خلیل عمرانی، شاعر آیینی انقلاب اسلامی، زاده 1343روستای لمبدان بندر دیر بوشهر بود. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در همان روستا و دوره متوسطه را در شهر به پایان برد و درسال 1363 دانشجوی مرکز تربیت معلم پسران بوشهر شد. در سال 1372، پس از اخذ لیسانس ادبیات فارسی، دبیر دبیرستان آیتالله طالقانی بندردیر شد و یک سال بعد، معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عهده گرفت. در سال 1376 به تهران آمد و ضمن فعالیتهای فرهنگی به تدریس ادبیات در اسلامشهر پرداخت و از سال 1378 کارشناس فعالیتهای ادبی اداره کل آموزش و پرورش تهران شد.
آثار وی در ابتدا به صورت پراکنده در نشریات و مجلات به ویژه جُنگهای دفاع مقدس انتشار یافت و در اغلب کنگرههای شعر به عنوان شاعر، میهمان و داور حضورداشته است. تخلص شعری وی «پژمان دیری» بود و از مجموعههای شعرهای او می توان به: مروارید فراموش (گزیده غزلها) 1376، ساعت به وقت شرعی دریا (مجموعه غزل) 1380، گزیده شعرها (مجموعه نیستان) 1380 و دلمویه های بم اشاره کرد.
این شاعر انقلاب در پستهای مشاور وزیر آموزش و پرورش، مسئول آفرینشهای ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشور، معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر، رئیس انجمن شعر سازمان بسیج هنرمندان و رئیس سازمان مدارس غیردولتی نیز فعالیت داشته است.
خلیل عمرانی سرانجام در آذر سال 1391 و در سن 48 سالگی به علت سکته مغزی در تهران درگذشت.
علاقه مندان برای حضور در مراسم بزرگداشت این شاعر فقید انقلاب می توانند در روز یاد شده، به حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به پل حافظ مراجعه کنند.
نظر شما