دبیر سیزدهمین جشنواره شعر فجر گفت: شعر میکوشد و وظیفه اوست، که رسانه و رسانای فریادهای حنجره زخمیِ انسان در روزگار شقاوت اشقیا، جهانخواران و خودکامگان باشد.
وی ادامه داد: شعر به آبادی و آبادانی جهانی میاندیشد که چهره مغموماش زخمی و خراشیده از پنجههای شومِ جهل و شقاوت و نابرابری است. جهانی که در کران تا به کرانش، فریادِ دادخواهیِ مظلومان در هیاهوی عربدهی ظالمان و زیادهخواهان، کم و کمرمق است. شعر میکوشد و وظیفه اوست، که رسانه و رسانای فریادهای حنجره زخمیِ انسان در روزگار شقاوت اشقیا، جهانخواران و خودکامگان باشد. به یاد بیاوریم که شعر، در روزگار ما، خانه به خانه و خیابان به خیابان، انقلاب را سروده است و آزادی را نوید داده است. به یاد بیاوریم مبارزان و شهیدانی را که هستیِ خود را سرمایه سربلندی و سرافرازی میهن خویش خواستهاند.
این شاعر گفت: به یاد بیاوریم شاعرانی را که جانبخشترین کلماتشان را نثار حقیقت و حقطلبی/ و آزادی و آزادگی کردهاند. اکنون در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی خشنود و سپاسگزارم. که داوران ارجمند سیزدهمین جشنوراه بینالمللی شعر فجر در فرایند داوری و انتخاب آثار، با اتکا به دانش و درک درست و عمیقشان از ادبیات، بدون سوگیری خاص، تنها سنجیدگی و فخامت آثار را مایه قضاوت دانسته و 4197 (چهار هزار و یکصد و نود هفت) عنوان کتاب را در سه بخش «شعر بزرگسال»، «شعر کودک و نوجوان» و «دربارهی شعر»، طی چند ماه و در جلسات متعددی و طولانی با دقت خوانده و سببساز قضاوتی خردورزانه و منصفانه بودهاند.
وی در پایان بیان کرد: در پایان، آرزومندِ روزی هستم که شعر، سراسر، سرودِ شادمانی، عدالت و برابریِ همه جهانیان باشد.
نظر شما