وی درباره ویژگی کارهای مهدی بهرامی اظهار کرد: اصولا آثار بهرامی کتابهایی هستند که خواننده سختگیر را به خودشان فرامیخوانند و همراه میکنند، بنابراین هر کسی نمیتواند مخاطب این آثار باشند. ساختمانهای پیچیدهای دارند هم از نظر ساختار و فرم هم از جهت نوع نگاهی که به ماجراها، رخدادها و آدمها دارند.
سلیمانی در ادامه به وجه تمایز سبک و آثار بهرامی با دیگر نویسندگان همدوره خود اشاره کرد و گفت: مهدی بهرامی جسارت خاصی در استفاده از فرمهای جدید دارد، فرمهایی که قبلا از آن استفاده نشده است. نگاه او به پدیدهها، وقایع و حتی آدمها نگاهی خاص است که قبلا کسی به آن نپرداخته است. در واقع به نظر میرسد بهرامی دغدغه این را دارد که کتابهایی بنویسد و عرضه کند که به گونهای خاص باشد و به نوعی میخواهد ادامه آدمهایی باشد که تاس ادبیات داستانی ایران را میسازند. یعنی خیلی به مخاطب و اینکه کتابش فروش برود یا خیر اهمیتی نمیدهد ولی میخواهد به اثری بپردازد که در تاس ادبیات ایران ماندگار باشد. که به نظر من در این دو اثری که عرضه کرده موفق بوده است. به عقیده من بهرامی یکی از نویسندگان جدی ایران است و خیلی به او امیدوارم.
وی در پایان به نثر بهرامی هم اشاره کرد و افزود: نثر بهرامی نثر خوب و محکمی است که با روایت او متناسب است، یعنی به نظر من نثرش به نوعی با ساختار پیچیده روایت او در تقارن است. شاید همین مسئله خواندن کار را برای مخاطب عام سخت کند. به همین دلیل من اعتقاد دارم که اصلا مخاطب کارهای بهرامی لزوما همه عامه خوانندگان ادبیات داستانی ایران نیستند، بلکه سرآمدان هستند.
گفتنی است از مهدی بهرامی پیش از این رمانی به نام «گهواره مردگان» در نشر پیدایش منتشر شده بود و دومین اثر او، «هشتِ پیانیست»، به گفته خود نویسنده، قصهای عاشقانه است که با گمشدن معشوق آغاز میشود. این کتاب قصه شیفتگی و عشق انسان است.
نظرات