خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): مویا کری هنرشناس و کارشناس موزه را اولین بار در هتل انقلاب ملاقات کردم. ملاقاتی به منظور مصاحبه درباره کتاب تالیفی‌اش؛ «کتاب هنر ایران». اینکه یک محقق غربی چرا باید میان این همه رشته و گرایش هنری به تحقیق و تالیف از هنرهای اسلامی و ایرانی روی بیاورد برای هر خبرنگاری سوژه خوبی برای مصاحبه به شمار می‌رود. من هم این فرصت را از دست ندادم و اولین سوالی که از این هنرشناس بریتانیایی پرسیدم،‌ همین بود.

مویا کری شخصیت صمیمی و گرمی داشت. به تمام سوالات من درباره رشته تحصیلی‌، شغل‌هایی که تاکنون داشته و دلیل انتخاب گرایش هنرهای اسلامی و ایرانی برای تحصیل با صبروحوصله پاسخ گفت. برق چشم‌های مویا کری گویای عشق و علاقه‌ وافرش به هنرهای اصیل بود و توضیحاتش به دل می‌نشست.

      

از نکات بارز این محقق دامنه وسیع اطلاعاتی‌اش بود. کری با صبر و حوصله درباره پیشینه و تاریخ ورود عکس‌های اقلام موزه‌ای که مسئولیت بخش ایران آن را به عهده داشت، توضیح می‌داد. به عنوان مثال عکسی از یک قاشق مطلا نظر مرا جلب کرده بود و این محقق ریزبین حتا درباره وزن آن هم برای من توضیح داد.

کتابی که مویا کری تالیف آن را به عهده داشته کتابی مصور درباره اقلام موجود در بخش ایران موزه «وی اند ای» در لندن است. مویا کری هم در مصاحبه‌ای که با من داشت درباره بخش‌های این کتاب توضیحات کاملی داد هم در نشست صمیمانه‌ای که امروز با دانشجویان گروه تاریخ دانشگاه تهران برگزار شد به چهار بخش این کتاب پرداخت.

       

مویا کری خیلی خلاصه درباره این کتاب در این نشست کوتاه و صمیمانه که در کتابخانه اشراقی گروه تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی برگزار شد گفت: بخش مورد علاقه من  همین بخش اول است که به نقش و نگارهای بناها اختصاص دارد. انواع طراحی‌های مربوط به گچ‌کاری و آجرکاری‌ها در این بخش وجود دارد. بخش دوم؛ به کاشی‌ها و طرح‌های موجود بر آن‌ها  اختصاص دارد که از سراسر ایران و دیگر اقصی نقاط دنیا جمع‌آوری شده‌اند. در برخی این کاشی‌ها نمایی متالیک وجود دارد که ترکیبی از فلز و شیشه است. بخش سوم کتاب «هنر ایران» به تصاویری که از خریداران و هنرمندان موجود است، اختصاص دارد و بیانگر روابط بین خریداران و هنرمندان است. این قسمت ارتباط بین آثار موجود در موزه مانند نقاشی‌ها و دلیل علاقه مردم به آن‌ها را بیان می‌کند. بخش چهارم به فرش و قالیچه‌ها اختصاص دارد. به خصوص فرش‌هایی که به دوره صفویه مربوط است. این فرش‌ها در قرن نوزدهم خریداری و به موزه منتقل شده‌اند.

کری از هر فرصتی برای صحبت درباره اصفهان استفاده می‌کند. امروز هم این فرصت را از دست نداد و درباره شهر اصفهان و تاریخچه بناهای آن گفت: اصفهان استایلی به همین نام یعنی اصفهانی دارد و مساجدی که در آن وجود دارد گویای این سبک معماری‌اند.

          

مویا کری حین توضیحات خود نشان می‌داد که به بخش چهارم کتاب خود بسیار علاقه‌مند است چون در هنگام توضیح این بخش عکس‌های مربوط به قالیچه‌ها و فرش‌ها را به تمام دانشجویان نشان و درباره اندازه و جای آن‌ها در موزه و همچنین نحوه خرید آنها توضیحات کاملی ارائه می‌داد. به عنوان مثال به عکسی از یک فرش ایرانی اشاره کرد و گفت اندازه واقعی این فرش 10متر است که یک دیوار کامل در موزه را پوشانده. مویا کری همچنین گفت که هنرمندان بریتانیایی از هنر فرش تاثیر فراوانی پذیرفته‌اند و اینکه هیچکدام از فرش‌های موجود در موزه فروشی نیستند اما امکان کپی‌برداری از نقشه آن‌ها برای علاقه‌مندان وجود دارد.

         

بعد از توضیحات مویا کری درباره بخش‌های کتاب به موزه کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران رفتیم تا کری از نسخ خطی موجود در موزه کتابخانه دیدن کند. نسخ خطی شاهنامه که از دوره صفویه به جای مانده بود نظر وی را بسیار جلب کرد.

        

کری در تمام حرکاتش نشان می‌داد که برای حفظ میراث تاریخی جهان ارزش والایی قائل است. حرکات ظریف انگشت او و احتیاطش در ورق زدن نسخ خطی آخرین تصویری است که در این چند روز همراهی او به یادم مانده و  همین تصویر آینه تمام نمایی از احترام به کتاب و فرهنگ و تاریخ از سوی این محقق و هنرشناس بریتانیایی است.