صالح ظریفزاد، در مقدمه این کتاب، ضمن سپاس از مسعود احمدوند، وابسته فرهنگی ایران در خجند تاجيكستان، برای همکاری در انتشار دیوان غزلیات فرزانه، چنین مينويسد: «گردآوری غزلیات فرزانه، مدتها قبل آغاز شده بود از جمله به اهتمام پرفسور مطلوبه میرزایونس، سال 2008 با عنوان «صدبرگ غزل» مجموعه اولین غزلیات فرزانه در شهر خجند به زیور طبع آراسته شد.»
وی سپس به مجموعه اشعار دیگر این شاعر که در تهران، خجند، دوشنبه، مسکو، سمرقند، لندن و مینسک منتشر شده، اشاره و دیوان غزلیات را بیستوپنجمین اثر او عنوان میکند.
وی افزود: «نظر پرفسور عبدالنبی ستارزاده، را تأکید میکنم که پیوندهای ادبی فرزانه با شعر گذشته و کنونی فارسی تاجیکی به خصوص با مولانا، حافظ، کمال، لایق، سهراب سپهری، ارتباط با عرفان، دین و مذهب، سهم این سیمای برجسته در رشد شعر حاضر تاجیکی و نوعهای گوناگون آن (غزل، شعر نیمایی و سپید) ابتکارات نجیبانه و بیشک خلاقهشان در شعر از موضوعهای مهم کارهای زحمتپسند پژوهندگان محسوب میشوند.»
در چاپ این اثر که با کاغذ گلاسه و حاشیههای اسلیمی چهاررنگ منتشر شده است، احمد رحمتزاد، تاجیبای سلطانی، مفتونه رحمتالله و عبدالفتاح حاجیاف، به عنوان ویراستار و مصحح متن و اعظم خجسته، مطلوبه عاقل اوا و گلسره محموداوا، به عنوان برگرداننده به خط فارسی همکاری داشتهاند.
فرزانه خجندی (عنایت حاجییوه) متولد 1343 دارنده عنوان شاعره خلقی تاجیکستان، ساکن شهر خجند است. او در خانوادهای ادیب و دانشگاهی پرورش یافت و همسرش طالب کریمی (آذرخش) نیز از شاعران نوگرا و موسیقیدانان به نام تاجیکستان است. وی از پیشگامان شعر امروز فارسی در تاجیکستان به شمار میرود.
خجندی امسال در مراسم شعرخوانی در حضور رهبر معظم انقلاب شرکت کرد و غزل «شبت خوش باد و روزت خوش» را قرائت كرد. گزیدهای از اشعار او با نام «پیام نیاکان» در سال 1376 با انتخاب قیصر امینپور از سوی انتشارات سروش منتشر شده است.
نظر شما