رمان «مائوی دوم» اثر «دان دلیلو» با ترجمه مجتبی ویسی از سوی انتشارات بوتیمار روانه بازار نشر شد.
در بخش از این کتاب با عنوان «یادداشت مترجم» میخوانیم:«برخی از نویسندگان، کاری نمیشود کرد، تافتهی جدا بافته هستند. این اصطلاح باری منفی دارد، اما احتمالاً به بحث ما میآید. بحث بر سر جدابافتگی تافتهی «داندلیلو» است، بافت جدا تافتهی او. این تمهید، یعنی پس و پیش کردن کلمات یک عبارت، یعنی واژگانسازی احتمالی بار معنایی ترکیب، را به تأسی از خود او در اینجا آوردهام تا هم اشارهای باشد به منحصر بودگی این نویسنده و جهانبینیاش، هم سبک نوشتارش.»
دان دلیلو در «مائوی دوم» برای روایت خود به شیوههایی مختص خود دست میزند و به زبان بیزبانی میگوید که سر هر پیچ کلام خطری در کمین است.
در آغاز فصل ۲ این کتاب آمده است: «اتاق تاریک بود و مرد دم پنجره ایستاد در انتظار چراغهای جلوی ماشین تا پدیدار شوند بر بالای تپه و نورشان مارپیچ بیاید پایین بر آن گستره، بر تنههای درختان و ساقههای خمیده و سنگپارهها. اشتیاق نبود یا انتظاری از سر نیاز، بلکه صرفاً یک احساس که این صحنه تا لحظاتی دیگر در برابر چشمانش نمایان خواهد شد و اگر دمی بیشتر آنجا بماند اتومبیل را خواهد دید که در راه شیارخورده میپیچد.»
دان دلیلو، رماننویس و نمایشنامهنویس آمریکایی در سال ۱۹۳۶ در شهر نیویورک زاده شد. دانشآموخته رشته هنرهای رسانهای بود و پنج سال برای شرکت «سیرز ریباک» آگهینویسی کرد. او قبل از رو آوردن به ادبیات به سینما علاقه داشت و در جایی اشاره کرده است که سینماگران دهه شصت اروپا از جمله «برگمان»، «آنتونیونی» و «گودار» بر نگاه و تلقیاش از جهان و پدیدهها تأثیر بهسزایی داشتهاند. دان دلیلو این رمان را به «گوردون لیش»، ویراستار کتابهایش تقدیم کرده است.
رمان «مائوی دوم» اثر «دان دلیلو» با ترجمه مجتبی ویسی در ۳۲۴ صفحه و به بهای ۲۵ هزار تومان در شمارگان ۵۰۰ نسخه از سوی انتشارات بوتیمار روانه بازار نشر شده است.
نظر شما