به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، تالبوت با اشاره به قهرمان سری داستان‌های «گرندویل» به نام «آرکی لبروک» که یک گورکن در هیبت کارآگاهی شبیه شرلوک هلمز است می‌گوید: "انتخاب یک حیوان به عنوان یک شخصیت در داستان‌های استیم پانک بسیار زمان‌بر است. من برای این نقش شخصیت محکمی می‌‍‌‌‌‎خواستم که در برابر همه مشکلات بایستد و گورکن‌ها چنین سرسختی را دارند. آنها با راه راه‌های سیاه و سفید بدنشان همیشه آرام ولی جسور به نظر می‌رسند."

شاید کمتر کسی تالبوت را به عنوان پدر رمان‌های مصور و از نخستین نویسندگان سبک استیم پانک بشناسد. در سال 1981 «عشق واقعی» اثر «پوزی سیموندز» منتشر شد و یک سال بعد «وقتی باد می‌وزد» نوشته «ریموند بریگز» و رمان مصور علمی تخیلی «ماجراهای لوتر آرکرایت» نوشته تالبوت روانه بازار شدند.

داستان‌های «گرندویل» که فانتزی جامعی از سیاست است مخاطبان جدیدی برای تالبوت به ارمغان آورد. همچنین همکاری‌های برایان با همسر خود «مری تالبوت» در آثار غیرداستانی به ویژه در «دختر چشمان پدرش» که جایزه کوستا 2012 در بخش بیوگرافی را از آن این زوج نویسنده کرد، نشان داد که اکنون آثار مصور به طور فزاینده‌ای به رسمیت شناخته می‌شوند.

برایان در سال 1994 رمانی مصور به نام «داستان یک موش صحرایی بد» را خلق کرد که به آن مباهات می‌کند. این رمان داستان یک قربانی بدرفتاری با کودکان است که با کتاب «منطقه دریاچه» اثر «بئاتریکس پاتر» آرامش خود را بازمی‌یابد.

با این وجود شاید سری رمان‌های «گرندویل» تنها داستان‌هایی باشند که خوانندگان آثار تالبوت با آنها ارتباط برقرار کرده‌اند. برای ترسیم و رنگ‌آمیزی کامپیوتری هر صفحه از این رمان‌ها حدود چهار روز یا بیشتر زمان صرف شده است و تالبوت همچنان خستگی ناپذیر هر 7 روز هفته تا ساعت 9 شب مشغول کار است.

او در پاسخ به این سؤال که آیا تاکنون پیش آمده یک روز را بدون کار بگذراند، گفت: "نه هرگز، یک روز هم در خانه بیکار ننشسته‌ام و البته این واقعا عجیب است زیرا در نوجوانی بسیار تنبل بودم. با این وجود تصور می‌کنم اگر بیشتر وقت صرف نوشتن کتاب می‌کردم اکنون هنرمند موفق‌تری بودم."

تالبوت به عنوان خالق پرشور و مشتاق کتاب‌های کمیک توصیف شده اما او معتقد است: "خلق کمدی یک فرآیند کند و آهسته است، مشتاق این عرصه بودن، شور و حرارتی می‌طلبد که من هنوز در آن حد نیستم."

تالبوت درباره خلق گرندویل می‌گوید: "با دیدن امضای «ژان ایگناس ژرارد» فرانسوی قرن 19 که «جی جی گرندویل» بود، ناگهان به ذهنم رسید که گرندویل می‌تواند نام مستعار پاریس به عنوان بزرگترین شهر حیوانات باشد و سپس ساختار اولیه داستان را در 20 دقیقه طراحی کردم و در 6 روز متن آن را تایپ کردم. بسیار عجیب بود، گویی دیکته می‌نوشتم، می‌توانستم صدای شخصیت‌های داستان را بشنوم و می‌دانستم به هم چه می‌گویند."

نخستین رمان گرندویل درباره سلاح‌های کشتار جمعی است که در آن یک شیر اساطیری بالدار با شباهت بسیار زیاد به «نیک بریفین» رهبر حزب ملی بریتانیا دیده می‌شود. به گفته تالبوت سیاست در این داستان بسیار کلی است اما مهم ارتباط آن با دنیای واقعی است.

او می‌گوید: "استفاده از حیوانات به عنوان شخصیت‌های داستان کمی شبیه تئاتر سنتی ایتالیا است که در آن هنرمندان ماسک بر چهره می‌زنند. با این کار می‌توان ویژگی‌های یک شخصیت را به مخاطب تلگراف کرد."

تالبوت برای تأمین سرمایه «آلیس در ساندرلند» بسیار تلاش کرد و شورای هنر را به خاطر عدم حمایت آنها از این کتاب به باد  انتقاد گرفت. اما در حال حاضر این شورا از همکاری آینده تالبوت با همسرش مری در کتابی مصور درباره بیوگرافی تاریخی از زنی قدرتمند که هویت او را فاش نکرده‌اند حمایت کرده است.

تالبوت در پاسخ به این سؤال که آیا درمورد کتاب‌های مصور جدیتی که شایسته آنها باشد وجود دارد یا خیر، گفت: در 30 سال گذشته تغییرات زیادی در آثار تصویری ایجاد شده و این آثار به عنوان یک فرم هنری موجه پذیرفته شده‌اند.

بخشی از رمان مصور گرندویل