کتاب در فاصله‌ی دو نقطه اتوبیوگرافی ایران درّودی، نقاش ایرانی است. او در این کتاب ماجرای زندگی خود را از هنگام تولد شروع کرده است و نکته به نکته تمامی آنچه شخصیت وی را ساخته است به زبانی ساده بازگو می‌کند. لابه‌لای صفحات کتاب به مناسبت موضوع تصاویری از تابلوهای این نقاش به‌چاپ رسیده است.
کتاب بیشتر به دفتر خاطرات می‌ماند. ساده و روشن همه چیز در آن نوشته شده، شرح دوران کودکی، حالات و زیروبم‌های آن، شرح افراد خانواده و نژاد و و رفتار و آداب‌شان. برای همه ما که در دوران آمیختن نژادها به سر می‌بریم امری عادی و معمولی است و همه ما با این ناهمگونی‌ها زندگی کرده و می‌کنیم.
هم دوره بودن او با جنگ جهانی و 28 مرداد و... و از طرفی ملاقات او با بزرگانی چون ابراهیم پورداوود، سهراب سپهری، شاملو، فروغ فرخزاد، خسرو گلسرخی، فرح دیبا، اخوان ثالث، بهمن مفید، ژان کوکتو و برتا سلکیند،... از نکات و خاطرات جذاب این خودنوشت است.
کتاب هفت بخش اصلی دارد؛ «نخستین نقطه»، «براده‌های نور»، «دانشجوی کند و خجول»، «سال‌های شور و سرکشی»،«بخت نیک، طالع سعد»، «پرواز پرویزم» و «بیوگرافی». هر کدام از این بخش‌ها دارای چند فصل جداگانه است. در بخش «نخستین نقطه» به دوران کودکی پرداخته شده و در بخش «دانشجوی کند و خجول» از دوران دانشجویی و نخستین نمایشگاه سخن رفته است.
از نکات جالب کتاب وجود تصاویری است که از تابلوهای نقاشی وی برگرفته شده است. نقاشی‌های «گل عشق در کویر»، «از این گونه رستن»،«نگار جاودان»،« گنگ خوابدیده»، «عبور» و «به زلالی یک عشق» از این جمله‌اند.
از دیگر بخش‌های جذاب این کتاب یادداشت‌هایی است که درودی از خاطرات دیدار خود با مشاهیر دوره خودش نوشته است. یادداشت‌هایی با عنوان «دیدار با آندره مالرو»، «دیدار با ژان کوکتو» و «دیدار با سالوادور دالی» است.
وی در این بخش نوشته است:
«سالوادور دالی برایم همیشه از قدیسین بوده و هست. چشمه‌های شگفت تخیلات دالی همانند ابعاد فضای نقاشی‌های او همیشه مرا به این فکر واداشته است که نقاشی دالی جوهر تخیلی و بروز ناممکن‌هاست. تکنیک و چیره دستی بی‌مانند او در تصویر بخشیدن به این تخیلات همچون نبوع او یگانه و غیرقابل تکرار است. روزی مجله کارفور فرانسه را نشانش دادم که نوشته بود:
«فضای سوررئالیست‌ها به هم شباهت دارد، همچنان که در آثار سوررئالیست درودی فضایی از ماکس ارنست یا دالی را می‌توان دید»
دالی سخت خندید و گفت: «غالبا منتقدین نقاشی ، نقاشان ناموفق هستند آن‌ها تفاوت آفتاب و نورها را نمی‌بینند و تفاوت فرهنگ‌ها را نمی‌شناسند. نه! نقاشی شما شباهتی با آثار من ندارد. شما از فرهنگ دیگری سیراب می‌شوید و کار من از فرهنگ اسپانیا.»
از نکات دیگر این کتاب نمونه یادداشت‌هایی است که درودی از دردهای روحی خود در مرگ عزیزترین‌هایش انگاشته است. ابراهیم پورداود، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، پرویز خانلری و مهدی اخوان‌ثالث از این جمله‌اند.
کتاب «در فاصله دو نقطه» نوشته ایران درودی در 288 صفحه و شمارگان 700 به قیمت 20000 تومان از سوی نشر نی منتشر شده است.
نظر شما