غلامرضا طریقی گفت: ما متاسفانه عملا شاعر به معنای حرفهای نداریم، یعنی شاعری که شغلش شاعری بوده باشد، به این دلیل تقریبا تمام شاعران یک شغل و تخصص جانبی دارند که خوب هم نیست ولی خب بخشی از واقعیت اجتماع است.
طریقی با اشاره به اینکه کارکرد ادبیات صرفا بیان احساسات نیست بیان کرد: ما متاسفانه عملا شاعر به معنای حرفهای نداریم، یعنی شاعری که شغلش شاعری بوده باشد، به این دلیل تقریبا تمام شاعران یک شغل و تخصص جانبی دارند که خوب هم نیست ولی خب بخشی از واقعیت اجتماع است. من بهعنوان یک شاعر اگر این را بگویم شاید کمی هم سوء تفاهم ایجاد کند اما این واقعیت است که ادبیات ابزار بیان احساسات نیست بلکه ابزار انتقال تفکر و اندیشه است، نشانهاش هم این است که مثلا ما هیچکدام به خاطر نداریم که در قرن 7 و 8 کدام پزشکها وجود داشتهاند اما جزئیات زندگی حافظ و سعدی را میدانیم و هنوز به آنها میبالیم.
وی افزود: این به آن معنی نیست که پزشکی یا هر رشته دیگر که به بشریت خدمت میکند کمارزش است بلکه به این معنی است که ادبیات و فرهنگ نقش ویژه و پررنگتری دارند. به عنوان کسی که علاقمند به شعر است میگویم که همه ما درگیر گرفتاریهای عجیب و غریب شهری هستیم بنابراین ما دقیقا به یک سوپاپ اطمینان روحی نیاز داریم، به شخصه اگر شعر نبود معلوم نبود الان چه حالتی داشتم! چون در نهایت چیزی که کمک میکند همه این فشارهای زندگی شهری را تحمل کنم وجود شعر و ادبیات و کتاب است.
شاعر مجموعه «هر لبت يك كبوتر سرخ است» در پایان گفت: به نظر من نزدیک شدن هر رشتهای به فرهنگ قطعا مثبت است، ما بین دوستان شاعر هم داشتیم کسانی که پزشک بودهاند یا در رشتههای مهندسی فعالیت میکردند اغلب آنها کسانی هستند که میتوانند کارهای نو بکنند و فکر میکنم مخاطبی هم که با دوستان پزشک و پرستار شاعر مواجه میشود حتما شرایط بهتری خواهد داشت. واقعا معتقدم اگر به فرهنگ و ادبیات بیشتر از حالا که انقدر کمرنگ شده بپردازیم، 90درصد تنشهای روحی که در جامعه وجود دارد را میگیرد این کار را الزاما نه فقط شعر، بلکه سینما و تئاتر و موسیقی هم میتواند انجام دهند. هرچقدر ما برای امور فرهنگی وقت بگذاریم به جامعه پزشکی هم کمک میکنیم که با جامعه کم تنشتری روبهرو شوند.
نخستین جشنواره ملی شعر جامعه پزشکی «نبض واژهها» از سوی کانون ادبی زمستان و با نظارت و حمایت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار میشود.
نظر شما