محمدتقی حق‌بین، عضو انجمن فرهنگی ناشران کودک، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره طرح اهدای کتاب به مناطق روستایی و جشنواره «روستاها و عشایر دوستدار کتاب» اظهار کرد: از مجموعه 200 هزار جلدی که ناشران کتاب کودک و نوجوان برای اهدا به روستاها و مناطق محروم در اختیار انجمن فرهنگی ناشران کتاب کودک و نوجوان قرار داده بودند، 150 هزار جلد را برای کمک به کتابخانه‌های روستایی به نهاد کتابخانه‌ها تحویل دادیم. 20 هزار جلد را نیز به موسسه خانه کتاب تحویل دادیم تا نیاز کتابخانه‌ها را تأمین کنند، زیرا خانه کتاب طرحی با عنوان طرح اهدای کتاب دارد که در قالب آن، کتابخانه‌های نیازمند تقاضایشان را در اختیار این موسسه قرار می‌دهند و بعد از بررسی، کتاب‌های مورد‌نظر در اختیار آنها قرار داده می‌شود.
این ناشر ادامه داد: 30 هزار جلد از این کتاب‌ها باقی مانده بود که 15 هزار جلد از آن را به جشنواره «روستاها و عشایر دوستدار کتاب» اهدا کردیم. هفت‌هزار و 200 جلد از 15 هزار جلد باقی مانده را نیز براساس درخواست فرمانداری قشم برای تجهیز کتابخانه‌های مناطق روستایی و محروم این شهرستان در اختیار آنها قرار دادیم و با باقیمانده کتاب‌ها تابه‌حال دو مسجد و دو روستا را تجهیز کرده‌ایم و دو هزار جلد از کتاب‌ها نیز باقی مانده است.
حق‌بین در خصوص طرح اهدای کتاب توضیح داد: به نظر من اجرای این‌گونه طرح‌ها از طریق ناشران کار درستی نیست زیرا نشر یک بنگاه اقتصادی است و ناشر باید بتواند به وسیله آن ارتزاق کند. زمانی که بحث جمع‌آوری کتاب برای اهدا از ناشران پیش می‌آید دو دیدگاه شکل می‌گیرد. در دیدگاه اول، ناشران به خاطر احترامی که برای انجمن قائل‌اند در زمان اجرای طرح اهدای کتاب مجبور می‌شوند کتاب‌هایی را در اختیار انجمن قرار دهند و دیدگاه دوم این است که ناشران ممکن است کتاب‌های انباری و به‌دردنخور و غیرقابل فروش را در اختیار انجمن قرار دهند که البته این موضوع در اجرای این طرح رخ نداد و ما شاهد بودیم که بالغ‌بر 160 هزار کتاب از 200 هزار جلد کتاب دریافتی، آثار به‌روز و با کیفیت بودند. اما به طور کلی، این روش خوبی نیست و ما باید به فکر ایجاد کتابخانه‌های مستمر و دائمی برای کودکان باشیم.
مدیر انتشارات کتاب یک اضافه کرد: اگر بتوانیم با کمک شوراهای روستایی و نهادهای مرتبط با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کتابخانه‌های مستمری در سطح کشور و روستاهای محروم ایجاد کنیم تا ناشران بتوانند مرتب به آنها سرکشی کرده، اوضاع را رصد کرده و نقایص را ببینند، خیلی بهتر است. در این شرایط ناشران می‌توانند سالانه سهمی از تولیداتشان را برای اهدای کتاب به این مناطق در نظر بگیرند. در این صورت است که می‌توانیم کاری اساسی و اصولی انجام دهیم و با سرکشی‌های مکرر به این مناطق نقایص را برطرف کنیم.
حق‌بین همچنین بیان کرد: باید نیکوکاران سازنده کتابخانه کودک داشته باشیم و لیستی از این کتابخانه‌ها را در اختیار کسانی که می‌خواهند کتاب اهدا کنند و همچنین ناشران قرار دهیم تا با میل و اشتیاق خودشان اقدام به تجهیز این مراکز کرده و مکان‌های دائمی برای کتاب‌خوانی در سطح کشور ایجاد شود.
نظر شما