بهرنگ کیائیان، مدیر داخلی نشر چشمه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره تاثیر برگزاری جوایز ادبی بر میزان فروش آثار برگزیده گفت: به نظر من جوایز ادبی دهه 70 از جمله «جایزه گلشیری»، «روزی روزگاری» و جایزه ادبی منتقدان و نویسندگان قطعا تاثیر‌‌گذار‌تر از جوایز امروز بودند؛ علاوه براین معتقدم که شکل برگزاری، داوری و همچنین تمهیدات برپایی اختتامیه در جلب نظر مخاطب و بازار نشر موثر است.
به گفته این فعال حوزه نشر، معرفی کتاب «بی‌باد بی‌پارو» نوشته فریبا وفی بهعنوان اثر برگزیده نخستین دوره جایزه احمد محمود را در جلب نظر مخاطب بی‌اثر ندانست اما تاکید کرد که تاثیرگذاری جوایز ادبی مانند گذشته نیست.
کیائیان درباره مصادیق تاثیرگذاری جوایز ادبی به حضور محمود دولت‌آبادی در اختتامیه جایزه ادبی احمد محمود اشاره کرد و ادامه داد: حضور این نویسنده نام‌آشنای کشور در آئین اختتامیه تاثیرگذاری این جایزه را چند برابر کرد. تاثیر حضور شخصیت‌های مطرح از اخبار رسانهای نیز بیشتر است.
وی اثرگذاری جوایز ادبی بر بازار نشر را منوط به تداوم آن‌ها عنوان کرد و با تاکید بر اصل تداوم بهعنوان عامل اثرگذاری جوایز ادبی گفت: تداوم، اصل اثرگذاری جوایز بر بازار نشر است. به نظر من جوایز باید تداوم داشته باشند تا مردم بتوانند به آن‌ها اعتماد پیدا کنند. اگر اعتماد وجود نداشته باشد برگزاری جایزه ادبی نتیجه‌ای در تقویت بازار نشر ندارد.
کیائیان با اشاره به برگزاری چندین جایزه ادبی در کشور ادامه داد: برخی از جوایز ادبی کشور بعد از چند دوره برگزاری به دلایل مختلف از‌جمله مسائل مالی تعطیل شدند؛ البته برخی‌ها را نیز محدود کردند و تنها تعدادی از این جوایز ادبی توانستند با محدودیت‌ها ادامه بدهند.
این فعال حوزه نشر با تاکید بر لزوم اعتماد‌سازی برای بهبود وضعیت نشر کشور گفت: اعتماد را از بین می‌بریم و با برگزاری جوایز جدید تلاش می‌کنیم دوباره اعتماد‌سازی کنیم که نیازمند سال‌ها زمان است. جوایز ادبی معتبر جهانی مانند پولیتزر و بوکر سال‌هاست که برگزار می‌شود و بدون توقف فقط سازوکار خود را اصلاح می‌کند.
چهارشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۶ - ۱۰:۱۰
نظرات