هوشنگ مرادی‌کرمانی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: در جامعه ما کفه ترازو همیشه به نفع آثار ترجمه سنگین‌تر است، براین اساس بهتر است مخاطبان در نمایشگاه کتاب، بیشتر آثار تالیفی بخرند، مشکل اصلی در کشور ما این است که از زمان گذشته تابه‌حال خصلت ما ایرانی‌ها اینگونه بوده که همیشه فکر می‌کرده‌ایم مرغ همسایه غاز است و آثار آن‌ها از ما بهتر است.
 
خالق «قصه‌های مجید» افزود: این طرز فکر در کشور ما و بین مردم کاملا جا افتاده است، خود من هم هر وقت کتاب ترجمه‌شده خوبی می‌بینم که نثر خوبی داشته باشد و ترجمه خوبی از آن شده باشد، می‌خوانم. ولی نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که باید این طرز فکر را کنار بگذاریم و وقتمان را فقط به خواندن کتاب‌های خارجی اختصاص ندهیم و به آثار تالیفی هم توجه کنیم.
 
لزوم توجه به عمق زندگی ایرانی برای دیده شدن آثار تالیفی
نویسنده «خمره» در ادامه بیان کرد: البته مشکل دیگری هم وجود دارد؛ امروزه اغلب نویسندگان جوان که تعدادشان تحت تاثیر کلاس‌ها و کارگاه‌های داستان‌نویسی افزایش پیدا کرده است، بیشتر به سوی جریان سیال ذهن، موضوعات سورئالیستی و ... رفته‌اند. که مخاطب عام خیلی نمی‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند و این گونه آثار برایشان جذاب نیست. البته منظورم این نیست که نویسندگان به سراغ آثار عامه‌پسند بروند اما امروزه می‌بینیم که بسیاری از نویسندگان جوان با الگوپذیری از آثار غربی کتاب‌هایی نوشته‌اند که خیلی شبیه آن آثار است و خیلی‌ها معتقدند این آثار در واقع همان اثر خارجی است که یک نویسنده ایرانی آن را نوشته است.
 
وی با بیان اینکه مدام در پی این هستیم که غربی‌ها چه کاری انجام می‌دهند تا ما هم همان کار را انجام دهیم، گفت: ما فرهنگ غنی‌ای داریم و باید سعی کنیم بیشترین استفاده را از آن داشته باشیم و روز‌به‌روز آن را بهتر کنیم. همچنین باید بپذیریم آثاری که با الگوپذیری از کتاب‌های غربی نوشته شده باشند برای نویسندگان خارج از کشور و مخاطبان آنجا جذابیتی ندارند، آن‌ها هم دوست دارند چیز تازه‌ای از ما و فرهنگ ما بدانند و پرداختن به خصلت‌ها و خصوصیات ایرانی‌ها برایشان جذابیت دارد.
 
به گفته مرادی کرمانی، نویسندگان در آثارشان باید به سبک ایرانی، زندگی ایرانی و فرهنگ ایرانی توجه داشته باشند و اسیر سیاست روز نشوند و روزنامه‌وار ننویسند. اگر در داستان‌هایشان به عمق زندگی ایرانی و خصلت‌های آن بپردازند آثار ما در خارج از کشور بهتر و بیشتر دیده می‌شود.



هوشنگ مرادی‌کرمانی، نویسنده، چهره ماندگار و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که  از زمان چاپ نخستین داستان او چهل وهفت سال می‎گذرد و برخی آثارش به 14 زبان منتشر شده است.  مجموعه داستان‌های «خمره»، «آب انبار»، «معصومه»، «من غزال ترسیده‌ای هستم»، «قصه‌های مجید»، «بچه‌های قالیبافخانه»، «نخل»، «چکمه»، «داستان آن خمره»، «مشت بر پوست»، «تنور»، «پلو خورش»، «مهمان مامان»، «مربای شیرین»، «لبخند انار»، «مثل ماه شب چهارده»، «نه ترو نه خشک»، «شما که غریبه نیستید»، «ناز بالش»، «کبوتر توی کوزه»، «هوشنگ دوم» و «ته خیار» را نوشته و همچنین نگارش فیلمنامه‌های «کاکُلی»، «تیک‌‌تاک»، «کیسه برنج»، «مهمان مامان» و نمایشنامه‌های «کبوتر توی کوزه»، «پهلوان و جراح» و «مأموریت» از جمله آثار این نویسنده هستند.