نجفقلی حبیبی (متولد ۱۳۲۰ در خوانسار) پژوهشگر فلسفه اسلامی، عضو هیئت امنای سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران است ، پس از انقلاب اسلامی وی ریاست دانشگاه الزهرا، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران را به عهده داشتهاست. او همچنین اولین رئیس دانشکده علوم قضایی بود که در سال ۱۳۶۲ راه اندازی شد. وی از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۳۸۴ رئیس دانشگاه علامه طباطبایی بود. وی نماینده مردم تهران در دوره سوم مجلس شورای اسلامی و به همین مناسبت عضو شورای بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸ بود.
او یادآور شد: کارنامه پرمایه و کاری دکتر حبیبی حکایت از شخصیتی موفق در عرصههای چندگانه کلاس درس دانشگاه، مدیریت دانشگاه، نمایندگی مجلس شورای اسلامی، عضویت در مجامع و تشکلهای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و پژوهش گری توانا دارد زیرا همه این ساحتها، عرصههای مهم حیاتی برای او بودند و بنابراین هرگز یکی از را بر دیگری به بهانههای واهی رحجان نداده است.
به گفته وزیر علوم، او از مصادیق عالمی است که نهایت سعی و اهتمام خود را در مسیر ادای تعهداتی که هر انسان عالم و مسئول بر عهده دارد به کار بسته و توانسته است در مقام دانشمندی مسئول پایبندی به شئون دانشگاهی و التزام و تقید به مسئولیتهای اجتماعی و تعهدات انسانی و اخلاقی را به خوبی در معرض دید و نظر جامعه دانشگاهی قرار دهد.
فروتنی عالمانه ویژگی ممتاز دکتر حبیبی است که به رغم کسب مدارج بالای علمی و رتبههای برتر دانشگاهی آن هم در حوزههای مهم حکمت و فلسفه به شهادت آشنایانش نه تنها وی را از مدار اخلاق و فروتنی خارج نکرده بلکه به صورتی تحسین بر انگیز بر تواضع او افزوده است و در کمال تواضع بی اعتبا به آنچه در محیط اجتماعیاش میگذرد، نبوده چرا که عالم اخلاق مدار و حساس به مصالح و سرنوشت انسانها، مسائل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و شرایط زیست انسانها مهم است.
وزیر علوم، از این استاد دانشگاه به عنوان کنشگری یاد کرد که شجاعت پا گذاشتن به میدان عمل را دارد، از سرمایه معنوی و علمی و اعتبار دانشگاهی خود هزینه میکند و سخاوتمندانه و از سر اشتیاقی درونی وارد معرکه و میدان عمل اجتماعی میشود.
به گفته غلامی، دکتر حبیبی در اکثر قلمروهایی که وارد شده، نقش تاسیسی و پیشرو داشته و با دقتی ستودنی تلاش کرده است امور را سامانی تازه و پایدار بخشد و اگر امروز نامی بزرگ و محترم دارد بر اساس باور دینی و شهودی ما از خیرخواهی و شفقت مسئولیت شناسی اجتماعی، تعهد و دقت علمی و حرکت در مسیر صلاح ملک و ملت و خلوص نیت اوست.
وزیر علوم افزود: این همت و قدرشناسی را ارج می نهم و برای استاد تندرستی ، بهروزی و مزید توفیقات را از خداوند منان خواستارم و امیدوارم و آرزومندم که سالیان دراز از برکت وجود ایشان برخوردار باشیم.
سیدکاظم اکرمی وزیر اسبق آموزش و پرورش نیز در این مراسم طی سخنانی با اشاره به سه نوع برنامه درسی آشکار (آنچه در کلاس درس گفته میشود)، پنهان (آنچه از عواطف و رفتار استاد آموخته میشود) و پوچ (آنچه متخصصان از برنامه درسی حذف میکنند) که در آموزش و پرورش وجود دارد، گفت: او ۳۵ جلد کتاب در زمینه فلسفه و عرفان ارائه کرده و در میان کارهای تحقیقی فراوانی نیز انجام داده است.
او به خدمات عملی حبیبی اشاره کرد و گفت: او علاوه بر تأسیس دانشگاه علوم قضائی، پلیس قضائی را نیز تأسیس کرده و با وجود مخالفانی که در مسیر تأسیس دانشگاه تربیت مدرس بود، در مقابل اندیشههای مخالف ایستاد و موفق به تأسیس این دانشگاه شد.
وزیر اسبق آموزش و پرورش یادآور شد: جای افرادی مثل دکتر حبیبی که مشکلات جامعه را لمس میکنند و راهکار ارائه میدهند، در مجمع تشخیص مصلحت نظام خالی است.
در ادامه این مراسم غلامرضا ظریفیان استاد دانشگاه تهران و دبیر علمی این نکوداشت، شخصیت حبیبی را چند ساحتی دانست و افزود: بعد اول شخصیت این استاد پژوهشگری متبحر و با دقت است که تالیفات بسیاری دارد و عموم تصحیحات ایشان تصحیح انتقادی است. او هشت سال از عمر خود را برای تصحیح جلد یک کتاب قانون صرف کرد. بُعد بعدی شخصیت این استاد التزام اجتماعی اوست که با وجودناملایمتیها بخشی از عمر خود را صرف دفاع از آرمانهای انقلاب و حقوق مردم کرده است.
به گفته او، بُعد سوم شخصیت او اقدامات تاسیساتی است. تأسیس مراکز علمی مثل دانشگاه تربیت مدرس از اقدامات اوست.
غلامرضا اعوانی رئیس انجمن حکمت و فلسفه ایران نیز در سخنانی به تبحر دکتر حبیبی در حکمت اسلامی اشاره کرد که در صحن متون اسلامی بسیار توانمند است و گفت: ایران یک کشور فرهنگی و جهانی است. بزرگانی مثل استاد حبیبی نیاز است که بتوانند فرهنگ را به آیندگان منتقل کنند.
وی ادامه داد: استاد حبیبی شاگرد بزرگانی مثل شهید مطهری و دکتر گرجی بوده و عشق و علاقه ایشان به میراث فرهنگ اسلامی بسیار شایسته توجه است.
اعوانی با بیان اینکه تصحیح متون کار بسیار مهمی است، گفت: ما از گذشته اطلاعاتی نداریم ولی با فرهنگ آنها ارتباط داریم. فرهنگ ایران و اسلام از راه دست نوشته دانشمندان از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. کسی که یک متن فلسفی را تصحیح میکند، کار بسیار دشواری انجام داده است.
به گفته اعوانی، در کشورهای مطرح دنیا به تصحیح متون اهمیت ویژهای میدهند. در حالی که وزارت علوم بودجه و امتیاز اندکی برای تصحیح متون در نظر میگیرد. در کشور ما نیز باید توجه بیشتری به تصحیح متون شود.
در پایان این مراسم از کتاب «حبیب معرفت» حاوی مجموعهای از مقالات حبیبی در حوزههای مختلف است، رونمایی شد.
نظر شما