خبرگزاری کتاب ايران(ایبنا)_آتوسا صالحی: جمشید خانیان از معدود نویسندگان سرزمین‌مان است که در داستان‌هایش تنها داستان‌پردازی نمی‌کند، او شخصیت‌هایی واقعی خلق می‌کند که مثل خودشان حرف می‌زنند و طوطی مقلدی نیستند که حرف‌های نویسنده را تکرار کنند؛ شخصیت‌هایی که خاص و متفاوت و صاحب فکر و اندیشه‌اند و گاه به نظر می‌رسد حتی نویسنده را غافلگیر می‌کنند.
 
او در آخرین رمانش گفت‌وگوی جادوگر بزرگ با ملکه‌ جزیره‌ رنگ‌ها - که به نظر می‌رسد در ادامه‌ راه رمان دیگرش طبقه‌ هفتم غربی است-داستانی چندبعدی خلق می‌کند که به دغدغه‌های نوجوان امروز، هویت، فلسفه‌ هستی و تنهایی انسان مدرن می‌پردازد و او و جهان داستانی‌اش را یک قدم به جلو می‌برد. همچنان که در داستانش می‌گوید: «وقتی داریم راه می‌رویم در اصل داریم یک کاری می‌کنیم که نیفتیم. راه رفتن مثل زندگی کردن است، چون توی زندگی اگر پای عقبی‌مان را جلو نگذاریم با دماغ می‌خوریم زمین ...»
 
رهی، شخصیت اصلی داستان خانیان، پسر نوجوانی است که می‌خواهد دوچرخه‌ بیست‌وچهار دنده‌ نارنجی سایز بیست‌وشش داشته باشد، و می‌خواهد پول آن را خودش جمع کند. اولش تصمیم دارد دو تابستان لباس خرگوش بپوشد و جلوی پیتزافروشی بایستد، ولی ناگهان پیشنهاد عجیب‌وغریبی به او می‌شود که می‌تواند به راحتی او را به پولی که آرزویش را دارد برساند. رهی عاشق دوچرخه‌سواری است و برای همین به‌‌سرعت پیشنهاد عجیب را می‌پذیرد و کار جدید را شروع می‌کند.
 
او که عاشق رمان‌های علمی تخیلی و ژول ‌ورن است به سرعت با خانمی که قرار است به خانه‌شان برود و مدل نقاشی‌اش شود و اسم او را ملکه‌ جزیره‌ رنگ‌ها می‌گذارد، ارتباط دوستانه‌ای برقرار می‌کند اما خبر ندارد که خودش قرار است نقش شخصیتی درمانگر را برای ملکه‌ جزیره‌ رنگ‌ها بازی کند. حالا رهی باید کاری کند که ملکه از خانه بیرون نرود و اگر به درستی از پس این کار بربیاید، پول لازم برای خرید دوچرخه را به دست می‌آورد.
 
داستان را گفت‌وگو پیش می‌برد و اگر چه در ابتدا همه چیز ساده به نظر می‌رسد اما نوعی پنهان‌کاری و دلهره و تشویش در گفت‌وگوها موج می‌زند که داستان را به عمق می‌برد و هر چه پیش می‌رود پیچیده‌تر می‌شود و مخاطب را با نگرانی به دنبال خود می‌کشاند. مخاطب از اواسط داستان حس می‌کند که ملکه‌ داستان پسرش را از دست داده و حالا رهی مدلی است که باید نقش پسرش را بازی کند. و اگر نتواند؟

در ادامه، قطار داستان روی ریل دو شخصیت اصلی حرکت می‌کند و آرام و روان پیش می‌رود اما آنچه خواننده را در قطار نگه‌ می‌دارد نه اتفاقات داستانی است و نه تعلیقی نفس‌گیر، که نگرانی او برای عاقبت این سفر پردلهره است، آیا قطار به سلامت به مقصد می‌رسد یا حادثه‌ای در کمین است و پرتگاهی روبه‌روست که همه از آن بی‌خبریم؟
 
خانیان در گفت‌وگوی جادوگر بزرگ با ملکه‌ جزیره‌ رنگ‌ها قطار داستانش را از مناظری متفاوت عبور می‌دهد، از چشم‌اندازهایی تازه و تونل‌هایی تاریک رد می‌کند و در نهایت آنچه به خوبی از پسش برمی‌آید آن است که در این سفر، رسیدن به مقصد پایان کار نیست و همین است که این قطار پس از پایان داستان از حرکت نمی‌ایستد و مثل هر داستان ماندگار دیگری در ذهن مخاطب به حرکتش ادامه می‌دهد.
 
نشر افق، کتاب «گفت‌وگوی جادوگر بزرگ با ملکه‌ جزیره‌ رنگ‌ها» را با قیمت 170 هزار ریال منتشر کرده است.