به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کازوئو ایشی‌گورو، نویسنده انگلیسی ژاپنی‌تبار برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
پیش از امروز برای نامزدی این جایزه صحبت از نام‌هایی چون مارگارت آتوود، نگوگی وا تیونگو، نویسنده کنیایی و هاروکی موراکامی بود، اما ایشی‌گورو به یک‌باره همه را شگفت‌زده کرد. پس از انتخاب بحث‌برانگیز باب دیلن خواننده و ترانه‌سرا در سال گذشته، صلاحیت و اعتبار ادبی ایشی‌گورو بار دیگر جایزه نوبل را به دست اهلش رساند.
آکادمی سوئدی نوبل، قدرت عاطفی داستان‌های او را ستود و گفت: نوشته‌های ایشی‌گورو از جمله باقیمانده روز و هرگز ترکم نکن با بیانی ملایم و فارغ از هر اتفاقی که در حال رخ دادن است، نشان داده می‌شود.
ایشی‌گورو پس از شنیدن این خبر گفت: این خبر برایم شگفت‌انگیز و بسیار غیرمنتظره بود. این اتفاق زمانی افتاد که جهان درباره ارزش‌ها، رهبری و امنیت خود مردد است. امیدوارم دریافت این افتخار بزرگ، حتا اگر شده بسیار کم، همه نیروها را در این زمان به آشتی و صلح تشویق کند.
اندرو موشن، ملک‌الشعرای بریتانیا می‌گوید: «دنیای تخیلی ایشی‌گورو این فضیلت و ارزش را دارد که همزمان بسیار شخصی و عمیقا آشنا باشد: دنیای پریشانی، انزوا، هشیاری، تهدید و شگفتی»
چطور این کار را می‌کند؟ موشن پاسخ می‌دهد: «با تکیه داستان‌هایش بر اصول پایه‌ای که ترکیبی است از ذخایری که با وسواس انتخاب شده‌اند؛ با نشانه‌های واضح عاطفی. این یک ترکیب شگفت‌انگیز است و خیلی فوق‌العاده است که شاهد به رسمیت شناختن آن توسط اهداکنندگان نوبل هستیم.»
معاون دبیر کل آکادمی نوبل، سارا دنیوس که پس از اعلام این خبر با ایشی‌گورو صحبت کرد این‌طور می‌گوید: «او بسیار جذاب، مهربان و بااستعداد است و گفت بسیار مفتخر و سپاسگزار است و این بزرگ‌ترین جایزه‌ای است که یک نفر می‌تواند دریافت کند.»
او نوشته‌های ایشی‌گورو را ترکیبی از آثار جین آستین و فرانتس کافکا توصیف می‌کند: «اما باید کمی مارسل پروست هم به این ترکیب اضافه کنید، بعد آن را هم بزنید، البته نه خیلی، و بعد به نوشته‌های او می‌رسید.»
دنیوس همچنین می‌گوید: «ایشی‌گورو یک نویسنده بسیار صادق و شریف است و دنیای هنری ساخته خودش را دارد. او کسی است که بسیار علاقه‌مند به درک گذشته است، اما نمی‌خواهد آن را دوباره داشته باشد. او در جست‌وجوی این است که بداند چه چیزی را باید فراموش کرد تا در درجه اول به عنوان یک فرد یا جامعه زنده ماند و نجات یافت.» او امیدوار است پس از غوغای سال گذشته، این انتخاب امسال دنیا را خوشحال کند.
ایشی‌گورو در سال ۱۹۵۴ در ناگازاکی ژاپن متولد شد و وقتی تنها پنج سال داشت با خانواده‌اش به بریتانیا مهاجرت کرد. او نویسندگی خلاقانه را در دانشگاه انگلیای شرقی آموخت و اولین رمان خود «منظر پریده‌رنگ تپه‌ها» را در سال ۱۹۸۲ منتشر کرد. از آن زمان تاکنون او یک نویسنده تمام‌وقت محسوب می‌شود. از نظر آکادمی تم «خاطره، زمان و خودفریبی» در آثار او در هم تنیده است؛ علی‌الخصوص در «بازمانده روز» که جایزه بوکر را در سال ۱۹۸۹ برای ایشی‌گورو به همراه داشت و از روی آن فیلمی ساخته شد که آنتونی هاپکینز در آن نقش‌آفرینی می‌کرد. او بعدها گفت این رمان را در عرض چهار هفته در ۳۲ سالگی نوشته است.
رمان‌های اخیر او بیشتر تخیلی است: «هرگز ترکم نکن» عاشقانه‌ای است که در ویران‌شهری از انگلستان اتفاق می‌افتد و فیلم آن هم ساخته شده و «غول مدفون» که دو سال پیش منتشر شد داستان یک زوج سالخورده را در سفری جاده‌ای در مکانی آن-دنیایی شرح می‌دهد.
او به طور وسواس‌گونه‌ای در تمام رمان‌هایش به یک تم مشابه برمی‌گردد که اغلب به زبان اول شخص نوشته شده و شامل جایز‌الخطا بودن خاطرات، فناپذیری و ماهیت متخلخل زمان است. داستان‌های او اغلب بدون نتیجه‌گیری مشخص است و مشکلات پیش‌روی شخصیت‌های او حل‌نشده باقی می‌ماند؛ از این رو در خواننده احساس همدردی ایجاد می‌کند.
ایشی‌گورو علاوه بر هشت کتابش که مجموعه داستان‌های کوتاه است، برای سینما و تلویزیون هم نوشته است. او خیلی زود در میان افراد شناخته‌شده ادبیات جای گرفت. در ۱۹۸۳ او در لیست بهترین نویسندگان جوان بریتانیایی گرانتا در کنار شخصیت‌های برجسته‌ای چون مارتین امیس و یان مک‌ایوان قرار گرفت.
در انتخاب ایشی‌گورو، به نظر می‌رسد آکادمی سوئدی نوبل که پیش از این متهم به سواستفاده از این جایزه برای مسایل سیاسی بود، نشان داد حالا تنها روی ادبیات خالص متمرکز شده است.
پنجشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۶ - ۱۴:۳۳
نظر شما