به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آیین رونمایی از رمان «پل» تالیف مشترک آراز بارسقیان و غلامحسین دولت آبادی، عصر دیروز پنجشنبه 17 دی، با سخنرانی نصرالله قادری، فرید قدمی و نویسندگان کتاب و همچنین با حضور چهره‌هایی چون جمشید ملک‌پور و سیدمجید حسینی زاد، در کتابفروشی هنوز برگزار شد.

مخالفت روشنفکرنماها با رمان «پل»
نصرالله قادری، نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و مدیر انتشارات نمایش در این مراسم گفت: آشنایی من با آراز بارسقیان و غلامحسین دولت آبادی، از مطالعه نخستین اثر مشترکشان یعنی نمایشنامه «گام زدن بر یخ‌های نازک» شروع شد؛ نمایشنامه‌ای که باعث شد نهادهای فرهنگی پس از 30 سال به تئاتر هم توجه و این اثر را برنده جایزه کتاب سال کنند. هنگام خواندن این نمایشنامه مدام فکر می‌کردم که هرکدام از این دو نفر بیش از 50 سال سن دارند، چرا که هم جامعه خود و هم فوت و فن نمایشنامه نویسی را به طور کامل می‌شناسند.

وی افزود: «گام زدن بر یخ‌های نازک» به جامعه خود جواب می‌دهد. این اتفاق برای رمان «پل» نیز رخ داده است. شکل و شمایل این اثر با رمان‌هایی که می‌شناسیم تفاوت جدی دارد، چرا که این رمان عکس و تصویر دارد و برخی قسمت‌های آن به زبان‌های بیگانه است. همچنین این رمان به طور اتفاقی درباره «هفت» پل صحبت می‌کند و عدد هفت در بسیاری از ادیان عددی مقدس به شمار می‌آید.

قادری در ادامه با اشاره به این نکته که ممکن است این رمان مورد پذیرش بسیاری از مخاطبان قرار نگیرد، گفت: من به نویسندگان این رمان گفتم که جامعه روشنفکر نمای ایران این رمان را نمی‌پذیرد و در مقابل آن جبهه می‌گیرد، چرا که شما در ابتدای رمان آیاتی از قرآن کریم را بدون درج ترجمه آن آورده‌اید و این طیف ممکن است گمان کنند که این رمان یک اثر مذهبی است.

این نمایشنامه‌نویس اضافه کرد: ممکن است اغلب طیف نویسندگان مذهبی نیز این اثر را نپذیرند چون اساسا هیچ کس را به عنوان نویسنده قبول ندارند. بر همین اساس من به بارسقیان و دولت‌آبادی بیان کردم که ممکن رمان «پل» پل صراطی باشد برای سقوط نویسندگانش. به همین دلیل نیز می‌گویم که نوشتن این رمان مانند نوشتن نمایشنامه «گام زدن بر یخ‌های نازک» یک خودکشی بود.

نویسنده یتیم ابدی است
نصرالله قادری در بخش دیگری از سخنان خود با انتقاد از وضعیت تیراژ کتاب در ایران گفت: در جامعه‌ای که 70 میلیون نفر زندگی می‌کنند، انتشار رمان با شمارگان هزار و 100 نسخه، اتفاقی دردناک است.

وی افزود: به قول آنتوان چخوف، نویسنده یتیم ابدی است. من به نویسندگان این رمان گوشزد کردم که اگر حتی یک نفر نیز این رمان را درست مطالعه کند، شما به مقصود خود رسیده‌اید.

رمان «پل» را باید به آهستگی خواند
فرید قدمی، رمان نویس و مترجم نیز دیگر سخنران این آیین بود. وی در بخشی از سخنان خود گفت: مشکل بزرگی که باعث می‌شود، مخاطبان با آثار حوزه ادبیات داستانی معاصر ارتباط چندانی برقرار نکنند، با عجله خواندن این آثار است. رمان «پل» را باید به آهستگی هرچه تمامتر مطالعه کرد.

