میلان کوندرا، نویسنده فرانسویزبان، بعد از سالها در مراسمی ادبی در پاریس حضور یافت و جایزهی اولین دورهی «شاتو لاتور کارنه» را دریافت کرد.
این جایزه با نام «شاتو لاتور کرنه» در اولین دوره خود به میلان کوندرا، نویسنده اهل چک، تعلق گرفت.
روزنامهی فیگارو نوشته است این جایزه به یک نویسنده، فیلسوف و یا روشنفکر برای مجموعه آثارش و به طوره ویژه یکی از شاهکارهای مهم وی اهدا میشود و مهم نیست که لزوما برنده این جایزه اخیرا اثری را منتشر کرده باشد.
این جایزه ارزشی به مبلغ بیست هزار یورو دارد که آن را در ردیف بهترین جوایز ادبی قرار میدهد.
شاتو لاتور برنه، نام مکانی در فرانسه است که سال 1120 بنا شده و متعلق به خانواده میشل دو مونتی، نویسنده و فیلسوف دوره رنسانس فرانسه است.
یکی از دلایل نامگذاری این جایزه به نام این مکان، این است که گفته میشود اتین دولا بوئسی، شاعر و نویسنده فرانسوی، قسمتهایی از شاهکار خود را با نام «گفتاری درباره بردگی خود خواسته» را در این مکان به نگارش درآورده بود.
اعضای هیئت داروان این جایزه تصمیم گرفتند طی مراسمی که روز پنجشنبه 21 سپتامبر در هتل جورجیاوی پاریس برگزار شد میلان کوندرا را به عنوان برنده اولین دوره از جایزه خود معرفی کنند.
میلان کوندرا که بارها از او به عنوان یکی از نامزدهای دریافت جایزه نوبل ادبیات یاد میشود سالهاست که حاضر نشده با رسانهها گفتوگو کند یا در مجامع عمومی ظاهر شود.
روزنامهی فیگارو نوشته او به همراه همسر خود در این مراسم حاضر شد و در تمام طول برگزاری مراسم هردوی آنها ساکت بودند و تا حدی هم خجالتی به نظر میرسیدند که این امر، گفتهی فیلیپ لابرو، نویسنده فرانسوی، که میلان کوندرا و همسرش از ساکتترین زوجهای پاریس هستند تایید میکند.
رئیس هیئت داوران این جایزه در مراسم گفت از مشخصههای یک نویسنده بزرگ این است که کارهایش بارها خوانده شود و در هر خوانش جنبههای تازهای از ظرافتهای اثرش کشف شود و آثار نویسنده رمانهای «شوخی»، «بار هستی»، «خنده و فراموشی» دارای چنین خصیصهای است.
در پایان مراسم برنارد مگرز از بنیانگذاران این جایزه نسخه اصلی مقالات میشل دو مونتنی، نویسنده و فیلسوف دوره رنسانس را که سال 1619 ویرایش شده و سی سال نیز در اختیارش بوده، به میلان کوندرا هدیه داد و کوندرا این بار دیگر نتوانست احساسات خود را مخفی کند و دهانش از تعجب باز ماند.
کوندرا سال 1929 در چک متولد شد و از سال 1975 در فرانسه زندگی میکند. او پس از سال 1990 که رمان «جاودانگی» را به زبان مادری منتشر کرد، اکنون تمام کتابهایش را به زبان فرانسه مینویسد.
کوندرا سال 2007 که جایزه ملی ادبیات جمهوری چک به او تعلق گرفت حاضر نشد برای دریافت آن به پراگ سفر کند. معروفترین اثر او رمان «شوخی» است که فروغ پوریاوری آن را به فارسی ترجمه کرده است.
نظر شما