یکشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۵:۵۴
کتاب «جنگ آخر» در کتابخانه ملی رونمایی شد

مراسم رونمایی کتاب «جنگ آخر» با حضور محمد سلطانی‌فر رئيس پژوهشگاه عالی رسانه، ماکان عیدی پور نویسنده و جمعی از اساتید دانشگاه و اهالی رسانه در اندیشگاه فرهنگي كتابخانه ملي برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومي سازمان اسناد و كتابخانه ملي جمهوري اسلامي ايران، محمد سلطانی‌فر در مراسم رونمایی کتاب «جنگ آخر» گفت: ماکان عيدي پور را سالهاست مي شناسم او خصوصیتی چند وجهی دارد. حوزه تخصصی او سیاست و جنگ است اما در حوزه رسانه هم تبحر دارد اين عوامل موجب شده تا او نگاه متفاوتی داشته باشد.

این استاد دانشگاه با اشاره به کتاب «جنگ آخر» گفت: نويسنده در اين كتاب نگاه متفاوتی نسبت به جنگ دارد، نگاهي که تاکنون از بیان آن پرهیز داشتیم و آن ماهیت جنگ به عنوان یک عنصر بازدارنده است. جنگ علیرغم همه بدی‌هایش، دارای نقاطی است که به منافع پشت پرده اشاره می‌کند. این نگاه نویسنده را به ويژه در روایت اتفاقات هند و پاکستان و وجود سلاح هسته‌ای به عنوان عنصر بازدارنده جنگ به وضوح می‌بینیم. حوزه جنگ به ويژه از منظر صلح آمیز و توان بازدارندگی آن جزو تخصص‌های عیدی پور است.

رئیس پژوهشگاه عالی رسانه افزود: امیدوارم که نویسنده در این نگاهش موفق باشد چون دنیای امروز درحالی اتفاقات بد جنگ را تقبیح می‌کند که خود عامل و دامن زننده به آن است. امیدوارم که یک روز به صلح پایدار در دنیا برسیم.

ماکان عیدی پور نویسنده «جنگ آخر» به عنوان سخنران دیگر مراسم گفت: سعی کردم کتابم را طوری بنویسم که برای همه گویا و قابل استفاده باشد.

در ادامه اين نشست ماكان عيدي پور گفت: وقتی در لندن مشغول تحصیل در رشته جنگ بودم، سوالات متعددی برایم پیش آمد که جریان تحصیلم را رقم زد. بعد از اتمام تحصیل متوجه شدم که این سوالات برای مردم ما هم مشترک است؛ البته این ابهامات و سوالات برگرفته از فرهنگ ما است. انگیزه من برای نگارش كتاب «جنگ آخر» پاسخ به این پرسش‌ها بود. تصمیم گرفتم این آموزش عمومی را در قالب یک کتاب منتشر کنم و معتقد بودم که این رسالت را باید انجام دهم.

نویسنده «جنگ آخر» تصریح کرد: نگاه به جنگ در ایران یک نگاه سخت افزاری و ماقبل مدرن است. جنگ را همیشه اتفاقی دیدیم که برنامه‌ریزی برای مقابله با آن لازم بوده اما هیچ گاه آ نرا به عنوان یک سرفصل در علوم انسانی وارد نکردیم. در دانشگاه‌های ما چنین رشته‌ای و حتی رشته‌ای نزدیک به آن وجود ندارد؛ البته در علوم ارتباطات خیلی راحت‌تر توانستم به جنگ بپردازم.

عیدی پور ادامه داد: احساس کردم تنها شخصی که می‌توان کتاب را به او تقدیم کرد، شخص رهبری است چون منطقی‌ترین مواضع را در ایشان می‌بینم. این تقدیم نسبتی با جایگاه رهبری ایشان ندارد و حتی اگر این طور هم نبود، لازم بود تا کتابم را به خاطر نوع نگاه و نظراتی که دارند به ایشان تقدیم کنم.
او با اشاره به جریان هسته‌ای شدن ایران گفت: مردم ما سهم مهمی در هسته‌ای شدن کشور دارند چون پس از آن نحوه تعامل، مناسبات و جایگاه کشور بسیار متفاوت خواهد شد. موضوع هسته‌ای هرچند پرطرفدار نیست اما همه‌گیر است و قرار است همه ملت به این تصمیم مشترک برسند. فکر می‌کنم باید این مسئولیت کوچک را باید به بهترین شکل انجام می‌دادم.

عیدی پور در پایان تاکید کرد: کتابش را درباره ایران ننوشته و خواسته یک واقعیت جهانی را مطرح کند. او درباره نامگذاری کتابش گفت: «جنگ آخر» کنایه‌ای از این است که اگر روزی احتمال جنگ اتمی را متصور بدانیم، طبیعتا آن نبرد، جنگ آخر خواهد بود و پس از آن باید به دوران تیر و کمان برگردیم البته اگر انسانی باقی بماند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها