خسرو سینایی، کارگردان و فیلمنامه نویس، با حضور در فرهنگسرای کتاب در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ضمن توضیحاتی درباره دریچه های مختلف زندگی اش که سینما، موسیقی و شعر است، گفت: سه سال پیش به خاطر اینکه پشتم را عمل کردم دیدم نمی توانم به سراغ سینما که آن را مفری برای گریز از مشکلات سینما می دانم، بروم. همچنین دیدم دیگر ساز هم نمی توانم بزنم. یادم آمد که چقدر به شعر خیانت کرده ام، پس به سراغ آن رفتم.
سینایی در ابتدا با تشکر از دعوت شدن به حضور در این نشست گفت: شاید بپرسید که من به عنوان یک سینماگر در نشست کتابخوانی چه می کنم؟ به یاد دارم، قدیم ترها می گفتند هرکه قلم به دست بگیرد متفکر است و هر که فیلم بسازد، تنها کارش سرگرم کردن است. اما تفکر در سینما نیز مطرح می شود. از آنجا که این روزها کتابخوان به سختی پیدا می شود، از طریق نمایش فیلم می توان مخاطب را به خواندن کتاب ترغیب کرد.
شاعر «اتاق صورتی» درباره منشا ذهنی شاعر و رواج شعر با هر ابزار بیانی گفت: اگر منشا هنر را در ذهن بدانیم، ابزار بیان آن می تواند متنوع باشد که عبارتند از: کلام، موسیقی و ابزارهای آن، و سینما.
وی افزود: من همیشه به عنوان سینماگر شناخته شدم اما از 12 سالگی با شعر مأنوس شده بودم. البته پس از مدتی به سمت و سوی سینما و سینماگری کشیده شدم. از آنجا که هنرهای مختلفی را تجربه کردم، این هنرها می تواند در سینما مطرح شوند.
این فیلمنامه نویس با معرفی مجموعه شعر «اتاق صورتی » که در نشر امرود منشتر شده، بیان کرد: مجموعه شعر اتاق صورتی باعث می شود که با ذهنیت و نگاه من نسبت به شعر، سینما و هنر بهتر و منسجم تر آشنا شوید. در مقدمه این کتاب درباره سه دریچه از زندگی ام توضیحاتی ارائه شده است. دریچه اول که از همه بزرگ تر است، سینما است. دریچه دوم که کوچک تر است موسیقی و دریچه سوم که از همه کوچک تر است، شعر است.
این کارگردان مستندهای اجتماعی درباره به چاپ رساندن مجموعه شعرهایش می گوید: من در ابتدا تصمیم نداشتم که مجموعه شعرهایم را به چاپ برسانم. اما به دو دلیل تصمیم به این کار گرفتم. یکی آنکه متوجه شدم شعرهایم گاهی به غلط خوانده می شود. دیگر اینکه شعرها بدون اینکه نامی از من برده شود، خوانده می شود. بنابراین تصمیم گرفتم شعرهایم را چاپ کنم .
فرهنگسراي كتاب در مصلي امام خميني (ره)، ضلع شرقي بلوار امام رضا (ع)، نبش خيابان هفتم واقع شده است.
نظر شما