یکشنبه ۱ شهریور ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۰
رحماندوست: هنوز کتابی درباره جایگاه امام (ره) در دوران دفاع مقدس ندیدم/ «وقتی مهتاب گم شد» دایره‌المعارف خودسازی است

مجتبی رحماندوست در آیین رونمایی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» گفت: یاد امام خمینی(ره) در کتاب به وضوح دیده می‌شود. متاسفم که بسیاری از خاطرات تاریخ شفاهی دوران دفاع مقدس چنین نیستند و از امام (ره) نامی برده نشده است. هنوز کتابی درباره نقش و جایگاه امام (ره) در دوران دفاع مقدس ندیدم.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) آیین رونمایی کتاب «وقتی مهتاب گم شد» حاصل روایت خاطرات علی خوش‌لفظ، از جانبازان شیمیایی دوران دفاع مقدس، نوشته حمید حسام، با حضور این نویسنده، راوی خاطرات، گلعلی بابایی، رئیس سازمان هنری و ادبیات دفاع مقدس، سردار حاج مهدی کیانی، فرمانده لشگر انصار‌الحسین (ع) در دوران دفاع مقدس، سردار علی همدانی، جانشین قرارگاه امام حسین (ع)، مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران و فرمانده اسبق سپاه محمد رسول‌الله (ص) تهران و مجتبی رحماندوست، نویسنده و شاعر شنبه 31 مرداد 1394 در سالن مهر حوزه هنری انقلاب اسلامی برگزار شد.

خاطرات خوش‌لفظ، دایره‌المعارف لشگر انصار‌الحسین(ع)
مجتبی رحماندوست، نویسنده و شاعر در آیین رونمایی «وقتی مهتاب گم شد» اظهار کرد: مدتی است که خاطره‌نگاری می‌کنم اما وقتی این کتاب را خواندم از نوشتن خاطرات خودم خجالت کشیدم. کتاب‌های نوشته شده حوزه دفاع مقدس درباره خودِ جنگ، حاشیه آن، خانواده‌ها درگیر با جنگ و یا پشت جنگ را روایت کرده‌اند. این کتاب درباره متن جنگ نوشته شده است و دست کم، دایره‌المعارف لشگر انصار‌الحسین(ع) است. مخاطب در تمام کتاب خود را حاضر می‌بیند و از این نظر، استدعا می‌کنم که رزمندگان خاطراتشان را بنویسند. «وقتی مهتاب گم شد» روایت نوجوانی است که از همه شیطنت‌های خود سخن گفته است.

وی افزود: این‌که «خوش لفظ» پس از مجروحیت، به دلیل جا نداشتن بیمارستان‌ها از زایشگاه شهریار تهران سر در می‌آورد، مرا به یاد یکی از داستان‌های کوتاهم می‌اندازد. نقش دفترچه خاطرات او برای تدوین کتاب بسیار موثر بود. البته تمام آن خاطرات در کتاب نیامده و امیدوارم روزی منتشر بشود. او عکاسی هم می‌کرد و برخی از عکس‌های ارزشمندش از متن جبهه در کتاب آمده است.

رحماندوست ادامه داد: «وقتی مهتاب گم شد» کتابی صادق است و راوی خاطرات از خرابکاری‌های دوران نوجوانی‌اش هم گفته است. این کتاب دایره‌المعارف خودسازی است و پر است از خاطرات رزمندگانی که یک شبه ره صد ساله را طی کردند و آنچه از داستان‌های جنگ می‌شنویم، همه را در کتاب خاطرات خوش لفظ می‌بینیم. مظلومیت شهیدان به خوبی پیداست و انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

وی با اشاره به این که یاد امام خمینی(ره) و دیدار با ایشان که اوج آرزوی رزمندگان بود، در کتاب به وضوح دیده می‌شود، گفت: بسیار تاثیرگذار از این اتفاق سخن گفته شده و متاسفم که بسیاری از خاطرات تاریخ شفاهی دوران دفاع مقدس، چنین نیستند و نام امام (ره) حتی نیامده است. هنوز کتابی درباره نقش و جایگاه امام (ره) در دوران دفاع مقدس ندیدم.

وی تاکید کرد: پزشکانی که وظیفه تعیین جانبازی رزمندگان را دارند، بهتر است این کتاب را بخوانند. آن‌ها از رزمندگان صورت سانحه عصبی- روانی شدن می‌خواهند در حالی که فقط برخورد با یکی از خاطرات روایت شده در این کتاب، برای هر رزمنده سندی از این صورت سانحه است. خیلی از پزشکان حتی از پذیرفتن شیمیایی شدن رزمندگان هم امتناع می‌کنند.

