مهدی رحیمی، شاعر آیینی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)گفت: باید تلاش کنیم تا شاعران آیینی را با هیأت‌های عزاداری هماهنگ کنیم. خود من از شاعران کلاسیک بودم که در جشنواره‌های مختلفی شرکت می‌کردم اما بعدها متوجه شدم که شعر آیینی باید در هیأت‌ها پیگیری شود نه جشنواره‌ها؛ به همین دلیل به هیأت‌ها آمدم، با بچه‌ هیأتی‌ها ارتباط برقرار کردم و از طریق همین ارتباط‌ها، مضمون‌ها و تصاویر مدرن را در اختیار مداحان قرار دادم.
 
رحیمی ادامه داد: برای مثال در بحرطویلی که با یکی از مداحان داشتم، داستان کربلا را از انتها به ابتدا و به شکل یک فیلم سینمایی روایت کردم. در کل باید نگاهی متفاوت به این حوزه داشت تا شاهد تاثیر آن در جوانان باشیم. همچنین در همکاری‌ای که با یکی از مداحان داشتیم به قالبی به نام غزال پرداختیم که مبتنی بر ایجاز است و خوشبختانه مورد استقبال جامعه قرار گرفت.
 
این شاعر عاشورایی با اشاره به راهکار نزدیک کردن شعر آیینی با هیات‌های امام حسین(ع) گفت: من با همکاری چند شاعر عاشورایی یک کنگره خانگی را از منزلم شروع کردم که این کنگره با هدف پررنگ‌تر کردن شعر در هیات‌ها شروع به کار کرد؛ البته این موضوع ریشه تاریخی هم داشت و با مطالعه تاریخ متوجه می‌شویم که شاعران در زمان امام صادق (ع) مجلس عزاداری را می‌گرداندند.

شاعر مجموعه «راس ساعت سر» با اشاره به برگزاری کنگره های شعر خانگی توضیح داد: ما با هدف آشتی دادن مردم با شعر این کار را آغاز کردیم و خوشبختانه امروز شاهد آن هستیم که شاعران در مجالس امام حسین (ع) حضور دارند و شعرخوانی می‌کنند. در این سال‌ها 23 دوره کنگره شعر خانگی را برگزار کردیم و خوشبختانه امسال بعد از گذشت نزدیک به پنج سال 23امین دوره آن در مشهد برگزار شد.

رحیمی معتقد است که ارتباط خوبی بین شاعران و مداحان مطرح شکل گرفته است و در این رابطه اظهار کرد: تاکید من این است که شعرخوانی باید به هیأت‌ها راه پیدا کند. ما تیمی 10 نفره را تشکیل دادیم و با مداحانی مطرح همکاری داریم، که شما می‌توانید نتیجه آن را در نوحه‌هایی که امسال توسط این مداحان خوانده شد، مشاهده کنید. همان‌طور که گفتم تریبون شعر آیینی در هیأت‌هاست و جای آن در جلسه‌های فرهنگسراها نیست؛ چراکه در هیأت‌ها اقشار مختلف مردم حضور دارند و مانند فرهنگسراها شاهد حضور افرادی خاص در جلسه نیستیم. شاید چنین دیدگاهی بود که باعث شده این روزها مداحان به سراغ شاعران بیایند و شاهد انتشار کارهایی حرفه‌ای در این حوزه باشیم.
 
وی ادامه داد: به اعتقاد من با مسخره‌کردن برخی مداحی‌ها و به سخره گرفتن ترانه‌های سخیفی که در قالب نوحه به خورد مردم داده می‌شود، مشکلی حل نمی‌شود؛ چراکه برخی شاعران پا را در این حوزه فراتر می‌گذارند و از نقد عبور می‌کنند و به تخریب واقعه کربلا می‌پردازند. اگر این دوستان نگران تحریف‌های به‌وجود آمده هستند، به صحنه بیایند و به جای مطرح کردن مسایل تخریبی،در حوزه شعر آیینی قلم بزنند.
 
این شاعر عاشورایی با اشاره به تفاوت نقد و تخریب گفت: وقتی ما از نقد عبور می‌کنیم و به تخریب می‌پردازیم، به‌طور ناخواسته جامعه را خط‌کشی می‌کنیم و این خط‌کشی‌ها باعث فاصله میان شیعیان می‌شود. همه می‌دانیم آن مداحی که دست به ترانه‌خوانی روی ملودی‌های غربی ‌می‌زند کار اشتباهی می‌کند و این حتی برای یک بچه شش ساله نیز قابل درک است، اما واقعا شاعران ما برای حل این مشکل چه کاری انجام داده‌اند؟ اعتقاد من این است که اجازه دهیم عزاداری‌ها به شکل خودجوش انجام شوند و هرکس هر مدلی که دوست دارد به عزاداری بپردازد و اگر ما نگران این موضوع هستیم به تولید کارهای فاخر بپردازیم.
 
وی افزود: برخی دوستان نگران مراسمی هستند که 1400 سال است برگزار می‌شود. متاسفانه برخی دوستان به اسم نقد چوب لای چرخ مراسم عزاداری می‌گذارند و از هر دری به این واقعه می‌پردازند که همین موضوع باعث مشکلات مختلفی می‌شود. همه ما می‌دانیم که واقعه عاشورا از جهتی سیاسی بوده است، اما نباید امروز به گونه‌ای با آن برخورد شود که هیات‌های ما دچار سیاست‌زدگی شوند.