سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۱۶:۴۳
عذرخواهی خالق «هری پاتر» از هوادارانش به دلیل کشتن یکی از شخصیت‌های داستانش

«جی. کی. رولینگ» نویسنده مجموعه داستان‌های «هری پاتر» از کشتن گرگینه معروف داستان در جنگ «هوگارث» عذرخواهی کرد و اعلام کرد که از آغاز قصد کشتن او را نداشت.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، «رولینگ» به دلیل کشتن «ریموس لوپین» یکی از شخصیت‌های موردعلاقه هواداران داستان‌های «هری پاتر» در کتاب آخر خود عذرخواهی کرد. این نویسنده که پیش از این در تاریخ دوم می که جنگ «هوگارث» در آن به وقوع می‌پیوندد از مردم عذرخواهی کرده بود اعلام کرد از حذف کردن شخصیت «لوپین» از داستان ناراحت شد و دلش نمی‌خواست چنین کاری انجام دهد.

«رولینگ» پیش از این اعتراف کرده بود که قصد داشت پدر «ران وزلی» به نام «آرتور» را با کشته شدن در جنگ خیالی از داستان حذف کند اما «لوپین» و همسرش را جایگزین وی کرده است.

مرگ «لوپین» برای بسیاری از خوانندگان دردناک بود. بسیاری از خوانندگان عاشق این گرگینه که در داستان آن را «نونی» صدا می‌کردند شده بودند.

یکی از هواداران در «توئیتر» خود نوشته بود که «لوپین همیشه شخصیت موردعلاقه من در داستان‌های هری پاتر بود و خواهد بود.» «رولینگ» در پیغام شخصی از این فرد تشکر کرد و گفت: «این جمله بهترین ستایشی است که از آن «لوپین» شده است.»

«هری پاتر و یادگاران مرگ» نام هفتمین و آخرین کتاب از مجموعه کتاب‌های داستانی «هری پاتر» است. این کتاب در 21 ژوئیه سال 2007 وارد بازار کتاب شد و در کتاب‌فروشی‌های بیش از 93 کشور جهان در دسترس خوانندگان قرار گرفت.

کتاب هفتم از مجموعه داستان‌های «هری پاتر» از آن نظر جالب است که سرنوشت نهایی قهرمانان این داستان را بازگو می‌کند.

داستان از خانه «لوسیوس مالفوی» آغاز می‌شود. جایی که «لرد ولدمورت» و مرگ‌خواران نقشه به قتل رساندن «هری پاتر» را به دلیل بی اثر شدن جادوی باستانی مادرش در هفدهمین سالروز تولد او می‌کشند.
در همین حال «هری» به همراه «رون» و «هرمیون» ماجراهایی را دنبال می‌کنند که به کشته شدن بعضی خصیت‌های اصلی داستان از جمله «لیپون» می‌انجامد.

در پایان 19 سال بعد «هری» و «جینی ویزلی» ازدواج می‌کنند و سه فرزند به نام‌های «جیمز»، «آلبوس-سوروس»، و «لیلی» دارد و در کنار آنها «رون ویزلی» و «هرمیون گرنجر» با هم ازدواج کردند و دو فرزند دارند و «هری» پسر «لوپین» را نیز به فرزندخواندگی می‌پذیرد.

و کتاب با این جمله به پایان می‌رسد که «نوزده سال بود که جای زخم هری درد نگرفته بود. همه چیز عالی بود.»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها