واژه «بعثت» در سورههای مختلفی از قرآن کریم، به معنای برانگیختن و فرستادن پیامبران برای هدایت مردم بهکار رفته است. بعثت در قرآن کریم، همچنین در معنای حشر مردگان هم بهکار رفته است. در همه موارد ذکر شده در قرآن، انتساب بعثت به «الله» است و اوست که برانگیختن پیامبران و محشور کردن مردگان را انجام میدهد.
درباره این نقطه عطف مهم تاریخ و سیره و زندگانی آخرین فرستاده خداوند، کتابهای بسیاری نوشته شده است. در این گزارش، دو عنوان از تازههای نشر با موضوع پیامبر (ص)، معرفی میشود.
جلد نخست کتاب «فرهنگ جامع سیره معصومین (ع)» به قلم مشترک محمود شریفی، سید محمود مدنی، محمود لطیفی، سید حسین سجادیتبار و محمود احمدیان، به سیره پیامبر اکرم (ص) اختصاص دارد. این کتاب در 1032 صفحه با شمارگان 500 نسخه در زمستان 97 از سوی انتشارات معروف راهی بازار نشر شد.
کتاب در پنج فصل به ترتیب به «صفات، لقبها و سیمای ظاهری آن حضرت»، «اصول معارف»، «عبادت، قرآن، دعا و ذکر»، «اخلاق و آداب» و «احکام» میپردازد.
در مقدمه کتاب حاضر، درباره قدیمیترین اثری که درباره سنت و سیره پیامبر (ص) نوشته شده، میخوانیم: «قدیمیترین اثری که با این گرایش خاص در دسترس مِباشد، کتاب «اخلاقالنبی و آدابه» نوشته حافظ ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر اصفهانی معروف به ابنالشیخ متوفای 369 قمری، است که در سالهای اخیر نسخهای از آن در کتابخانه اسکوریال مادرید بهدست آمده است. این اثر گرانبها که دارای 890 حدیث در 109 عنوان میباشد، توسط عصامالدین سید عبدالنبی، بررسی و تحقیق و در سال 1413 قمری در قاهره به چاپ رسیده است.
فیلسوف بزرگ و عارف حکیم، مرحوم علامه طباطبایی نیز در سالهای اخیر و قبل از دستیابی جوامع اسلامی به اثر فوق، با احساس خلأ نسبت به چنین موضوعی جالب و ارزشمند و به تنهایی مجموعهای از روایات سنن را که متضمن روشهای عملی حضرت نبی اکرم بوده و آن اعمالی را که آن حضرت در مسیر زندگی به آنها عنایت داشتند و مداومت میفرموده است، گردآوری نموده و حدود 411 حدیث با 21 عنوان را در حوالی سال 1350 قمری با نام «سننالنبی» تنظیم مینماید...».
در صفحه 575، علامه حلی از یزید بن قعنب نقل کرده است: «رسول خدا (ص) سی سال داشت که فاطمه بنت اسد (ع)، علی (ع) را بدنیا آورد. رسول خدا (ص) او را بسیار زیاد دوست داشت و به او گفت: گهواره او را نزدیک بستر من قرار ده. بخش زیادی از تربیت او با رسول خدا بود، هنگام شستشو او علی را میشست و به او شیر مینوشانید و به هنگام خواب گهوارهاش را حرکت میداد و برایش لالایی میخواند و او را بر سینهاش میگذاشت و میگفت: این برادر، ولی، یازیکننده، برگزیده، ذخیره من، پناهگاه من، داماد من، وصی من، همسر دخترم و امین من در وصایت و خلافت است و پیوسته او را حمل میکرد و او را در کوهها، درهها و بیابانهای مکه میگردانید.»
کتاب «حضرت محمد (ص) آخرین پیامبر (از بعثت تا هجرت)» تالیف عبدالرشید تریز، در 176 صفحه با شمارگان دو هزار نسخه به بهای 12 هزا تومان در سال جاری از سوی نشر احسان راهی بازار نشر شده است.
در مقدمه کتاب آمده است: «سیرت حضرت محمد (ص)، نمونه عملی اسلام میباشد و به دیگر سخن، دستورات قرآن بهطور زنده و عملی در زندگی آن حضرت تجسم عینی یافته، بهگونهای که هر فردی برای تمام مشکلات زندگیاش راهحل و برای همه گرفتاریهایش راهکاری نیکو و فرمولی راهگشا مییابد.
سیرت حضرت محمد (ص) به حدی پربار و غنی است که هر گروهی خواسته و گمشده خویش را در آن مییابد و با بهکار گرفتن آن، گره از کارهایش میگشاید و همای سعادت را به آغوش میکشد. حاکم و پادشاه، شیوه مملکتداری، عدالت، سیاست و بهترین الگوی تعامل با ملت را در آن مییابد. یک فرمانده نظامی، بهترین شیوه فرماندهی و نوع تعامل با سربازان، نحوه اداره میدان نبرد، تعامل با اسرا و نحوه اداره میدان جنگ را بهطور تمام و کمال در آن مشاهده مینماید، بهگونهای که بزرگترین فرماندهان نظامی طول تاریخ، در مقابل عظمت و نبوغ نظامی آن حضرت (ص)، زبان به اعتراف گشوده و سر تعظیم فرود آوردهاند.»
آغاز مأموریت
«آغاز ماموریت» یکی از سرفصلهای کتاب است که در ذیل آن درباره هدف مبعث پیامبر (ص) براساس آیات نورانی قرآن، میخوانیم: «حضرت محمد (ص) به یقین دریافته و باور کرده که پیامبرِ الله تبارک و تعالی است و مسئولیتی بس سنگین بر دوش او نهاده شده است. آیات کوتاه و پرمحتوای سوره مدثر به حضرت محمد (ص) هشدار دادند که روزگار آرامش و آسایش سپری شده و فراروی او کاری بس بزرگ که مستلزم جدیت و تلاش بیپایان است، قرار دارد و اینک برای انجام این ماموریت و انجام وظیفه در این مسئولیت باید با آسایش و آرامش وداع کند. برای تحقق این مسئولیت از هیچ کوششی فروگذار ننماید، تا پیام الله عزوجل را به بندگانش ابلاغ نماید و آنها را از شرک و جهالت برهاند، و او چنین کرد.
این آیات مختصر و کوتاه و در عینحال بسیار پرمغز، نخستین آیاتی بودند که دستور تبلیغ توحید و یکتاپرستی را به آن حضرت (ص) اعلام داشتند و در واقع این آیات دربردارنده خلاصه دعوت او و حقایقی که کل اسلام بر آنها بنا شده از قبیل وحدانیت خداوند، ایمان به رستاخیز روز قیامت و تطهیر نفوس از شرک و پلیدی و دور نمودن فساد از جامعه و جلب منافع بودند.
آغاز هر کاری بسیار مهم است و از اهمیت ویژهای برخوردار است و بهویژه کاری که به ظاهر مخالفت آشکار با تمامی آداب و رسوم و اعتقادات یک جامعه داشته باشد.»
نظر شما