به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) انصاری گفت: این ترکیب سبب شده گروهی به نام «مروجان خواندن» در شورا شکل گیرد و از جمله تجربه‌های مثبتی که در این خصوص داشتیم می‌توانیم به تجربه‌هایی مانند مشارکت در تهیه فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، فوق‌برنامه‌های مدارس، سبد خواندن با خانواده‌ها و حلقه مطالعاتی اشاره کنیم.
دبیر شورای کتاب کودک گفت: کتابداران کودک و مروجان ادبیات کودکان و نوجوانان از راه‌های مختلف از جمله گردآوری مجموعه‌های مناسب، زیباسازی فضای کتابخانه، امانت دادن کتاب و سایر منابع، اجرای برنامه‌های قصه‌گویی و کتابخوانی و تشکیل کارگاه‌ها و نمایشگاه‌ها می‌کوشند با جامعه مخاطب ارتباط برقرار کنند و در آن تاثیر بگذارند. این رویه طی سالهای طولانی و در شکل‌های کم و بیش ثابتی در کشورهای گوناگون دنبال شده و می‌شود.
این نویسنده گفت: نخستین تجربه رویارویی مستقیم با نوجوانان را توران میرهادی در فرهنگنامه کودکان و نوجوانان با نام شورای مشورتی تجربه کرده است. این شورا از اواخر دهه شصت شکل گرفت و تاکنون بیش از 850 نفر از بچه‌های بین 10 تا 15 سال افتخار مشارکت در تهیه این فرهنگنامه تا جلد پانزدهم را داشته اند.
نوش آفرین انصاری ضمن اشاره به این موضوع که به طور کلی علاقه نداشتن به کتاب و مدرسه و هر آنچه به این موضوع برمی‌گردد ریشه در سنت غلط آموزش رسمی دارد گفت: آموزش رسمی را می‌توان در عکس‌العمل‌های دانش‌آموزان در حوزه ادبیات و کلاس‌های فوق‌برنامه در مدارس دید. در حوزه ادبیات کلاس‌های فوق‌برنامه در مدارس اهمیت زیادی دارند و تعداد زیادی از مروجان به مدارس رفتند و امکان حضورشان در این فوق برنامه‌ها ایجاد شد.
انصاری گفت: در سال 1373 اتفاق بزرگی در حوزه ترویج افتاد و آن اجرای طرح خواندن با خانواده بود و مجموعه بزرگی از بهترین کتاب‌ها در اختیار خانواده‌ها قرار گرفت که اتفاق بسیار خوبی بود. در سال 1383 که فوق‌برنامه‌ها در حال تعطیل بودند و مروجان هم دیگر به مدارس دعوت نمی‌شدند یک اتفاق مهم افتاد و آن اتفاق تاسیس خانه کتابدار در شورای کتاب کودک بود که امکان تجربه‌های زیادی را برای شورا فراهم کرد.
این نویسنده گفت: دو طرح از طرح‌هایی که می‌توان در این راستا به آنها اشاره کرد یکی طرح سبد خواندن و دیگری حلقه مطالعاتی است. طرح سبد خواندن از سال 87 تاکنون در حال برگزاری است که الان به مرحله ارزیابی رسیده است. در این طرح سبد کتاب از خانه کتابدار به خانواده‌ها امانت داده می‌شود. همچنین اجرای حلقه مطالعاتی سبب شد بچه‌ها راحت تر بخوانند، راحت تر عقیده‌شان را بیان کنند و به کتاب و خواندن علاقه‌مند شوند و در نوشتن و تجزیه و تحلیل پیشرفت کنند. آنچه در سالهای اخیر توجه پژوهشگران حوزه خواندن را جلب کرده توان بالقوه کتابداران و مروجان در گردآوری و انتقال مربوط به رفتار مخاطبان در برخورد با متن و تصویر است که می‌تواند به گنجینه گرانبهایی برای کارشناسان تبدیل شود.
دبیر شورای کتاب کودک گفت: کتابداران کودک و مروجان ادبیات کودکان و نوجوانان از راه‌های مختلف از جمله گردآوری مجموعه‌های مناسب، زیباسازی فضای کتابخانه، امانت دادن کتاب و سایر منابع، اجرای برنامه‌های قصه‌گویی و کتابخوانی و تشکیل کارگاه‌ها و نمایشگاه‌ها می‌کوشند با جامعه مخاطب ارتباط برقرار کنند و در آن تاثیر بگذارند. این رویه طی سالهای طولانی و در شکل‌های کم و بیش ثابتی در کشورهای گوناگون دنبال شده و می‌شود.
این نویسنده گفت: نخستین تجربه رویارویی مستقیم با نوجوانان را توران میرهادی در فرهنگنامه کودکان و نوجوانان با نام شورای مشورتی تجربه کرده است. این شورا از اواخر دهه شصت شکل گرفت و تاکنون بیش از 850 نفر از بچه‌های بین 10 تا 15 سال افتخار مشارکت در تهیه این فرهنگنامه تا جلد پانزدهم را داشته اند.
نوش آفرین انصاری ضمن اشاره به این موضوع که به طور کلی علاقه نداشتن به کتاب و مدرسه و هر آنچه به این موضوع برمی‌گردد ریشه در سنت غلط آموزش رسمی دارد گفت: آموزش رسمی را می‌توان در عکس‌العمل‌های دانش‌آموزان در حوزه ادبیات و کلاس‌های فوق‌برنامه در مدارس دید. در حوزه ادبیات کلاس‌های فوق‌برنامه در مدارس اهمیت زیادی دارند و تعداد زیادی از مروجان به مدارس رفتند و امکان حضورشان در این فوق برنامه‌ها ایجاد شد.
انصاری گفت: در سال 1373 اتفاق بزرگی در حوزه ترویج افتاد و آن اجرای طرح خواندن با خانواده بود و مجموعه بزرگی از بهترین کتاب‌ها در اختیار خانواده‌ها قرار گرفت که اتفاق بسیار خوبی بود. در سال 1383 که فوق‌برنامه‌ها در حال تعطیل بودند و مروجان هم دیگر به مدارس دعوت نمی‌شدند یک اتفاق مهم افتاد و آن اتفاق تاسیس خانه کتابدار در شورای کتاب کودک بود که امکان تجربه‌های زیادی را برای شورا فراهم کرد.
این نویسنده گفت: دو طرح از طرح‌هایی که می‌توان در این راستا به آنها اشاره کرد یکی طرح سبد خواندن و دیگری حلقه مطالعاتی است. طرح سبد خواندن از سال 87 تاکنون در حال برگزاری است که الان به مرحله ارزیابی رسیده است. در این طرح سبد کتاب از خانه کتابدار به خانواده‌ها امانت داده می‌شود. همچنین اجرای حلقه مطالعاتی سبب شد بچه‌ها راحت تر بخوانند، راحت تر عقیده‌شان را بیان کنند و به کتاب و خواندن علاقه‌مند شوند و در نوشتن و تجزیه و تحلیل پیشرفت کنند. آنچه در سالهای اخیر توجه پژوهشگران حوزه خواندن را جلب کرده توان بالقوه کتابداران و مروجان در گردآوری و انتقال مربوط به رفتار مخاطبان در برخورد با متن و تصویر است که می‌تواند به گنجینه گرانبهایی برای کارشناسان تبدیل شود.
نظر شما