اميرفضلي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) عنوان كرد: خواندن رمان و داستان كوتاه در كار يك هنرپيشه خيلي تأثير دارد. بازيگر وقتی يك كتاب را مي‌خواند خود را جای بسياری از شخصيت‌ها می‌گذارد و به بيان ديگر، با دريافت ويژگی‌های شخصيت‌های رمان و داستان بسيار راحت‌تر می‌تواند در نقش آن‌ها بر صحنه فيلم ظاهر شود.
وي افزود: اگر بازيگران رمان بخوانند مي‌تواند با همذات‌پنداری خودش را جای شخصيت‌های اثر ببيند. اين گونه برای بازی در نقش‌های مختلف انعطاف و تسلط بيشتری پيدا می‌كند.
اين بازيگر سينما اضافه كرد: خواندن رمان برای هنرپيشه نوعی تمرين بازيگری در مغز و ذهن او به حساب می‌آيد.
اميرفضلي ادامه داد: من خودم را خواننده حرفه‌ای ادبيات نمی‌دانم اما آثار شماری از نويسندگان بزرگ و شاخص همچون گابريل گارسيا ماركز را خوانده‌ام. او و چندين رمان‌نويس ديگر مثل ويليام فاكنر، ارنست همينگوي، مارك تواين و اسكار وايلد جزو نويسندگانی هستند كه آثارشان همواره در روح و جانم زنده هستند. از ميان نويسندگان ايرانی آثارصادق هدايت، غلامحسين ساعدی، بهرام صادقی و چند نويسنده ديگر را خوانده‌ام و دوست دارم.
اميرفضلي، بازيگر سينما و تلويزيون كار خود را با بازي در «نوروز 72» و «پرواز 57» به كارگرداني داريوش كاردان و مهران مديري در تلويزيون آغاز كرد. وي كارگردان و نويسنده برخي مجموعه‌هاي تلويزيوني مانند «قصه‌هاي فلاني»، «توي خونه»، «آتيه» و «همينه» برعهده داشت.
اميرفصلي از سال 1373 نيز به شكل فعال در سينما نيز نقش‌آفرينی كرده است. بازی در فيلم‌های «جنگجوی پيروز» از نمونه‌های بازی او در سينمای دهه 70 است.
چهارشنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۰
نظر شما