زنوزی جلالی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: در حال حاضر معضل اصلی نشر ما پخش است که اگر انتشار کتاب‌های دیجیتال به سر و سامانی می‌رسید این موضوع در سایه قرار می‌گرفت.
وی افزود: شمارگان کتاب‌های ادبی‌مان در اوایل انقلاب 11 هزار نسخه بود اما امروز به شمارگان تأسف‌آور و اشک‌بار هزار و 500 نسخه رسیده‌ایم. به گمانم با این وضع نمی‌توان سر و سامانی به کتاب‌های دیجیتال داد.
این داستان‌نویس یادآور شد: البته وقتی تیراژ کتاب پایین می‌رود مردم گرایش به مطالعه دیجیتال پیدا می‌کنند و در این بین مسوولان باید تدابیری بیندیشند و سیاستمداران فرهنگی فکری به حال کتاب‌های دیجیتال بکنند.
زنوزی اضافه کرد: اما همچنان معتقدم که تا وقتی نتوانیم سر و سامانی به نشرمان بدهیم وضع کتاب‌های دیجیتال تکانی نمی‌خورد. به عنوان یک نویسنده ایرانی دوست دارم که کتابم در اقصی نقاط دنیا خوانده شود و بدم نمی‌آید که رمان‌هایم چاپ الکترونیک شوند اما به شرط این‌که حقوق مادی‌شان را دریافت کنم.
وی در فرازی دیگر از سخنانش توضیح داد: در ایران متأسفانه از دیگر سو همه چیز به اصطلاح مرکز زده است و در مرکز وجود دارد. اگر کتاب خوبی چاپ می‌شود در شهرستان پیدا نمی‌شود و اگر ساکنان شهرستان بخواهند آن کتاب را تهیه کنند لاجرم باید به تهران بیایند. در این اوضاع و احوال کتاب‌های دیجیتال می‌توانست کمکی به صنعت نشر ما باشد. امیدوارم روزی را ببینیم که تیراژ کتاب‌های دیجیتال در ایران مانند دیگر کشورهای توسعه یافته به 500 و 600 هزار نسخه برسد.
فیروز زنوزی‌جلالی، داستان‌نویس و مدرس کارگاه‌های ادبیات داستانی است. «روزی که خورشید سوخت»، «اسکاد روی ماز 543»، «مردی با کفش‌های قهوه‌ای» و «سیاه بمبک» برخی آثار وی هستند. رمان «قاعده بازی» زنوزی جلالی سال 1387 به عنوان اثر شایسته تقدیر جایزه جلال‌احمد معرفی شد.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب ایران:
گفت‌وگو با مفتون امینی، کاوه بهمن ، محمود دولت‌آبادی، محمدجعفر یاحقی و محمود حسینی‌زاد را اینجا بخوانید
شنبه ۹ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۱
نظر شما