به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) این کنفرانس با حضور شخصیت های شیعه و اهل سنت و علمای جهان اسلام و با شرکت هیئت تقریبی از کشورمان به مدت 2 روز با همکاری بنیاد علمی فرهنگی «امانت» در کشور اندونزی با اشراف شخصیت برجسته این کشور کیایی حبیب لطفی برگزار خواهد شد.

در این کنفرانس استادان و صاحبنظران از کشورهای مختلف به سخنرانی درخصوص ابعاد علمی و شخصیتی امام محمد غزالی می پردازند که از شخصیت‌های برجسته حاضر در این کنفرانس  به عنوان سخنران می‌توان به دکتر سعید عقیل سراج رئیس سازمان نهضت العلما اندونزی به عنوان بزرگترین سازمان اسلامی در این کشور اشاره کرد.

همچنین از جمهوری اسلامی ایران حجت الاسلام والمسلمین دکترمحمد حسین مختاری؛ رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد سطوح عالی حوزه و دانشگاه، آیت الله حسینی شاهرودی نماینده ولی فقیه در استان کردستان و عضو مجلس خبرگان، ماموستا فائق رستمی عالم اهل سنت از استان کردستان و عضو مجلس خبرگان رهبری، دکتر ابراهیمیان و دکتر گلرو از معاونین دانشگاه مذاهب اسلامی به ارائه مقاله و سخنرانی خواهند پرداخت.

در این کنفرانس دو روزه محققان و صاحبنظرانی همچون، شیخ محمد محمود ابوهاشم از کشور مصر، دکتر یاسرالقدمانی از سوریه، دکتر عزیز عابدین از آمریکا، دکتر مازن شریف از تونس، شیخ محمد حبیب العلیم از چین، دکتر ابراهیم عبدالاب از کشور روسیه و همچنین شرکت کنندگان ایرانی به ارائه مقاله خواهند پرداخت.

کنفرانس بین‌المللی امام محمد غزالی از بیست و هشتم  لغایت سی ام دی ماه با همکاری دانشگاه مذاهب اسلامی و بنیاد علمی فرهنگی امانت اندونزی در جاکارتا برگزار می‌شود.

ابی حامد محمد بن محمد الغزالی الشافعی ، ملقب به حجت‌الاسلام زین الدین الطوسی و امام محمد غزالی (۴۵۰ — ۵۰۵ ه‍. ق) همه‌چیزدان، فیلسوف، متکلم و فقیه ایرانی و یکی از بزرگ‌ترین مردان تصوف سده پنجم هجری است. کتاب مشهور تهافت الفلاسفه که شاید مهمترین نقد و رد آرای ارسطویی مشربان در تاریخ فلسفه باشد را غزالی به شیوه‌ای فلسفی و نقادانه نگاشت. غزالی در این کتاب چهارده مسئله را بر فلاسفه مورد ایراد قرار داده‌است و به عقیده خود تناقض‌گویی‌های فلاسفه را آشکار کرده‌است. غزالی که در بیشتر مباحث مذاق عرفان و تصوف دارد و در کمترین آنها مذاق کلامی دارد، ازجمله ابوعلی سینا را به سبب چند مسئله که یکی از آنها مسئله بی‌آغاز بودن جهان هستی است تکفیر می‌کند. ابن رشد اندلسی به غزالی پاسخ گفته‌است و نام کتاب خویش را «تهافت التهافت» گذاشته‌است.

در میان متفکران اسلامی، هیچ‌یک به اندازه محمد غزالی تألیف و تصنیف نکرده‌است. گویند تألیف‌هایش را شمار کردند و بر روزهای عمرش تقسیم نمودند، هر روز چهار جزوه شد و تردیدی در آن نیست که بسیاری از این آثار که اسامی بیشتر آنها در تاریخ نهضتهای فکری اسلامی از رودکی تا سهروردی آمده‌است، منسوب به اوست. می‌گویند تعداد کتابهایی که در طول زمان به وی نسبت داده‌اند شش برابر رقمی است که خود وی دو سال پیش از مرگش در نامه‌ای به سنجر یادآور شده‌است: «بدان که این داعی در علوم دینی هفتاد کتاب کرد…» و همین موضوع کار پژوهش را بر اهل تحقیق تا حدی دشوار نموده‌است. از جمله خاورشناسان و دانشمندانی که در مورد تالیفات غزالی تحقیق کرده‌اند می‌توان گشه، مک دونالد، گلدزیهر، لویی ماسینیون، اسین پلاسیسوس، مونتگمری وات، موریس بوژیر، میشل آلار، و عبدالرحمن بدوی را نام برد. خصوصاً دکتر عبدالرحمن بدوی دانشمند مصری، با یاری گرفتن از مجموعه تالیفات خاورشناسان قبل از خود، کتاب مؤلفات الغزالی را به نگارش درآورده که در سال ۱۹۶۰ چاپ شده‌است. در این کتاب از ۴۵۷ کتاب اصلی و منسوب یاد شده به مؤلف، ۷۲ تای آنها را بی تردید متعلق به غزالی دانسته و در صحت بقیه تردید کرده‌است.