ابوالقاسم حسینجانی، پژوهشگر حوزه دین و نویسنده در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره لزوم بازنگری در کتابهای دینی عنوان کرد: در هفته‌هایی مانند هفته کتاب که به صورت تخصصی به موضوع کتاب پرداخته می‌شود باید تعریف زیربنایی درستی از تالیف و کار پژوهشی به انجام برسد.
«بددینی»؛ نتیجه کتابهای بدون محتوا
نویسنده کتاب «حسین (ع) احیاگر آدم» با اشاره به این‌که کتابهای ما به‌ویژه در حوزه دینی نیازمند تغییر در محتوا هستند، گفت: تنها نمی‌توان به تغییرات ساختاری در کتاب‌ها بسنده کرد، بلکه یک نویسنده موفق کسی است که با تغییر در محتوا، بتواند اثری ماندگار تولید کند.
وی یکی از آفت‌های تولید کتابهای بدون محتوا را «بددینی» در بین مردم دانست و اظهار کرد: تا وقتی نتوانیم بازنگری درستی در تولید کتابهای دینی داشته باشیم، نمی‌‌توانیم به بازنگاری و اصلاح امور دینی در بین مردم امیدوار باشیم. برخی نویسندگان و محققان باید اشتباهات خود را در طرح برخی موضوعات بپذیرند تا تفاوت جامعه جاهل و دانا محرز شود.
این پژوهشگر دین با اشاره به قسم خداوند به «قلم» و «نوشتن» در یکی از سوره‌های قرآن گفت: من از این قسم دو برداشت می‌کنم. نخست این‌که تا مساله‌ای مکتوب نشود، آن را نمی‌توان اشاعه کرد و در درجه دوم این‌که ما (نویسندگان) باید طوری بنویسیم که به آن قسم وفادار بمانیم. متاسفانه امروز، «خرافه‌گرایی» در برخی از کتاب‌ها به اوج خود رسیده است. به عنوان مثال برخی نویسندگان درباره امام حسین (ع) دست به نگارش خرافاتی می‌زنند و در این میان سَره را نمی‌توان از ناسَره تشخیص داد.
وی با انتقاد از عملکرد برخی دانشگاهیان در تدریس برخی دروس اظهار کرد: در عین حال باید به این نکته هم اشاره کنم، که مگر دانشگاهیان ما در کلاس‌ها حرف «نو» می‌زنند که انتظار کتاب «نو» هم دارند. ما باید از جو‌زدگی اجتناب کنیم تا در تعریف از مسائل دینی و نوشتن آنها به رویکردهای جدیدی برسیم.
سه‌شنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۰
نظر شما