شیخاوندی: هویت ملی در تعاریف سیاسی یک پدیده مدرنیسم است/ ویرایش جدیدی از «زایش و خیزش ملت» میآید
داور شیخاوندی، استاد دانشگاه و مترجم در حال تالیف کتابی در رابطه با هویت ملی است. وی میگوید: هویت ملی در تعاریف سیاسی یک پدیده مدرنیسم است و ملت را دارای حقوق و آگاهی میداند.
وی افزود: در این کتاب دو مقاله در رابطه با زنان گنجانده شده است، زنانی که در جامعه تا پیش از دریافت شناسنامه جزو ملت به شمار نمیآمدند.
این مترجم ادامه داد: در بحث هویت جزو افرادی بودم که تقریبا 15 سال پیش این موضوع را مطرح کردم و در رسانهها به اظهارنظر درباره آن پرداختم. ضمن اینکه معتقدم هویت ملی یک بحث تازه است که هنوز در جامعه ما جا نیفتاده است.
شیخاوندی اظهار کرد: هویت ملی در تعاریف سیاسی یک پدیده مدرنیسم است و ملت را دارای حقوق و آگاهی میداند. از طرفی موجودیت ملت وابسته به دو عامل دولت ملی و سرزمین معین است.
وی در رابطه با تفاوت دیدگاهش درباره بحث هویت با حمید اشرف مولف کتاب «هویت ایرانی» عنوان کرد: انتشار مقالات من تقریبا همزمان با مقالات اشرف بود. مقاله نخست در پاریس و بعدا در ایران منتشر شد و نظرات اشرف نیز در یک نشریه به چاپ رسید و اخیرا در ایران به صورت کتاب درآمده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به کتاب «زایش و خیزش ملت» گفت: کتاب اثری تحقیقی است درباره «ملتشناسی»، «ملتسازی» و «زایش و چالش ملت در بستر فرانسه» که در ذیل مدخلهای اصلی مباحث خاستگاه ملت، تحول مفهوم سیاسی ملت، ترکیب ملت و... را نیز به میان کشیده و بررسی کرده است.
شیخاوندی افزود: در حال آماده کردن این کتاب هستم تا آنرا با ویرایشی جدید در آینده به چاپ برسانم. دلیل اقدام به ویرایش و چاپ آن به مناسبت فرار رسیدن دویستمین سالگرد انقلاب فرانسه است.
وی ادامه داد: سه دفتر این کتاب به انقلاب فرانسه میپردازد و تصمیم گرفتم قسمتی درباره مبحث جهانی شدن به آن اضافه کنم و رابطه جامعه مدنی و ملت و برعکس را بررسی کنم. متاسفانه برخی جامعه مدنی را به غلط ترجمه میکنند و باید اصطلاح جامعه قانونمند را بیاورند. حال چرا جامعه قانونمند نمیگوییم؟ زیرا قانونمندی از قانونگذاری میآید و این مربوط به نهادهای قانونگذار مانند مجلس شورای اسلامی است و جامعه این قوانین را اجرا میکند.
این مولف بیان کرد: در حوزه بینالدول، سیاستمداران به نام ملت خود حضور پیدا میکنند و به نوعی نماینده ملت هستند. طیفی از این ملتمداری، قانونمداری تابع آن است و حاکمیت در تمام جهان پس از خدا از ملت برمیخیزد اما بسیاری از کشورهای سوسیالیستی سابق تا آفریقایی قدرت فردی را نیز منسوب به ملت میدانند در حالی که آنها بیشتر قدرت فردی به کار میبرند تا قدرت مردم.
شیخاوندی با اشاره به جامعه مدنی عنوان کرد: زمانی که از جامعه مدنی سخن میگوییم شهریت نیز در آن مطرح میشود. این به دلیل برخاستن قواعد و قوانین آن برای نخستین بار از یونان است که ساکن یک کشور را «شهروند» میگویند در حالی که باید «کشوروند» به کار ببرند. استدلال من به این دلیل است که در جامعه مدنی از اهالی یک کشور سخن میگوییم نه یک شهر. همانطور که ملت اهالی بالغ یک کشور را تشکیل میدهد. برای روشن شدن این مساله برای مثال نمیتوانیم بگوییم دهاتیهای شهروند ایران اما میتوانیم عنوان کنیم دهاتیهای کشوروند ایران.
نظر شما