردازان به عنوان «مزاحم»، «نق‌زن» و «غیر خودی» و «ناخودی» و «نخودی» تلقی می‌شدند که این نهایت بی‌انصافی به طنزپردازان که داوران و قاضیان سابق جامعه‌اند، بود. طنز حقیقی با فکاهه و هزل و هجو و شیرین‌کاری کاملاً متفاوت است.

وی یادآور شد: طنز به مفهوم مطلقش ادامه دهنده راه علما و بزرگان دینی و مصلحان اجتماعی است و هر جا که پلیدی و پلشتی و فساد را ببیند، با لهجه صریح خود آن را بیان می‌کند و برای افشایش می‌کوشد.

شاعر مجموعه شعر «مالاریا» گفت: در جامعه کنونی ایران که طنز شفاهی یکی از حربه‌های دفاعی و اجتماعی است و هر سوژه به سرعت برق و باد در قالب لطیفه‌ها اس.ام.اس می‌شود، می‌توان از این هوشیاری و بیداری اجتماعی به عنوان رسانه‌ای برتر به نحو احسن استفاده کرد و در کنار انواع و اقسام معاونت‌ها، مشاور طنازی مانند زنده‌یاد کیومرث صابری برای امور فرهنگی و طنز حقیقی در نظر گرفت. شاید با این شیوه به نحوی درست بتوان مشکلات کشور را به گوش مسئولان رساند تا آنها این موارد را آسیب‌شناسی کنند.

اکبر اکسیر متولد محله آبروان شهرستان مرزی آستارا است. «بفرمایید بنشینید صندلی‌ عزیز»، «زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند»، «پسته لال سکوت دندان شکن است» و «مالاریا» از کتاب‌های این شاعرند. تازه‌ترین اثر اکسیر با عنوان «ما کو تا اونا شیم» به تازگی از سوی انتشارات مروارید روانه بازار کتاب شده است.

پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب:

گفت‌وگوی احمد پوری، عبدالحسین فرزاد، علیرضا قزوه، علی باباچاهی، رضا اسماعیلی و منصور اوجی را در این باره در ایبنا بخوانید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط