به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) شکور لطفی نویسنده، پژوهشگر، مدیرفرهنگی، فعال تلویزیونی و ورزشکار پیشکسوت درگذشت.
نثر ساده و روان و سادگی و قابلیت تعمیم و توجه به محیط زیست و طبیعت از ویژگی های آثار این نویسنده است. همچنین پیشنهاد تعیین مقطع سنی برای کتاب‌های مقطع کودک و نوجوان نخستین بار از سوی این نویسنده مطرح شد.
هدیه شریفی از نویسندگان کودک و شاگردان شکور لطفی در بخشی از خاطراتش درباره این نویسنده در مزاسمی که برای بزرگداشت او در موسسه خانه کتاب برگزار شد، می گوید: شکور لطفی داستان‌های ما را گوش می‌داد و دسته‌بندی می‌کرد و ایرادات آن‌ها را به ما گوش‌زد می‌کرد و خاطراتی را برای ما 4 نفر برجای گذاشت که بسیار ارزشمند و کاربردی است ما از اعضای تحریریه یاوران انقلاب بودیم. او همیشه می‌گفت یک نویسنده باید جامعه‌اش و اقوام مختلف آن را بشناسد و ارتباط شناختی با آن‌ها برقرار کند. نویسنده باید خسیس باشد و باید آهسته و آهسته انگشتانش را باز کند تا مخاطب بداند چه چیزی گرانبهایی در دستش دارد. نویسنده نباید خودش را سانسور کند. بلکه باید جرأت داشته باشد. او با فروتنی، مهربانی‌ها، توانایی‌ها و تجربه‌هایش را در اختیار ما گذاشت و همچنین سال‌های سال به همراه نادر ابراهیمی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ما را راهنمایی می‌کرد.
«پیرزنی که دلش می‌خواست تمیزترین خانه دنیا را داشته باشد»، «چکه چکه»، «سرگذشت چمنزار» و ... از آثار این نویسنده پیشکسوت است.
نثر ساده و روان و سادگی و قابلیت تعمیم و توجه به محیط زیست و طبیعت از ویژگی های آثار این نویسنده است. همچنین پیشنهاد تعیین مقطع سنی برای کتاب‌های مقطع کودک و نوجوان نخستین بار از سوی این نویسنده مطرح شد.
هدیه شریفی از نویسندگان کودک و شاگردان شکور لطفی در بخشی از خاطراتش درباره این نویسنده در مزاسمی که برای بزرگداشت او در موسسه خانه کتاب برگزار شد، می گوید: شکور لطفی داستان‌های ما را گوش می‌داد و دسته‌بندی می‌کرد و ایرادات آن‌ها را به ما گوش‌زد می‌کرد و خاطراتی را برای ما 4 نفر برجای گذاشت که بسیار ارزشمند و کاربردی است ما از اعضای تحریریه یاوران انقلاب بودیم. او همیشه می‌گفت یک نویسنده باید جامعه‌اش و اقوام مختلف آن را بشناسد و ارتباط شناختی با آن‌ها برقرار کند. نویسنده باید خسیس باشد و باید آهسته و آهسته انگشتانش را باز کند تا مخاطب بداند چه چیزی گرانبهایی در دستش دارد. نویسنده نباید خودش را سانسور کند. بلکه باید جرأت داشته باشد. او با فروتنی، مهربانی‌ها، توانایی‌ها و تجربه‌هایش را در اختیار ما گذاشت و همچنین سال‌های سال به همراه نادر ابراهیمی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ما را راهنمایی می‌کرد.
«پیرزنی که دلش می‌خواست تمیزترین خانه دنیا را داشته باشد»، «چکه چکه»، «سرگذشت چمنزار» و ... از آثار این نویسنده پیشکسوت است.
نظرات