وی افزود: رمان «پل» از واقع‌گرایی مقابل چیزی که ادبیات یا رمان ذهنی خوانده می‌شود، دفاع می‌کند. همان‌گونه که برای ساختن پل نیاز به کار مهندسی شده است، رمان «پل» نیز کاملا مهندسی شده و سازمان یافته «ساخته» شده است. شارل بودلر، شاعر و نظریه‌پرداز مشهور فرانسوی نیز در دو قرن پیش گفت که آثار بزرگ «ساخته» می‌شوند.

قدمی در ادامه به شباهت‌های رمان «پل» با مشهورترین رمان جیمز جویس، اشاره کرد: خویشاوند مهم رمان «پل» رمان «اولیس» اثر جاودانه جیمز جویس است. این دو رمان هر دو در یک روز از یک ماه گرم می‌گذرند. رمان «پل» تصویر و شناخت مناسبی از شهرِ تهران به دست می‌دهد و در رمان «اولیس» نیز شهرِ «دوبلین» به تصویر کشیده شده است.

این مترجم و داستان‌نویس در همسنجی بیشتر دو رمان «پل» و «اولیس» گفت: در رمان «اولیس» به‌جز انگلیسی از چند زبان دیگر از جمله لاتین و یونانی هم استفاده شده است؛ رمان «پل» نیز قسمت‌هایی به زبان‌های انگلیسی و همچنین جملاتی نیز به زبان‌های ارمنی و عربی دارد. هر دو رمان نیز «اتوبیوگرافیک» هستند. در رمان «پل» می‌توان زندگی واقعی هر دو نویسنده یعنی دولت‌آبادی و بارسقیان را مشاهده کرد و این کار را بسیار جذاب می‌کند.

قدمی اضافه کرد: یکی از تفاوت‌های مهم این دو رمان در این است که ما در «اولیس» شاهد بازتاب اتفاقات روز سیاسی هستیم، اما در رمان «پل» خیر.

«پل» رمانی درباره پل های معروف تهران
آراز بارسقیان، یکی از نویسندگان رمان «پل» نیز در این مراسم گفت: من و غلامحسین دولت آبادی برنامه‌ای مبنی بر نوشتن رمانی درباره پل‌های شهر تهران داشتیم. اگر به نقشه تهران نگاه کنید، متوجه می‌شوید که اکثر پل‌های تهران قدیمی هستند و در قلب و یا مرکز شهر واقع‌اند.

وی افزود: بر همین اساس ما نیز تصمیم گرفتیم اتفاق‌های رمان «پل» در حواشی پل‌های موجود در مرکز شهر تهران، یعنی پل‌های سیدخندان، چوبی، کریمخان، روشندلان، کالج و دو پل موجود در خیابان حافظ، بگذرد.

بارسقیان ادامه داد: تمام اتفاقات این رمان نیز در یک روز، یعنی 24 مرداد می‌گذرد.

پنج سال نوشتن مشترک و خلق دو نمایشنامه و یک رمان
غلامحسین دولت آبادی، دیگر نویسنده رمان «پل» نیز در این مراسم گفت: فعالیت دو نفره من و آراز بارسقیان دارد وارد پنجمین سال خود می‌شود. ما از نخستین روزهای سال 1390 کار نگارش مشترک را شروع کردیم که نخستین آن نمایشنامه «گام زدن بر یخ‌های نازک» بود.

وی افزود: رمان «پل» سومین کار مشترک من و آراز است. اکنون نیز مشغول نگارش کار جدیدمان هستیم. باید اشاره کنم که این نوشتن مشترک همیشه با جنگ و دعوای ما همراه بود، به عبارتی ما هیچگاه از ایده‌هایمان کوتاه نیامدیم مگر در مواقعی که به نفع کار تمام می‌شد.

دولت آبادی ادامه داد: اصلی‌ترین کار من نوشتن مشترک با آراز بارسقیان است و پس از آن به دیگر کارهایم از جمله تدریس، پژوهش و ترجمه فکر می‌کنم. خوشحالم که ما در کارمان ثبات داریم و حتی برای سال‌های آینده نیز برنامه ریزی کرده‌ایم.

رمان «پل» با شمارگان هزار و 100 نسخه، 504 صفحه و بهای 35 هزار تومان به تازگی از سوی نشر افراز روانه کتابفروشی‌ها شده است.