نویسنده رمانهای «برج 110» و «مخلوق» از زمستان سال 94 با عفونت ریه دست به گریبان بود. زنوزی جلالی در اثناء این بیماری طولانی، همسرش را در مهرماه سال گذشته از دست داد.
فیروز زنوزی جلالی، متولد 1329 خرمآباد است که آثار متعددی در حوزه ادبیات داستانی در کارنامه دارد. نخستین داستانش را با نام «یک لحظه بیش نیست»، سال 1350 در مجله فردوسی منتشر کرد. سال 1354 برای مأموریتی نظامی روانه ایتالیا شد. سال 1356 با چاپ داستان «تمشک وحشی» در روزنامه کیهان، دور دوم نویسندگانیاش را آغاز کرد و داستانهایی در کیهان، کیهان فرهنگی، کیهان هوایی، گاهنامه داستان و ادبستان منتشر کرد.
او از 1357 مدتی در خرمشهر و بوشهر کار کرد. از 1356 دوباره به نوشتن پرداخت و در 1366 با چاپ داستان«لک لکها» در (گاهنامه داستان) شماره 6، همکاری با حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی را آغاز کرد و در همین سال رتبه اول را در مسابقه نمایشنامه نویسی فجر به خاطر نمایش نامه «درختی در برزخ» احراز کرد.
زنوزی جلالی در شورای رمان چند نهاد (بنیاد جانبازان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه ی هنری) عضویت داشت و با آموزش و پرورش نیز در انتخاب کتاب برتر آن وزارت خانه همکاری میکرد. زنوزی سال 1375 در پی یک سانحه رانندگی با درجه ناخدایکمی بازنشسته شد. وی همچنین داوری جوایزی چون جلال آلاحمد و پروین اعتصامی را بر عهده داشته است.
نظر شما