به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از سایت رسمی نوبل،  در 27 نوامبر سال 1895، «آلفرد نوبل» آخرین وصیت نامه خود را امضا کرد و در آن بخش اعظمی از میراث خود را به اهدای جوایزی در عرصه های مختلف، از جمله ادبیات اختصاص داد.
 
از سال 1901 تا کنون اتفاقاتی در این جایزه ادبی مهم سال رخ داده است که در زیر می خوانید:
 
تعداد جوایز
 
از سال 1901 تا کنون 107 دوره جایزه ادبی نوبل برگزار شده است. در سال های 1914، 1918، 1935، 1940، 1941، 1942 و 1943 جایزه‌ای اهدا نشد.
 
مسئولان آکادمی نوبل دراین باره گفته‌اند که «اگر هیچ یک از آثار نتوانند اهداف مورد نظر آکادمی را بجا آورند، جایزه مالی آن تا سال بعد از آن محفوظ خواهد ماند. و اگر پس از آن نیز برگزیده ای انتخاب نشود، مبلغ مالی جایزه به خزانه آدمی خواهد رفت.» در دوران جنگ جهانی دوم کمترین جایزه ادبی نوبل اهدا شده است.
 
 جایزه ادبی نوبل اشتراکی
 
در 4 دوره جایزه ادبی نوبل به صورت اشتراکی اهدا شده است. جایزه اشتراکی نوبل در ادبیات نسبت به حوزه های دیگر عمومیت کمتری دارد.
 
این جوایز اشتراکی به «فردریک میسترال» و «خوزه ایشیگارای» (1904)، «کارل ژیلارپ» و «هنریک پونتوپیدان» (1917)، «ساموئل آگنون» و «نلی ساچز» (1966) و «ایویند جانسون» و «هری مارتینسون» (1974) تعلق گرفته است.
 
تعداد برندگان جایزه ادبی نوبل
 
از سال 1901 تا سال 2014 یک صدو یازده نفر جایزه ادبی نوبل را از آن خود کرده اند.
 
تاریخ تولد برندگان
 
نکته جالب میانگین تاریخ تولد برندگان جایزه ادبی نوبل است. این میانگین از 21 می تا 28 فوریه در نوسان بوده است.
 
نسبت سنی برندگان
 
طی سال های 1901 تا 2014 میانگین سنی برندگان 65 سال بوده است. از آن زمان جوانترین برنده جایزه نوبل «رودیارد کیپلینگ» نویسنده «کتاب جنگل» است که در سال 1907 در سن 42 سالگی این جایزه را از آن خود کرد.
 
مسن ترین برنده این جایزه به «دوریس لسینگ» تعلق دارد که در سال 2007 و در سن 88 سالگی جایزه ادبی نوبل را دریافت کرد.
 
بانوان دریافت کننده نوبل ادبی
 
تا کنون 13 تن از نویسندگان زن جایزه نوبل ادبی را دریافت کرده اند. «سلما لاگروف» نویسنده سوئدی نخستین زنی بود که در سال 1909 این جایزه را از آن خود کرد.
 
از دیگر برندگان زن جایزه ادبی نوبل می توان به «گرازیا دلدا» (1926)، «زیگرید آندست» (1928)، «پرل باک» (1938)، «گابریلا میسترال» (1945)، «نلی ساچز» (1966)، «نادین گوردمیر» (1991)، «تونی موریسون» (1993)، «ویسلاوا شیمبورسکا» (1996)، «الفرید جلینک» (2004)، «دوریس لسینگ» (2007)، «هرتا مولر» (2009) و «آلیس مونرو» (2013) اشاره کرد.
 
جوایزی که با تاخیر اهدا شد
 
«بوریس پاسترناک» در سال 1958 برنده ادبی نوبل شناخته شد اما به دلیل سیاست های مقامات اتحاد جماهیر شوروی سابق با تاخیر این جایزه را دریافت کرد.
 
همچنین «ژان پل سارتر» برنده نوبل ادبی 1964 شناخته شد اما به دلیل مخالفت شخصی وی با هر نوع جایزه رسمی، نوبل خود را با تاخیر دریافت کرد.
 
نوبل پس از مرگ
 
در سال 1931 جایزه نوبل پس از مرگ «اریک آکسل» به وی تعلق گرفت و در سال 1961 نیز «داگ هامارسکیجولد» چنین جایزه ای را پس از مرگ دریافت کرد؛ هر چند از سال 1974، آکادمی نوبل اعلام کرد که به درگذشتگان پیش از اعلام برنده، جایزه ای تعلق نخواهد گرفت.
 
جایزه ای بی ملیت و زبان
 
جایزه ادبی نوبل بنا بر وصیت نامه به «بهترین اثر» فارغ از زبان و ملیت نویسنده آن اهدا می شود. تا کنون  جوایز اهدا شده به تعدا زیر هستند:
 
27 اثر به انگلیسی، 14 اثر به فرانسوی، 13 اثر به آلمانی، 11 اثر به اسپانیایی، 7 اثر به سوئدی، 6 اثر به ایتالیایی، 5 اثر به روسی، 4 اثر به لهستانی، 3 اثر به نروژی و هلندی، 2 اثر به یونانی، چینی و ژاپنی و به زبان های عربی، هندی و ... هر کدام یک اثر به عنوان برنده ادبیات نوبل انتخاب شده اند.
 
از عجایب نوبل
 
بسیاری بر این باور هستند که «وینستون چرچیل»، نخست وزیر دوران جنگ جهانی دوم انگلستان جایزه صلح نوبل را برده است اما حقیقت این است که وی در سال 1953 جایزه نوبل ادبی را برده است.

برندگان جایزه برای اثر خاص
 
با وجود این که جایزه ادبیات نوبل برای دستاورد ادبی یک نویسنده اهدا می شود اما 9 نویسنده فقط به دلیل یک اثر خاص برنده این جایزه شناخته شده اند.
 
«میخایل شلوخوف» (1965)، «ارنست همینگوی» (1954)، «راجر مارتین» (1937)، «جان گلاس وورتی» (1932)، «توماس مان» (1929)، «ولادیلاو ریمونت» (1924)، «کارل اسپیتلر» (1919) و «تئودور مامسن» (1902) کسانی هستند که برای یک تک اثر خاص برنده جایزه نوبل شده اند.