محمدخانی در ابتدای این نشست درباره این کتاب چنین توضیح داد: کتاب به داستان زندگی سه زن با نامهای لیلا، شبانه و رُزا میپردازد که هر سه فارغالتحصیل مهندسی مکانیک از دانشگاه تهران هستند و هر کدام با مشکلات متعددی روبهرو هستند. این رمان در 6 فصل و به زبانی ساده و روان بیان شده و شاهد شخصیتپردازی خوبی در آن هستیم. نویسنده تلاش میکند در این کتاب به خوبی به مشکلات زنان امروز اشاره کند؛ در طول داستان، هر سه شخصیت اصلی درگیر موضوع مدرنیته و تفکر سنتی هستند.
سوسن شریعتی که سخنران دوم این نشست بود در ارتباط با دلایل حضورش در این نشست گفت: متاسفانه تا چند روز پیش نه این کتاب را خوانده بودم و نه نویسنده آن را میشناختم اما به دلیل اینکه خودم 20 سال خارج از ایران زندگی میکردم و حال با توجه به شرایط ترجیح دادم به ایران برگردم، به خوبی موضوع کتاب را درک کردم و به نظرم میتوانم در رابطه با کتاب نظر بدهم.
وی ادامه داد: کتاب، درگیریهای امروز دختران جامعه را به تحریر درآورده و نویسنده به خوبی از پس آن برآمده است. سه شخصیت داستان که متعلق به شهرهای اهواز، تهران و رشت هستند، هر کدام شخصیت متفاوتی دارند و متعلق به قشرهای مختلف جامعه هستند اما به دلیل تحصیلات و علایق شخصی مانند موسیقی، سینما و ادبیات به هم شبیه شدهاند.
این پژوهشگر با اشاره به شخصیتهای داستان اظهار کرد: در این کتاب با شخصیتهایی روبه رو هستیم که هیچکدام از وضعیت موجود راضی نیستند و دوست دارند به دنبال دغدغههای خود بروند.
وی ادامه داد: یکی از موضوعات جذاب در این کتاب ویژگی خاصی است که زنان داستان دارند، چراکه هر سه نفر در عین زن بودن جدالی شخصیتی بین زنانگی و مردانگی دارند و میخواهند مستقل باشند.
مصطفی مستور که آخرین سخنران این نشست بود در تشریح کتاب گفت: بعد 20 سال برای نخستین بار است که درباره یک رمان ایرانی نظر میدهم، چراکه به نظرم این کتاب، اثر خوب و قابل قبولی است. شخصیتهای داستان هر کدام دارای تفکری متفاوت هستند که موانع زیادی مانند جامعه مردسالار، عدم امنیت از آینده، رقابت با مردان و مشکلات زنانه سد راهشان است اما ناامید نیستند.
وی ادامه داد: این کتاب یکی از مشکلات بزرگ جامعه ایرانی را نشان میدهد. زنان جامعه ما در حال گذر از زندگی سنتی به زندگی مدرن هستند و هر چه آگاهتر میشوند، مشکلاتشان بیشتر میشود.
این نویسنده با اشاره به دغدغههای زن امروز اظهار کرد: باتوجه به اینکه سن ازدواج در کشور بالا رفته و مشکلات زیادی پیرامون زن امروز وجود دارد، نوعی فردیت و استقلالطلبی برای زنان ایجاد شده که شخصیتهای این داستان نیز با آن مواجه و در حال جنگیدن با آن هستند.
وی افزود: در این داستان شاهد این موضوع هستیم که هر سه شخصیت با توجه به موانعی که سد راهشان است با تلاش و کوشش شرایط را تغییر میدهند.
مستور در توضیح کیفیت نخستین کار نسیم مرعشی گفت: متاسفانه در سالهای گذشته کمتر کتابی را از نویسندگان خانم مشاهده کردم که همه نکات لازم در یک داستان را رعایت کرده باشد، اما نویسنده در این کتاب دیدگاهها و تجربههای عمیق زنان را به قلم در آورده و در تصویرسازی بسیار موفق عمل کرده است.
وی ادامه داد: با مطالعه این رمان متوجه خواهید شد که کتاب نتیجه یکی دو روز نیست و بدون شک نویسنده سالها برای آن زحمت کشیده است. زاویه دید اول شخص و زمان داستان زمان حال است و این دو نکته داستان را جذابتر کرده است.
این نویسنده در بخش پایانی صحبتهایش اظهار کرد: در اثر تولید شده نشانههای امیدبخشی دیده میشود و به جرات میتوان گفت که نسیم مرعشی با این کتاب به جمع اندک نویسندگان خوب ما اضافه شده است.
کتاب «پاییز فصل آخر سال است»، امسال برگزیده بخش رمان جایزه جلالآلاحمد شد. نسیم مرعشی متولد ۱۳۶۲ و فارغالتحصیل رشته مکانیک از دانشگاه علم و صنعت است. این داستاننویس در سال ۱۳۸۸ اولین داستانش را نوشت. وی در سال ۱۳۹۲ رتبه نخست جایزه بیهقی را برای داستان «نخجیر» و در سال ۱۳۹۳ رتبه اول نخستین دوره جایزه داستان تهران را برای نوشتن داستان «رود» به دست آورد. مرعشی رمان «پاییز فصل آخر سال است» را در سال ۹۳ توسط نشر چشمه منتشر کرد.
نظر شما