دکتر حسن انوشه، پژوهشگر و سرپرست گروه مؤلفان «دانشنامه ادب فارسی» به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: انجام کارهای پژوهشی در قالب کتاب و مقاله بسیار خوب است، اما به شرطی که کتاب‌سازی و مقاله‌سازی نباشد.
سطح پژوهش در ایران پایین آمده است
وی ادامه داد: بارها دیده شده که دانشجویان کتاب یا مقالاتی را نوشته و منتشر می‌کنند، اما در نهایت مطلب دانشجو با نام استاد منتشر می‌شود. این موضوع در فرهنگ کشور یک فاجعه محسوب می‌شود. در برخی موارد شاهد این بوده‌ام که استادان ترجمه کتاب‌های چند جلدی را به عنوان تکلیف درسی به دانشجویان واگذار می‌کنند و در نهایت مجموعه ترجمه شده را با نام خود منتشر می‌کنند.
انوشه درباره جایگاه کتاب‌های پژوهشی در ایران اظهار کرد: سطح پژوهش در ایران پایین آمده و این موضوع را باید در مسائل اجتماعی ریشه‌یابی کرد. یکی از موضوعات این است که قوانینی وضع شده که فاقد ارزش است و باید مانع کتاب‌سازی از سوی استاد شود.
سرپرست گروه مؤلفان «دانشنامه ادب فارسی» افزود: مشکلات مالی استادان باعث می‌شود تا هم سطح علمی و هم سطح اخلاقی پژوهش در جامعه کاهش یابد و برای تأمین نیازهای معیشتی خود دست به کتاب‌سازی می‌زنند.
دلبسته فرهنگ ایرانی هستم
وی در ادامه گفت: با این وضع تنها در صورتی‌که استاد از تمام نیازهای مالی خود و خانواده‌اش چشم بپوشد و به نوعی ریاضت را پیشه کند، می‌تواند با شرایط فعلی به کار در حوزه پژوهش بپردازد. قبل از هر چیز باید دزدی و اختلاس در کشور ریشه‌کن شود و پول آن صرف پژوهش و تأمین نیاز جامعه علمی کشور شود تا بتوان سطح علمی کشور را ارتقا داد.
انوشه تصریح کرد: دغدغه من نیز مانند دغدغه تمام پدران ایرانی، تأمین معاش است. دغدغه من این است که دست ما کوتاه است، اما با این همه از کار نمی‌مانیم. من به شخصه با اینکه سختی‌های فراوانی را در حوزه شغلی خود متحمل شدم، اما به دلیل اینکه دلبسته فرهنگ ایران هستم به راه خود ادامه دادم. با این حال خیلی از افراد تاب نیاورده و از این حوزه بیرون می‌روند.
این استاد دانشگاه افزود: پژوهشگران ایرانی حتی در صورت خروج از ایران، باز هم باید به فکر این کشور باشند، چراکه این کشور متعلق به آن‌هاست و باید در راه سازندگی آن تلاش کنند.
سه‌شنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۷:۳۹
نظر شما