پنجشنبه ۲۴ مهر ۱۳۹۳ - ۰۹:۰۰
باباچاهی، عاشقِ افسانه نیما را به پای میز محاکمه کشاند

در منظومه‌ در دست چاپ از علی باباچاهی، که اثری دراماتیک است، دادگاهی تشکیل می‌شود و «عاشق» ِ منظومه «افسانه» نیما به جرم قتلِ بالقوه «افسانه» محاکمه می‌شود. نیز در بخشی از این اثر، «نیما» خود به‌عنوان یکی از شخصیت‌ها وارد ماجرا می‌شود و به‌وسیله خبرنگار، مورد پرسش قرار می‌گیرد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) علی باباچاهی از در دست انتشار بودن دو مجموعه جدیدِ خود خبر داد. مجموعه «دنیای بدون غریبه» که چندی پیش به نشر نگاه، و «قشنگیِ دنیا به همین است» که در چند روز اخیر به نشر ویستار سپرده شده، در برگیرنده شعرهای چند سال اخیر باباچاهی است؛ شعرهایی که فاصله سرایشِ چندانی ندارند و به اعتقاد او، درباره شعرهای آنها، باید در پیوند با هم سخن گفت.

باباچاهی درباره شعرهای دو مجموعه اخیرِ خود می‌گوید: «در مدت‌زمانِ سرایشِ شعرهای این دو مجموعه، کارهای تحقیقی و انتقادی‌ام را کنار گذاشتم. هر مجموعه حدود شصت ـ هفتاد شعر دارد و با این‌که شعرهای این دو مجموعه، کوتاه نیستند، شعرهای کوتاه هم در هردو مجموعه هست. در حقیقت سرایش شعرهای مجموعه‌های اخیر، برخی همچون شُرشُر باران و برخی همچون نم‌نم باران بر من فرود آمده‌اند.»

همچنین باباچاهی درباره شعری بلند در مجموعه «قشنگیِ دنیا به همین است» توضیح می‌دهد: «در این مجموعه، یک منظومه چهارده پانزده صفحه‌ای دارم که وجه نمایشیِ آن بارزتر از وجه رواییِ آن است و چندین شخصیت در آن حضور دارند. در این اثرِ دراماتیک که قابلیت اجرای نمایشی هم دارد، دادگاهی تشکیل می‌شود و «عاشق» ِ منظومه «افسانه» نیما به جرم قتلِ بالقوه «افسانه» محاکمه می‌شود».

از دیگر شخصیت‌های این اثر دراماتیک، وکیلِ «عاشق» است که در حقیقت همان «عاشق» است؛ یعنی وکیل و موکّل هردو یک نفرند. نیز باید به قاضی و خبرنگار به‌عنوان دیگر شخصیت‌ها اشاره کرد. همچنین در بخشی از این اثر، «نیما» خود به‌عنوان یکی از شخصیت‌ها وارد ماجرا می‌شود و به‌وسیله خبرنگار، مورد پرسش قرار می‌گیرد.

باباچاهی در ادامه، درباره این اثر دراماتیک که بهره‌مند از امکاناتِ نمایشی است، می‌افزاید: «بخش‌هایی از این اثر، بر همان وزنِ افسانه نیماست، بخش‌هایی را خود در وزنی دیگر و به شکل قالب نیمایی ساخته‌ام، بخش‌هایی، کاملاً بر وزن و سبک و سیاق و قالب «افسانه» یعنی چهار پاره ساخته‌شده، و بخش‌هایی نیز کاملاً به نثر است».

وی در توضیح استفاده از وزن افسانه نیما در منظومه خود به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران می‌گوید: «مثلاً در این منظومه، قاضی با وزنِ افسانه نیما حرف می‌زند، یعنی حرف‌های قاضی را بر وزن افسانه ساخته‌ام، گاهی هم مثلاً صحبتی می‌شود بین عاشق و قاضی، که من آنها را بر وزن افسانه آورده‌ام. ولی در مواردی هم می‌بینیم که یکی دو مصراع که در افسانه نیما بوده، وارد کارشده؛ یعنی در این منظومه، از شعر نیما هم استفاده کرده‌ام.»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها