به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «اکون آبادی‌ها» نوشته پوریا عالمی سه‌شنبه (10 اسفندماه) با حضور فریدون مجلسی، پوریا عالمی، حسام‌الدین مقامی‌کیا، افشین داورپناه و امید مهدی‌نژاد در سرای اهل قلم موسسه خانه کتاب برگزار شد.
 
خواندن «اکون آبادی‌ها» من را یاد «دن کیشوت» می‌اندازد
فریدون مجلسی در توضیح این کتاب گفت: در گذشته طنزهای کوتاهی درباره اقتصاد داشته‌ایم اما فکر نمی‌کنم که کسی به شکل مفصل و در قالب یک داستان به این موضوع پرداخته باشد. به نظرم این کتاب از هیچ اثری الگوبرداری نکرده است اما وقتی آن را می‌خوانم یاد کتاب‌هایی مانند «دن‌کیشوت»، «شازده کوچولو» و «قلعه حیوانات» می‌افتم. به نظرم این کتاب حاصل خواندن‌ها، فکرها و تحلیل‌های یک روزنامه‌نگار، با دانش بالای اجتماعی و سیاسی است.
 
وی ادامه داد: این کتاب به شکلی مفصل روی واقعیت‌های اقتصادی جامعه مانند آقازادگی، رانت‌خواری و‌ پولشویی دست گذاشته است و تصویری از جامعه را به ما ارایه می‌دهد؛ درست مانند کتاب «دایی‌جان ناپلئون» ایرج پزشک‌زاد که از جامعه ایرانی سخن می‌گوید.
 
این نویسنده با اشاره به سختی‌های نوشتن نثر طنز اظهار کرد: طنز نثر نوشتن کار بسیار دشواری است زیرا در شعر گاهی مخاطب فریب زیبایی‌های آن را می‌خورد اما در نثر شرایط متفاوت است و نویسنده باید از کلمات استفاده و جذابیت ایجاد کند؛ به همین دلیل است که می‌گویم نوشتن نثر سخت‌تر از شعر است.
 
وی افزود: وقتی نویسنده‌ای در سن 35 سالگی چنین اثر ارزشمندی را تولید می‌کند، ما به آینده او امیدوار می‌شویم. من ایرج پزشک‌زاد را بزرگترین طنزپرداز ایران می‌دانم؛ البته شاید عده‌ای مخالف صحبت‌های من باشند و افرادی مانند عبید زاکانی، سعدی و دهخدا به نظرشان برسد؛ به هر حال معتقدم که عالمی می‌تواند به یکی از بهترین طنزپردازان ایرانی تبدیل شود.
 
مجلسی در معرفی ویژگی‌های قلم پوریا عالمی گفت: عالمی طنزپردازی است که از سن 17 و 18 سالگی و از طریق روش استاد شاگردی شروع به فعالیت در مطبوعات ایران کرده است. طنز مانند شاعری جوهره خاص خودش را می‌خواهد و باید نویسنده از هوش بالایی برخوردار باشد. همچنین نوشتن طنز نیاز به سواد زیادی دارد و نویسنده باید محیط را بشناسد؛ ویژگی‌هایی که همه آنها در عالمی دیده می‌شود.
 
وی ادامه داد: شاید یکی از عواملی که به پوریا عالمی برای نوشتن چنین کتابی کمک کرده است، روزنامه‌نگاری او باشد چراکه روزنامه‌نگاری انسان را باسواد می‌کند. البته کسانی هم هستند که بعد از سال‌ها فعالیت در مطبوعات، هیچ تغییری در آنها ایجاد نمی‌شود. من کارهای پوریا را دنبال می‌کنم و متوجه می‌شوم که سواد و دانش در کارهای او به خوبی نمایان است و شاید به همین دلیل باشد که ستون‌های او در روزنامه‌های مختلف همیشه پرطرفدار بوده است.
 
این نویسنده در توضیح طنز شاخص گفت: همیشه طنز خنداندن مردم نیست و گاهی باید مخاطب را ما بین واقعیت و تخیل نگه داشت؛ درست مانند این کتاب که چنین دیدگاهی دارد. «اکون آبادی‌ها» تنها جنبه اقتصادی ندارد بلکه یک ورودی اقتصادی به مخاطب می‌دهد و بعد وارد داستان‌های مختلفی می‌شود. کتاب زبانی روان دارد و به شکل محاوره‌ای نوشته شده است.
 
وی افزود: پزشک‌زاد کتاب «دایی‌جان ناپلئون» را در سن 50 سالگی نوشت و پوریا عالمی راه زیادی دارد و من فکر می‌کنم او می‌تواند نویسنده بسیار بزرگی شود. عالمی در انتهای کتاب 20 فرمان اقتصادی آورده که به نظرم نتیجه‌گیری نهایی کتاب است و من را یاد لغت‌نامه آخر کتاب عبید زاکانی می‌اندازد. من در این نشست به نکات مثبت این کتاب پرداختم چراکه به نظرم با اثر کم نقصی روبه‌رو هستیم و از طرفی به دلیل ساختار کتاب نمی‌توان با آن مانند یک رمان یا مجموعه طنز برخورد کرد.
 
عالمی می‌داند از چه بنویسد و از چه جنبه‌ای با موضوع شوخی کند
حسام‌الدین مقامی‌کیا که دیگر سخنران این نشست بود در توضیح این کتاب اظهار کرد: با پوریا عالمی همکار بودم و کارهایش را دنبال می‌کنم؛ کتاب‌های او معمولاً کم‌حجم هستند و وقتی این کتاب به دستم رسید برایم بسیار عجیب بود که او به سراغ داستان بلند طنز رفته است. من این کتاب را اثری آموزشی دیدم اما با خواندن آن نمی‌توان گفت که نویسنده، کتاب را به قصد آموزش مسایل اقتصادی نوشته است.
 
وی ادامه داد: معمولا کتاب‌هایی که قبلا در ستون‌های روزنامه منتشر شده‌اند به اتفاقات روزانه می‌پردازند و شاید روزهای بعد دیگر برای مخاطب لذت‌بخش و قابل درک نباشد اما این کتاب چنین ویژگی ندارد و من فکر می‌کنم با گذشت زمان هنوز هم می‌تواند برای مخاطبان جذاب باشد.
 
این طنزپرداز با اشاره به ویژگی‌های این اثر گفت: من هم وقتی این کتاب را خواندم یاد «دن‌کیشوت» افتادم. به نظرم در حال حاضر و با توجه به افزایش طنز اینترنتی و فضای مجازی که به طنز سطحی می‌پردازند، تشخیص طنز شاخص و سطحی کار بسیار سختی شده است. یکی از معیارهای شناخت طنز شاخص هدف‌گیری نویسنده است یعنی باید ببینیم که نویسنده درباره چه موضوعی می‌نویسد و از کدام جنبه به آن نگاه می‌کند؟ به نظر من پوریا عالمی طنزپردازی است که می‌داند از چه بنویسد و از چه جنبه‌ای با موضوع شوخی کند.
 
وی افزود: خواندن این کتاب به انسان اطلاعات مفیدی می‌دهد و او را با فضای اقتصادی آشنا می‌کند؛ در واقع وقتی شخصی این کتاب را مطالعه می‌کند درست مانند آن است که چندماهی را به کار عملی پرداخته است چراکه بعد از خواندن آن مخاطب درک اقتصادی پیدا می‌کند. کتاب حرف‌های ساده‌ای می‌زند اما نثر دم‌دستی ندارد و کاملا مشخص است که پاکیزه، ویراسته‌شده و توسط انسانی باسواد نگارش شده است.
 
مقامی‌کیا معتقد است که نقد تنها گفتن ایرادها نیست و در این راستا عنوان کرد: بدون شک این کتاب نیز مانند هر کتابی بدون عیب نیست اما به‌قدری محاسنش زیاد است که بر معایب آن می‌چربد؛ به همین دلیل در این نشست ترجیح دادم به محاسن کتاب بپردازم.
 
کتاب ظرف چند روز به چاپ دوم رفته است
پوریا عالمی، نویسنده این اثر در توضیح کتاب جدیدش گفت: نوشتن کتاب «اکون آبادی‌ها» را با پیشنهاد میرزاخانی، سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد آغاز کردم. اطلاعات زیادی در حوزه اقتصاد نداشتم اما براساس ایده‌ای که به ذهنم رسید، ناکجاآبادی را خلق و اطلاعاتی را که درباره اقتصاد می‌خواندم، در آن پیاده کردم.
 
وی ادامه داد: نوشتن این کتاب دو سال طول کشید؛ اتفاقات معلوم بود و رویدادهای روزمره تاثیری در خلق آن نداشت. بعد از اتمام نگارش کتاب بخش‌هایی از کتاب را هر هفته به روزنامه دنیای اقتصاد می‌دادم و واکنش‌ها را ارزیابی می‌کردم. حدود یکسال نیز بازنویسی اثر برای انتشار در قالب کتاب طول کشید که این کار را با همکاری محسن فرهمند انجام دادم.
 
این طنزپرداز با اشاره به استقبال از این کتاب اظهار کرد: خیلی خوشحالم که با گذشت چند روز از انتشار این کتاب، استقبال بسیار خوبی از آن شده است و کتاب ظرف امروز و فردا برای دومین بار زیر چاپ خواهد رفت. این استقبال و اظهارنظرهای افراد معتبر این جرأت را به من داد تا برای جلد دوم این اثر که درباره فلسفه و سیاست است، دست به قلم شوم.