به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) بیش از یک ماه است که «کتابخانه ویژه نمایندگان» در سکوت خبری، به دلیل آنچه که «بریدن پای نمایندگان از کتابخانه مجلس» عنوان می‌شود، تعطیل و جمع‌آوری شده و ادامه فعالیت و یا تعطیلی همیشگی آن در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است. (اینجــــا)

غلامرضا فدایی عراقی، رئیس اسبق کتابخانه مجلس شورای اسلامی در این‌باره به خبرنگار «ایبنا» گفت: من در سال ۱۳۷۴ با حکم رئیس مجلس آن زمان، آقای ناطق نوری، فعالیت خودم را در کتابخانه مجلس شورای اسلامی آغاز کردم و در مدت سه سال فعالیت در این کتابخانه، طرح‌های بسیاری از جمله ایجاد «مرکز پژوهش‌های مجلس» ارائه دادم،‌ چراکه از همان زمان اعتقاد داشتم مجلس ما می‌تواند با کمک دو بال قوی به نام «مرکز پژوهش‌های مجلس» و «کتابخانه مجلس» در مسائل روز نمایندگان و مجلس را یاری کند.

وی کتابخانه مجلس را کتابخانه‌ای با گنجینه‌های عظیم و از کتابخانه‌های معتبر منطقه و حتی جهان دانست و افزود: این منابع در جهت اهداف اساسی این کتابخانه، می‌تواند اطلاعاتی عمیق و کاربردی در اختیار نمایندگان بگذارد؛‌ اما از آنجا که بنده در دوره دوم و سوم مجلس به‌عنوان نماینده در مجلس حضور داشتم، با مشغله‌های فراوان نمایندگان آشنا هستم، به‌طوری‌که نمایندگان امروز حتی کمتر فرصت می‌کنند از تکنولوژی و فناوری‌های در دسترس برای دریافت اطلاعات موردنظر خود استفاده کنند، چه برسد حضور در کتابخانه مجلس! اما دقیقا همینجا است که نقش کتابداران، برجسته می‌شود.

استاد دانشکده کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاه تهران ادامه داد: در کتابی که سال گذشته با عنوان «مقدمه‌ای بر هویت علم اطلاعات و دانش‌شناسی» منتشر کردم، ضمن اشاره به این‌که خدماتی که امروز در کتابخانه‌ها ارائه می‌شود، خدماتی حداقلی است، سه کارکرد جدید را برای کتابخانه‌ها و کتابداران تشریح کرده‌ام؛ اول این‌که کتابداران چه به‌صورت فردی و چه به‌صورت جمعی، مجموعه منابع کتابخانه خود را بشناسند و دوم این‌که مخاطب هدف و علایق آن‌ها را به‌طور کامل شناسایی کنند و سوم این‌که این دو کارکرد ذکر شده، یعنی منابع و مخاطب را به هم پیوند دهند.

فدایی شکل‌گیری «کتابخانه ویژه نمایندگان» را براساس همین رویکرد دانست و گفت: این حرکت از حدود 11 سال پیش از سوی کتابدارانی مشتاق شکل گرفت و این افراد توانستند با ایجاد مرکزی در نزدیکی صحن مجلس، دسترسی به منابع کتابخانه مجلس و سایر مراکز اطلاعاتی و پژوهشی را به مخاطبان هدف خود، یعنی نمایندگان مجلس ایجاد کنند.

وی افزود: ما قانون کتابخانه مجلس را تصویب کردیم، اما شکل و شیوه اجرا شدن آن در دوره‌های مختلف مدیریتی آن، متفاوت  و با فراز و نشیب‌های بسیاری روبه‌رو بوده است. اگر کتابخانه را به‌عنوان موجودی زنده و پویا درنظر بگیریم، باید همواره در تعامل با مخاطبان و محل رفت و آمد آن‌ها باشد؛ اتفاقی که گویا در «کتابخانه ویژه نمایندگان» وجود داشت، اما سال‌هاست که در کتابخانه مجلس وجود ندارد.

رئیس اسبق کتابخانه مجلس شورای اسلامی، درباره دلایل مطرح شده برای جمع‌آوری «کتابخانه ویژه نمایندگان» اظهار کرد: بازگرداندن نمایندگان به کتابخانه مجلس، بهانه مناسب و منطقی برای تعطیلی «کتابخانه ویژه نمایندگان» نیست، چراکه همه نمایندگان و افرادی که از مشغله آنها اطلاع دارند می‌دانند که نمایندگان فرصت مراجعه به کتابخانه مجلس را ندارند. با توجه به این‌که «کتابخانه ویژه نمایندگان» محل مراجعه و دریافت اطلاعات از سوی بسیاری از نمایندگان بوده، بهتر است افرادی که این کتابخانه را جمع‌آوری کردند، جایگزین آن‌را معرفی کنند.