امیرحسن ندایی به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: «رسانه‌های هنری در هزاره سوم» نام جدیدترین کتاب تالیفی من است که به انتشارات افراز سپرده‌ام و احتمالا تا پایان امسال (1394) در دسترس مخاطبان قرار می‌گیرد. این کتاب معرفی، تحلیل و بررسی هنرهای تلفیقی به‌وجود آمده در اواخر قرن بیستم است.
وی افزود: از انتهای قرن بیستم یکسری از رسانه‌های هنری مانند «ویدیو آرت»، «پرفورمنس» و «اینستالیشین» به‌وجود آمده و بلافاصله اوج گرفتند. در سال‌های اخیر «دیجیتال آرت» هم به این رسانه‌ها اضافه شده است.
ندایی اضافه کرد: دیجیتال آرت، ابتدا به شکل ایجاد محیط‌های وهمی در فضاهای سه‌بعدی بود و مخاطب به‌گونه‌ای در درون اثر قرار داشت. این هنر نیز امروزه گسترش پیدا کرده و با رسانه‌های هنری دیگر تلفیق شده است، اما مهم‌ترین نکته در این است که در تولید «دیجیتال آرت» تکنولوژی سهم اصلی را دارد و مخاطب خود بخشی از اثر است و یا با اثر تعامل پیدا می‌کند.
این نویسنده و مترجم با اشاره به اهمیت هنرهای تعاملی در دهه اخیر گفت: امروزه دیگر بخش مهمی از هنر در جهان را هنرهای تعاملی تشکیل می‌دهد. در این هنر مخاطب دیگر مستقل از اثر هنری نیست. من در این کتاب ضمن معرفی و بیان تاریخچه این هنرها، به تحلیل و بررسی آنها نیز پرداخته‌ام.
درباره نویسنده
امیرحسن ندایی، مولف، مترجم و کارگردان سینما، دارای مدرک دکترای پژوهش هنر است و هم‌اکنون به عنوان عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس به تدریس اشتغال دارد. به قلم او پیش‌تر کتاب «30 فریم در ثانیه؛ پژوهشی درباره موسیقی‌تصویر» و «روانشناسی بازنمایی تصویر»، منتشر شده است.
از میان ترجمه‌های منتشر شده ندایی نیز می‌توان به نمایشنامه «مده‌آ» نوشته «اوریپید» و «هنر و وهم» نوشته ارنست گامبریچ اشاره کرد.
«راز کوچه بن‌بست»، «فرجام»، «ملكه پاپلی‌ها»، «بانوی كوچک من»، «از حرم تا حرم»، «پروانه‌ها هرگز نمی‌ميرند» نام برخی آثار سینمایی با کارگردانی امیر حسن ندایی است.
دوشنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۵
نظر شما