هيأت داوران مهرگان ادب در پیامی درگذشت علی اشرف درویشیان، نویسنده مطرح معاصر را تسلیت گفت.
مدير جايزه مهرگان درگذشت اين نويسنده برجسته را از سوى خود، هيأت داوران و دبيرخانه جایزه مهرگان به خانواده محترم درویشیان و جامعه ادبی ایران تسلیت گفت و در نوشتار كوتاهى از قلم مؤثر و صفات انسانی على اشرف درويشيان تجلیل کرد. عليرضا زرگر با انتشار بخشهايى از بيانيه ده سال پيش هيأت داوران مهرگان ادب (آذر ماه ١٣٨٦)مینویسد:
«بىترديد ادبيات ايران يكى از چهرههاى شجاع، شريف و خستگىناپذير خود را از دست داد، انسان بزرگى كه هر چند بيمارى سختى در يک دهه اخير تن او را رنجور و ناتوان كرده بود اما وجودش همواره مايه دلگرمى و اميد نويسندگان بود. نخستين كتاب درويشيان مجموعه داستان «از اين ولايت» كه در دهه چهل منتشر شد حضور نويسندهاى توانا را نويد داد كه از غمها و رنجهاى انسانى برمىآشفت و در مقابل ستمها و كجروىها سكوت نمىكرد، درويشيان از سرسختترين مخالفان سانسور در ايران بود و سخنان او در مراسم اهداى جايزه مهرگان ادب (فرهنگسراى ارسباران-آذرماه 1386)در اوج بيمارىاش و در حاليكه به روى صندلى چرخدار نشسته بود هرگز از ياد اهالى فرهنگ نخواهد رفت. بازتاب آرزوهای زلال و انسانی درویشیان را در داستانهایش میبینیم:
...تکه گچی را که در جیبم پنهان کردهام بیرون میآورم. زمین را تقسیم میکنم. یک ورزشگاه بزرگ
اینجا. ورزشگاه صدهزارنفری. نه، این کوچک است. دویست هزارنفری بهتراست. برای همهی بچههای همشهریام. که دیگر توی کوچه ول نگردند. این هم پارک کودک. سرسره، تاب، چرخ فلک، قطار، قایقرانی. اما با شکم گرسنه که نمیشود به پارک و ورزشگاه آمد. پس در این طرف یک کارخانهی بزرگ میسازم که پدرهاشان بیکار نباشند. راستی کتابخانه داشت یادم میرفت. این هم کتابخانه. کتابخانهای بزرگ... با همه جورکتاب. میلیونها جلد. هرکتابی که دلت بخواهد. ازهر نویسندهای که بخواهی...
(ازداستان ِآرزوهای کاغذی)
برگزيدگان جايزه مهرگان ادب «يك عمر تلاش در عرصه نوشتن» از سال ١٣٧٨ تا كنون به اين شرحاند:
- احمد محمود؛ سال ١٣٧٩ براى مجموعه آثار با تاكيد بر رمان «همسايهها»
- سيمين دانشور؛ سال ١٣٨٢ براى مجموعه آثار با تاكيد بر رمان «سووشون»
- على اشرف درويشيان؛ سال ١٣٨٦ براى مجموعه آثار با تاكيد بر رمان «سالهاى ابرى»
نظر شما