این شاعر و نویسنده ادامه داد: ادب رزمندگان را می‌توان در لابه‌لای خاطرات دریافت. تمام واقعیت‌ها در کتاب بیان شده است؛ از خاطرات معنوی تا دیگر خاطرات. متاسفانه امروز گذاشتن نام‌های غیر اسلامی بر نوزادان، رایج شده است. مطالعه این کتاب می‌تواند به افراد اهمیت ارزش‌ها و نام‌های اسلامی را یادآور شود. در «وقتی مهتاب گم شد» اسطوره‌سازی نمی‌بینم اما تمام خاطرات بیان شده از او مردی خدایی را نشان می‌دهد.
 
خوش‌بیانی و خوش قلمی راوی و نگارنده
گلعلی بابایی در این برنامه به شرح فراز‌هایی از کتاب پرداخت و گفت: مخاطب در مطالعه این کتاب خود را در کوران عملیات بیت‌المقدس حاضر می‌بیند و احساس می‌کند با بچه‌ای 16 ساله که بلدچی گردانی است که باید شب عملیات از رودخانه کارون عبور کند، همراه شده است. این امر، از خوش زبانی «خوش‌لفظ» و از خوش قلمی حمید حسام است.

وی با بین این‌که صحنه‌های بکر و به یادماندنی در این کتاب آمده است، افزود: خواندن خاطرات کتاب می‌تواند این نکته را به انسان بیاموزد که چگونه انقلاب اسلامی انسان‌ها را ‌پروراند و حتی به درجه فرماندهی رساند. امیدوارم خواندن این کتاب‌ها، فتح بابی برای تولید آثار زیبای دیگری در این زمینه باشد. نوشتن «وقتی مهتاب گم شد» هم بهانه‌ای است برای قدردانی از مردی که یازده بار مجروح شد اما باز هم در جبهه ماند و دفاع کرد و خانوادگی در خدمت انقلاب بودند.

مهتاب گم نشد، هنوز می‌درخشد!
سردار حسین همدانی دیگر سخنران این آیین، طی سخنانی گفت: همه زنان و مردان ایران اسلامی تاریخ هشت ساله‌ای برایمان به یادگار گذاشتند که همه آن زیباست. خوش لفظ از آغاز نوجوانی، وارد میدان مبارزه شد و به عنوان سازنده دفاع مقدس ما از گذشته روایت کرده است. وی حافظه قوی‌ای دارد و خاطراتش از دیگر رزمندگان هم بیان شده است در این کتاب می‌بینیم که ده‌ها نفر از همراهانش به شهادت رسیدند اما خداوند او را برای گفتن از آن ستاره‌های دفاع مقدس نگه داشته است.

جانشین قرارگاه امام حسین (ع) ادامه داد: خوش لفظ جزو گروه شناسایی در عملیات الی بیت‌المقدس بود. در خاطراتش نوجوانی آماده را می‌بینیم که زمینه اجرای عملیات‌های دفاع مقدس را فراهم می‌کند. وقتی به مطالعه این کتاب می‌پردازیم، نمی‌توانیم به سادگی آن را رها کنیم. این کتاب «خوش لفظ» نیست؛ کتاب خاطرات بچه‌های شناسایی و اطلاعات- عملیات است که در کمتر جایی بیان شده است.

وی تاکید کرد: «وقتی مهتاب گم شد» به خاطرات شمار زیادی از رزمندگان ما می‌پردازد و نویسنده آن فردی است که خود از رزمندگان جانباز دوران دفاع مقدس است و امروزه در عرصه فرهنگ جهاد می‌کند. معتقدم که اکنون مهتاب گم نشده و روشنایی‌بخش است.

سردار همدانی با بیان این‌که هنوز هم مطالبات رهبری در زمینه نوشتن از رخدادهای دفاع مقدس پاسخ داده نشده است، افزود: ایشان می‌فرمایند که آمریکایی‌ها از یک جنگ داخلی چهارساله، 700‌ هزار عنوان کتاب نوشته‌اند و با وجود هشت سال دفاع مقدس ما، هنوز باید کتاب‌ها و فیلم‌های بسیاری درباره آن نوشته شود. معتقدم که علی خوش‌لفظ خاطرات بیشتری از عملیات‌ها دارد و از برخی موارد، به سرعت عبور کرده است اما می‌دانیم که امروزه حال عمومی او خوب نیست و امیدوارم خداوند او را حفظ کند.

