شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۵ - ۱۶:۰۰
تکمیل‌همایون: باستانی‌پاریزی را نمی‌توان در زمره تاریخ‌نگاران خشک مارکسیستی قرار داد

ناصر تکمیل‌همایون، تاریخ‌نگار در نشست «دریا در کویر» ویژه آیین نکوداشت نود و دومین زادروز زنده‌یاد محمدابراهیم باستانی‌پاریزی گفت: سبک تاریخ‌شناسی باستانی‌پاریزی به گونه‌ای است که نباید آن را در رمان نویس‌های تاریخی قرار داد. همچنین وی را نمی‌توان در زمره تاریخ‌نگاران خشک مارکسیستی قرارداد. تاریخ‌نگاری باستانی‌پاریزی برگرفته از مکتب تاریخ‌نویسی باستانی‌پاریزی است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست «دریا در کویر» ویژه آیین نکوداشت نود و دومین زادروز زنده یاد محمد ابراهیم باستانی‌پاریزی، پژوهشگر، نویسنده، تاریخ‌دان، موسیقی‌پژوه پنجشنبه نهم دی‌ماه با حضور جمعی از استادان و اهالی فرهنگ و هنر از جمله پروفسور سید حسن امین، حجت‌الاسلام والمسلمین دعایی، محمد سلمانی و سامان احتشامی در فرهنگسرای نیاوران برگزار  شد.

تکمیل‌همایون، تاریخ‌نگار درباره تاریخچه فعالیت‌های زنده‌یاد باستانی‌پاریزی گفت: در سال ۳۷ وقتی این شخصیت علمی و فرهنگی به عنوان دانشجوی دکترا وارد دانشگاه تهران شد تا تحصیلاتش را ادامه بدهد اداره مجله دانشکده ادبیات را نیز به عهده گرفت و باعث رونق آن شد، تا اینکه محبوبیت قابل‌توجهی هم به واسطه ترجمه کتاب ارسطو به دست آورد و دکتر غلامحسین صدیقی برآن کتاب مقدمه خواندنی نوشته است که این موضوع بسیار پراهمیت بود. وی اولین شخصیت ایرانی بود که در مورد جاده ابریشم مقاله‌ای نوشت و در اولین کنگره جاده ابریشم شرکت کرد که در رومانی برگزار شده بود.

وی افزود: سبک تاریخ‌شناسی باستانی‌پاریزی به گونه‌ای است که نباید آن را در رمان نویس‌های تاریخی قرار داد. همچنین وی را نمی‌توان در زمره تاریخ‌نگاران خشک مارکسیستی قرار داد. تاریخ‌نگاری باستانی‌پاریزی برگرفته از مکتب تاریخ‌نویسی باستانی پاریزی است.

در ادامه این برنامه مجید ناظم‌زاده، نوازنده عود قطعاتی را اجرا کرد و پس از آن مستند بلند حمید هیربد از استاد باستانی پاریزی پخش شد.

استاد عاشق تدریس در دانشگاه بود

همچنین حسن حضرتی از شاگردان استاد باستانی نیز بیان کرد: استاد باستانی‌پاریزی عاشق تدریس در دانشگاه بود و در مدت طولانی که ایشان در دانشگاه بود فقط یک بار وی را ناراحت و غمگین دیدم و آن زمانی بود که حکم بازنشستگی وی به دستش رسید. وی گله داشت که چرا مرا می‌خواهند از دانشگاه جدا کنند. اگر من به دانشگاه نیایم خواهم مرد.

وی افزود: یکی دیگر از خصایص خوب دکتر باستانی‌پاریزی، نقدپذیری وی بود. در سال ۱۳۷۱ کتابی توسط دکتر فصیحی نوشته شد که سبک استاد باستانی‌پاریزی را نقد می‌کرد. وقتی با استاد درباره کتاب صحبت کردم استاد گفت: کتاب را خوانده‌ام کتاب خوبی است، اما ایشان سبک ما را قبول ندارند. بدون هیچ جمله‌ای که نشان از ناراحتی وی است و این ویژگی نقدپذیری استاد را نشان می‌دهد.

باستانی‌پاریزی در هر محفلی معلم بود

سیدعباس سجادی، مدیر عامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران در بخش دیگری از برنامه با اشاره به رسالت فرهنگسرای نیاوران در تکریم بزرگان فرهنگ و هنر کشور بیان داشت: نکوداشت دکتر باستانی‌پاریزی در واقع تلنگری برای ماست، بزرگانی چون این شخصیت علمی و فرهنگی نیازی به بزرگداشت ندارند. آنچه ما را وامی‌دارد که این برنامه‌ها را برگزار کنیم به واسطه این است که بدانیم چگونه این انسان‌ها بزرگ می‌شوند.

وی افزود: باستانی‌پاریزی به معنی واقعی کلمه یک معلم بود، معلم زیست و معلم رفت. در طول سالیانی که خود من در طی برنامه‌هایی به همراه دوستانم از سخنان وی بهره می‌بردیم به این فکر می‌کردم که وی چه در دانشگاه چه در خیابان و چه در هر محفلی معلم بود.

مدیرعامل بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران با بیان اینکه دانشگاه صرف آن چیزی که تعریف می‌شود، نیست، اظهار کرد: به یاد نکته‌ای از دکتر فیاض افتادم که گفته بود: در زمانی که دانشجو بودم و دکتر عبدالحسین نوایی (پژوهشگر و مورخ) استاد ما بود، وی مریض شد. با عده‌ای از دانشجویان به دیدار وی رفتیم و درخواست کردیم کلاس درس را در منزل او برگزار کنیم که قبول کردند. وقتی موضوع را با رئیس دانشگاه در میان گذاشتیم وی قبول نکرد و گفتند کلاس باید در دانشگاه برگزار شود اما وقتی استاد از موضوع اطلاع پیدا کرد گفت به وی بگویید آقای محترم، دانشگاه جایی است که من هستم نه جایی که تابلوی دانشگاه نصب باشد.

مشخصه ادبیات پست مدرن در کتاب‌های باستانی‌پاریزی

اردوان طاهری، پژوهشگر موسیقی در بخش دیگری از این آیین، پیرامون کتاب «نای هفت‌بند» استاد باستانی عنوان کرد: سبک نگارش باستانی همانند سبک پست مدرنیسم است هرچند خیلی‌ها هنوز پست مدرنیسم را دوره و مکتب اطلاق نمی‌کنند، نگاه هستی‌شناسانه به جای دید معرفت شناسانه، آمیختگی متن با شوخی و طنز و چندین مشخصه ادبیات پست مدرن در کتاب‌های دکتر باستانی پاریزی به چشم می‌خورد و به نظر من ایشان در ردیف نویسندگان پسا ساختارگرا قرار می‌گیرد.

طاهری در بخش پایانی سخنانش افزود: درکتاب نای هفت بند او معتقد است شعر و آواز انقدر موسیقی ما را تحت تأثیر قرارداده که نمی‌توان موسیقی ایران را بدون آواز و شعر در نظر گرفت.

در ادامه نماهنگی درباره نمایشگاه آیینه دار دوران پخش شد که در آن تعدادی از هنرمندان نگارگر، آثاری را برگرفته از خوانش کتاب‌های استاد باستانی‌پاریزی خلق کرده بودند و این آثار را برای حضار به نمایش گذاشتند.

این آیین با قدردانی حمید پاریزی، فرزند استاد از حاضران، استادان و برگزارکنندگان برنامه پایان یافت.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها