به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «فلسفه دفاع از دولت تدبیر وامید» از مهدی شیرین‌پور منتشر شد. این کتاب مروری بر رویکرد دولت یازدهم دارد.
 
کتاب در هشت فصل «طلوع فجرامید»، «ماهیت و اهداف دولت روحانی»، «گفتمان و ظرفیت روحانی»، «روحانی و ارزش‌های انقلاب»، «عقلانیت و منطق روحانی»، «کارشکنی‌های مخالفین علیه دولت»، «روحانی در آینه متقدمان و نخبگان» و «باید و نبایدهای انتخاب» تشکیل شده است.
 
اعتدال، دوای درد جامعه امروز
مولف در مقدمه کتاب با اشاره به نمود امید در جامعه با روی کار آمدن دولت اعتدال آورده است: «اغلب صاحب‌نظران و کارشناسان منصف در داخل و خارج از کشور، همرای و همراه با اکثریت ملت فهیم ایران معتقدند که دولت تدبیر و امید مبتنی بر سه اصل «واقع‌گرایی، عقلانیت و قانونگرایی» موفق شده است که قطار خارج شده از دولت را به ریل اصلی‌اش هدایت کرده و علیرغم مواجه شدن با برخی از کم‌لطفی‌ها، کارشکنی‌ها و حسادت‌های سیاسی داخلی و خارجی، توانسته است که «امید» را به جامعه بازگردانده و همچنان صادقانه و شجاعانه سعی و تلاش وافر دارد که به همه وعده‌ها و قول‌های انتخاباتی‌اش عمل کند.» (ص12)
 
«طلوع فجرامید» در فصل نخست آمده است که در سطوری از آن می‌خوانیم: «از رفتار و سخنان روحانی چنین برمی‌آید که وی درصدد است فارغ از احزاب و جناح‌بندی‌های سیاسی با مشارکت جمعی، هم‌افزایی و همگرایی بیشتر، به تامین منافع ملی برسد و لذا اصرار به دولت فراجناحی دارد و تاکید می‌کند که: «نه دولت ما، جناحی است و نه رئیس‌جمهور. دولت تدبیر و امید یک دولت فراجناحی است. به نظر می‌رسد که روحانی یک آسیب‌شناس خبره و دقیق است و این مسیر را با تجربه، تحقیق و تدبیر انتخاب کرده، راه مختلط تعدیل شده که همانا تفکر «اعتدالی» او به حساب می‌آید. راقم این سطور نیز با رویکرد آسیب‌شناسی سیاسی، معتقد است که تفکر اعتدالی روحانی را باید پیش از این، تبیین، تحلیل و تبلیغ و عملی کرد که دوای درد امروز جامعه سیاسی ایران خواهد بود.»(ص20)

فصل دوم «ماهیت و اهداف دولت روحانی» اشاره به کابینه دولت یازدهم دارد که درباره برخی نق‌زدن‌ها آمده است: «چون و چرا درباره وضعیت کابینه دولت، هرازچندگاهی، عنوان می‌شود، مدتی است که مجددا آغاز و داغ شده و در گذشته نیز که کم و بیش مطرح بوده است. اشکال می‌کنند که کابینه مسن و سالخورده‌ای است، جوان نیستند، البته نق‌زدن‌ها و اشکال‌تراش‌ها بیشترشان از مخالفین دولت هستند که در صددند دل مردم را به هر طریقی خالی کنند و الا اغلب مردم و هواداران دولت که مشکلی ندارند.»(ص41)

در همین قسمت در رابطه با حل مشکلات کشور می‌خوانیم: «یکی از ویژگی‌های مثبت رئیس‌جمهور، تشخیص درست و به موقع اولویت‌های کاری است. وی تا کنون کمتر خودش را درگیر حواشی و بحث و جدل‌های مخرب سیاسی کرده است. روحانی با تاسی از آسیب‌شناسی جناح‌بندی‌های سیاسی موجود در کشور، معتقد است که «جدا از اندیشه‌های صرف اصلاح‌طلبانه و یا اصولگرایانه باید بیشتر به فکر زدودن مشکلات ملت باشیم.»(ص50)

گفتمان اعتدال در انحصار جناح خاصی نیست
«گفتمان و ظرفیت روحانی» عنوان فصل سوم است که مولف با اشاره به فراجناحی بودن آن آورده است: «گفتمان سیاسی روحانی که از میانه‌روی وی نشات گرفته، موجب شده که اصلاح‌طلبان، طیف‌های معتدل و میانه‌روی اصولگرایان و مستقلین به وی روی آورده و اقبال نشان بدهند. گفتمانی که دلالت بر رویکرد «فراجناحی» وی دارد. با این سیره و رفتار روحانی، همه طیف‌های فکری و جناحی، می‌بیند که وی مشترکات زیادی با آنها دارد؛ حرف‌های اصلاح‌طلبانه می‌زند، عقاید اصولگرایی دارد، نظرات مستقلی دارد، میانه‌روی دارد، حرف حساب، درست و منطقی را از هر کسی که باشد می‌پذیرد، خودرای و متکبر نیست، در انحصار گروه و جناح خاصی قرار ندارد.»(ص60)

«روحانی و ارزش‌های انقلاب» در فصل چهارم قرار گرفته که در سطوری از آن آمده است: «روحانی اصولا به کار جمعی، گروهی، مشترک و اجماع نظرات دیگران، اعتقاد راسخی دارد که بی ارتباط با تجارب و سوابق کاری وی، به ویژه در مرکز تحقیقات استراتژیک نیست. روحیه اعتدالگرایی و میانه‌روی، وی را ذاتا از هر گونه تکروی و استبدا رای بازداشته است. این اعتقادات، روحیه و تجارب کاری؛ پشتوانه محکمی است که روحانی را به تفکر و اندیشه درباره ایجاد وحدت و تشریک مساعی بیشتر با دیگران واداشته است.»(ص80)

فصل پنجم اختصاص به «عقلانیت و منطق روحانی» دارد. مولف در شرح آن می‌نویسد: «از نظر روحانی گردش آزاد اطلاعات، جامعه را به رشد و تعالی خواهد رساند و تاکید می‌کند که «ما باید واقعیت‌ها را برای آگاهی از بیشتر مردم تبیین کنیم و برای گردش آزاد اطلاعات، دست به دست هم دهیم و بدانیم اگر اطلاعات شفاف در اختیار مردم قرار بگیرد، می‌توانیم اهداف بلند و از جمله هدف آزادی و تعالی جامعه دست یابیم.» روحانی معتقد است که حضور فعال رسانه‌ها، جلوی فساد را خواهد گرفت و خاطرنشان می‌کند: «اگر رسانه‌ها و مطبوعات همه به صحنه بیایند، نه اینکه با مفسد می‌شود مبارزه کرد بلکه می‌شود که جلوی فساد را گرفت. رسانه‌ها باید هزینه‌ها را آنقدر بالا ببرند که کسی در مسیر فساد قرار نگیرد و هوس فساد به سرش نزند و راه آن حضور فعال رسانه‌هاست.»(ص95)

«کارشکنی‌های مخالفین علیه دولت» در فصل ششم دنبال شده و در این مجال در رابطه با جایگاه هنر در جامعه آمده است: «قابل کتمان نیست که با دو مقوله هنر و جوانان نمی‌شود برخورد تند و سلبی داشت. هنر و هنرمندان؛ تعاریف و جایگاه خاص خودشان را دارند و مسلما در قالب و چارچوب‌های منطقی قانونی خود، نیاز به عرصه ای برای نمود، ارائه و هنرنمایی دارند. اگر عرصه هنر بر اهل هنر و جوانان، تنگ شد و یا آسیب دید و از بین رفت، یقینا تبعات متعددی خواهد داشت.»(ص113)

قرابت فکری روحانی با آیت‌الله هاشمی
فصل هفتم با عنوان «روحانی در آینه متقدمان و نخبگان» به بررسی نظرات نخبگان درباره رویکرد دولت یازدهم می‌پردازد. رویکردی که در خود رئیس‌جمهور در یکی از مصاحبه‌هایش می‌گوید: «حسن روحانی یقینا تحت تاثیر یاران همرزم و همکار خود قرار دارد و خود می‌گوید: «من با آقای هاشمی و خاتمی سال‌ها کار کرده‌ام و افکار من به آنها بسیار نزدیک است، البته من نظرات شخصی خودم را نیز دارم....من مدت زیادی را با وی به سر برده‌ام و فکر می‌کنم از نظر فکری، قرابت زیادی با وی دارم.»(ص122)

«باید و نبایدهای انتخاب» در فصل هشتم گنجانده شده است که مولف در شرح معضل فساد در ایران می‌نویسد: «هیچ کشوری نمی‌تواند ادعا کند که عاری از هر گونه فساد اقتصادی است. اقتصاد ایران هم سال‌هاست با این پدیده شوم روبه‌روست. انحصارات، وسیع، ساختار رانتی، سطح پایین کیفیت، قوانین و عدم‌شفافیت گسترده، موجب شده است که متاسفانه ایران در زمره کشورهای فاسد باشد به شمار آید.»(ص149)

کتاب «فلسفه دفاع از دولت تدبیر و امید» از مهدی شیرین‌پور در 192 صفحه، شمارگان 500 نسخه و بهای 12هزارتومان از سوی نشر زیتون سبز به چاپ رسیده است.