این مستندساز پیشکسوت ادامه داد: طراحی جلد یکی از کتاب‌های شعر او به نام «پنج آواز برای ذوالجناح» که در سال 1348 منتشر کرد، با من بود. آشنایی ما از سال‌های 45 ،44 شروع شد و بعد از آن در زمینه‌های مختلف همکاری کردیم و کارهای مفصلی انجام دادیم و بعد از انقلاب اولین ترجمه‌هایش که کتاب مهم تاریخ تئاتر براکت بود را با همکاری هم در نشر نقره منتشر کردیم.
.jpg)
اصلانی افزود: او آدمی بود که اشتیاقش به فرهنگ‌آموزی، ایرانشناسی وفهم زیبایی‌شناسانه ایران بسیار ستودنی بود و می‌تواند الگویی برای جوان‌های نسل جدید باشد که این اشتیاق را کمتر دارند و بیشتر جهانی فکر میکنند تا سرزمینی، ولی سرزمینی بودن به معنای این نیست که نمی‌توانید جهانی باشید و این یک نوع غلط‌‌‌اندیشی است. انسانی که سرزمینی نیست جهانی هم نمیتواند باشد بلکه فقط آواره در جهان‌هاست و آوارگی در جهان با جهانی‌بودن متفاوت است.
کارگردان سریال «منطق‌الطیر» با اشاره به سابقه دوستی‌اش با آزادی‌ور ادامه داد: ما همیشه باهم تبادل فکری داشتیم، مهربانی خاصی در کار او چه در فیلم و چه در شعر هست، او به گونه‌ای نسبت به انسان، به عواطف انسان، به فضا، به محیط طبیعت و به فرهنگ این مملکت مهربان بود و درواقع کاشف ظرفیت‌های این جهان بود تا منتقد و گریزنده از جهان.
اصلانی در پایان خاطر نشان کرد: او در این اواخر به دلیل بی اعتنایی‌هایی که به این نسل و خود او شده بود از جهان گریزان بود و شب گذشته بعد از سکته‌ای که کرده بود دچار عدم تعادل بدنی شده و هنگام راه رفتن نتوانست تعادلش را حفظ کند. وی جزو عناصر فرهنگی این مملکت بود و امید است جایگاه وی از این پس به درستی شناخته شود.
نظر شما