هنوز کارهای بسیاری باقی است!
سردار حاج مهدی کیانی، فرمانده لشگر انصار‌الحسین(ع) در دوران دفاع مقدس نیز در این برنامه گفت: برای هشت سال دفاع مقدس کارهای ادبی ماندگار زیادی انجام شده است اما باید دانست که هنوز کارهای انجام نشده بسیاری در حوزه ثبت خاطرات و رخداد‌های دفاع مقدس باقی است. تاکید دارم که «خوش‌لفظ» بخشی از خاطرات وی است. او بخشی از خاطراتش را نگفته و بنا هم ندارد که بگوید زیرا باور دارد که بخشی از واقعیات گفتنی نیستند.

همرزم شهید باکری ادامه داد: بخش دیگری از ضعف کتاب‌های خاطرات این است که به دلیل گذشت سال‌های سال از وقوع رخدادها، غبار فراموشی بر خاطرات نشسته است. ضمن تجلیل از نگارش آثاری در حوزه دفاع مقدس باید گفت که ضعفی که بیشتر این کتاب‌ها دارند این است که بلافاصله پس از دفاع مقدس بیان نشده‌اند. معتقدم که در این صورت می‌توانستیم مطمئن باشیم که برای سال‌های متمادی کشورمان را بیمه کرده‌ایم.

وی ادامه داد: چه پتانسیلی ‌توانست ملتی که مثل هم فکر نمی‌کردند، گرد هم بیاورد؟ دفاع از دین و انقلاب و دفاع از میهن، همه اختلاف‌ها را به صفر رساند. چگونه ملتی می‌تواند به این نحو یکپارچه باشد؟ اگر توان به نگارش درآوردن یک شب از عملیات کربلای 5 را داشتیم، خیلی بیشتر از این‌ها می‌توانستیم کتاب بنویسیم. ما به بخش بسیار بسیار کوچکی از جنگ پرداخته‌ایم. هنوز انسان‌های فراوانی چون «خوش‌لفظ» داریم که در حال دست و پنجه‌نرم کردن با مصدومیت شیمیایی خود هستند و خاطرات ناب و بکری دارند که می‌تواند بنیه کشوری را از نظر دفاعی و فرهنگی بسازد و برای سال‌های سال تضمین کند.
 
قلم حسام از جنس اخلاص است
سردار کیانی یادآور شد: ما افراد شاخصی را که کمتر نیاز به معرفی داشتند معرفی کرده‌ایم در حالی که رزمندگانی هستند که حرف‌های تازه بسیاری برای بیان دارند اما به دلیل دوری از خودنمایی هنوز این خاطرات را نگفته‌اند. دلیل این همه ایثارگری‌های مردم چه بود؟ چه شد که توانستند افق بازتری را در زندگی خود ببینند؟ با همه این کتاب‌ها نمی‌توان رخداد‌های واقعی را تصویر کرد.

وی گفت: جنگ بعد از سال نخست، به شدت به سمت دشوار شدن رفت. هر چه بیشتر پیش می‌رفتیم، ایثارگری‌ها بیشتر می‌شد و نیاز است حول این محور قلم‌فرسایی شود. خوش‌لفظ در این برهه‌ها حضور داشت و ما به اِزایی برای این ایثارگری‌ها نخواست. باید قدر چنین انسان‌ها و لحظه‌هایی را با نوشتن آثاری در این باره دانست. حمید حسام با جنس اخلاص دوران دفاع مقدس از این خاطرات نوشته است.

حلقه‌های مفقوده‌ام را یافتم!
حمید حسام، آخرین سخنران این آیین هم گفت: «خوش‌لفظ» شاهد شهادت شمار زیادی از رزمندگان بوده است. حلقه‌های مفقوده‌ای از جنگ داشتم که تمام این حلقه‌ها را در خاطرات علی خوش‌لفظ یافتم. جسارت او رفته رفته در جبهه به اخلاص تبدیل می‌شود. او پس از مجروح شدن، برای حضور در عملیات، از بیمارستان فرار کرد. او شاهد شهادت افرادی چون حبیب مظاهری و علیرضا حاج بابایی بود.

وی تاکید کرد: مشکل ما با انسان‌هایی چون «خوش‌لفظ»، فرار آن‌ها از بیان خاطراتشان، به دلیل فروتنی است. خداوند شاهد است که کتاب برای من زیاد مهم نیست. جامعه ما مدیون انسان‌هایی است که به دلیل مجروحیت شیمیایی و... هر روز شهید می‌شوند. این کتاب را برای ادای تکلیفم به همین انسان‌ها نوشته‌ام.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها