«دیوید لاوج»، نویسنده، منتقد و استاد ادبیات دانشگاه «بیرمنگام» انگلستان مدعی شده است که هر چه سن مردم بالا میرود، خلاقیت آنان کمتر میشود.
وی به کانال 4 رادیو بی بی سی گفته است: «فکر میکنم تعداد زیادی از نویسندگان که در جوانی آغاز به کار میکنند، همانگونه که من کردم، به احتمال در دهه 40 و 50 به اوج خود میرسند.»
لاوج میافزاید: «پس از آن نوشتن بیش از پیش به یک چالش تبدیل میشود. زمان بیشتری برای نوشتن کتاب صرف میشود؛ درمییابید که بیشتر بازنویسی و زمان بسیاری بر سر آنها صرف میکنید. بخشی از آن به این دلیل است که مغز شما دیگر به سرعت سابق خلاقیت بروز نمیدهد. و هنگامی که همانند من به کهولت نزدیک میشوید، واقعا این کار به تقلای بسیاری نیاز دارد. دریافتهام که برای هر صفحه از هر چیزی زمان زیادتری را صرف میکنم.»
وی تصریح کرد: «حقیقت را بگویم، این احتمال وجود دارد که دیگر نتوانم رمان دیگری بنویسم. اگر چه ایدههای زیادی در سر دارم، اما نطفه هیچ کدام بسته نمیشود.»
با وجود این، «لاوج» گفته است که طرحی برای نوشتن رمانی بر مبنای واقعیت دارد و میگوید: «این کار سادهتر است زیرا دیگر لازم نیست از خودتان داستانی بسازید.»
این استاد دانشگاه «بیرمنگام» همچنین اظهار کرده که ممکن است اثر کاملا تخیلی را تولید کند و میافزاید: «ایدهایی دارم و ممکن است بتوانم رمان دیگری را بنویسم. هر چند خیلی مطمئن نیستم.»
آخرین اثر کاملا تخیلی «لاوج» با عنوان «محکومیت ناشنوا» در سال 2008 منتشر شد که مورد استقبال منتقدان قرار گرفت.
این در حالی است که «آنتونیا فریزر» 82 ساله، نویسنده کتاب پرفروش «ملکه ماری اسکاتلند» و همسر «هارولد پینتر»، نمایشنامهنویس مشهور درگذشته، نیز گفته است، طی سالها از زمانی که نویسنده شده، احساس میکند بهرهوری او نیز بیشتر شده است.
وی در همان برنامهای که «لاوج» سخن میگفت اظهار کرد: «فکر میکنم وقتی جوانتر هستید، خلاقیت شما کاملا متفاوت است. به نظر خودم، با گذر سن مقتصدتر شدهام؛ بیشتر میدانم کی هستم و چه کاری میتوانم انجام دهم.»
«فریزر» عنوان کرد که همسرش (هارولد پینتر) بهترین آثار را در اوخر زندگی به نگارش درآورده است.
این نویسنده اظهار کرد که «هارولد» در واقع اشعار فوقالعادهای را در واپسین روزهای زندگیاش سروده است، یکی از شعرهای او "وقتی مردم دلم برای تو بسیار تنگ خواهد شد" ... فکر نمیکنم بتوانم آن را بازگو کنم زیرا بسیار احساسات برانگیز است. شاید وقتی مرگ فرا میرسد خلاقیت را هم با خود میآورد.»
در همین حال، پروفسور د«تیموتی سالتهاوس»، روانشناسی از دانشگاه «ویرجینیا» در مطلبی درباره شناخت مسائل عمده سالمندان گفته است که مواجهه با سن و سال اغلب به تفکرات شخصی بازمیگردد.
وی نوشته است: «اظهاراتی درباره شناخت پیری ممکن است بیشتر تحت تاثیر به همان اندازه بازفهم و مواجهه نویسندگان، تحت تاثیر ارزیابیهایی بر مبنای تجربه آنان باشد.»
در ماه ژانویه، «سلفریجز»، فروشگاه کالاهای لوکس و عتیقه در لندن نمایشگاهی را از آثار 14 طراح و هنرمند که در سالهای کهولت خلق شده بودند، برپا کرد. یکی از این هنرمندان «مولی پارکین» 82 ساله به «اینیپندنت» گفته است که «من از این که کهنه و قدیمی باشم هراس دارم. فقط میتوانم آرزو کنم که هر کسی کهنسالی فوقالعادهای همچون من داشته باشد.»
نظر شما