به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان، نشست رونمایی از کتاب «بازنگری روزنامه‌نگاری معاصر» با حضور فائزه تقی‌پور نویسنده این اثر و ابراهیم ماهیان در شهر کتاب اصفهان برگزار شد.
تقی‌پور با بیان اینکه انتخاب رشته علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری مسیر زندگی‌اش را تغییر داده است، گفت: در دوران کارشناسی با استادان برجسته و در محیطی علمی و فعال، نگاه جدیدی نسبت به رشته علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری به دست آوردم که یکی از بهترین دوران‌های تحصیلی من بود.
وی در ادامه به بررسی بخش‌های مختلف این کتاب پرداخت و اظهار کرد: با توجه به اینکه امروزه با فراگیر شدن رسانه‌های مجازی مردم به دنبال دریافت خبر از روزنامه‌ها نیستند، روزنامه‌نگاری در سبک‌های مختلف مانند روزنامه‌نگاری بحران، محیط،زیست، مهاجران و... موضوعیت پیدا می‌کند که به نظر می‌رسد در جامعه ما پرداختن به چنین سبک‌هایی مورد نیاز است.
وی افزود: در ایران آنچنان به روزنامه‌نگاری محلی بها داده نمی‌شود و این نوع روزنامه نگاری، وضعیت مطلوبی ندارد. نقطه ایده‌آل روزنامه‌های محلی، سراسری شدن است درحالی که رسالت یک روزنامه محلی خوب این است که کپی روزنامه‌های سراسری نباشد. اصفهان پتانسیل بالایی در زمینه روزنامه‌نگاری دارد و ما در کل کشور رتبه چهارم را پس از استان‌های تهران، شیراز و خراسان داریم.
نویسنده کتاب «بازنگری روزنامه‌نگاری معاصر» گفت: من در این کتاب سعی کردم بر اساس تجربیاتم مسائل روزنامه‌نگاری را بومی سازی کنم تا پاسخگوی نیاز مخاطب امروز ما باشد. برای نمونه ما در روزنامه‌نگاری ورزشی باید به مخاطب ایرانی توجه کنیم و مسایل روز را با مشکلات محلی خودمان انطباق بدهیم.
تقی‌پور با اشاره به اینکه روزنامه‌نگار اگر بتواند کارش را خوب انجام بدهد همه جا موثر است، ادامه داد: در قانون رسانه‌ها روزنامه‌نگار فردی است که دیده‌بان جامعه است و تولید محتوای موثر انجام می‌دهد. در واقع روزنامه‌نگاری یک حرفه فرهنگی است و قرار نیست روزنامه‌نگار نگاه مادی داشته باشد و دنبال فرصت اقتصادی باشد.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه در فصل دوم این کتاب سبک‌های روزنامه نگاری نرم را مورد بررسی قرار داده‌م، ادامه داد: سبکهای‌های خبر نویسی بعد از جنگ جهانی دوم مطرح شدند و تحت تاثیر عامل فوریت بودند و تنها روزنامه‌ها بودند که کار انتقال خبر را برعهده داشتند. اما بعدها سبک‌های جدید انتقال خبر مانند رادیو و تلویزیون و سایر رسانه‌ها نیز اضافه شدند که رویکردشان انتقال آگاهی و اطلاعات به جذابترین شیوه ممکن بود. برای نمونه سبک‌هایی مانند سبک الماس و گیلاس با تاکید بر روایی‌گویی و داستانی شدن و جذابیت و حاشیه‌ها در جذب مخاطب بسیار تاثیرگذار هستند.
تقی پور گفت: در فصل سوم این کتاب، تاکید من بر مسائل مربوط به روزنامه‌نگاری زنان در ایران است؛ اینکه جنسیت چه تاثیری بر کار یک روزنامه‌نگار دارد؟ چیزی که در این سالها متوجه شدم، آنچنان که درباره اشتغال زنان و حجاب زنان، خبر در مطبوعات کار شده، درباره موضوعات دیگر مطلبی کار نشده است. بحث من این بود که مساله زنان در مطبوعات ما کمرنگ است.
این نویسنده با اشاره به اینکه فصل روزنامه‌نگاری بر اساس اصول یونسکو، از بخش‌های مورد علاقه من است، ادامه داد: هر چهار سال یک بار یونسکو بخش روزنامه‌نگاری اش را به‌روز می‌کند و این فصل در این مورد است. در فصل پنجم درباره تحولات روزنامه‌نگاری صحبت کرده‌ام که به مخاطب اجازه می‌دهد در تولید محتوا سهیم شود و شهروندان هم در تولید خبر سهیم باشند.
وی ادامه داد: این کتاب پایان تنوع در کار روزنامه نگاری نیست. من در نوشته‌ها و زندگی‌ام انسان هنجارشکنی نیستم چون برای شکستن هنجار باید چیز جدیدی جای آن بگذاریم. به نظر من چسبیدن به کلیشه‌ها بهتر از تابوشکنی است. با این حال اعتقاد دارم هرچقدر که خبر منعطف‌تر شود و قواعد رسانه‌ای شکسته‌تر شود، مخاطب احساس صمیمیت بیشتری با رسانه می‌کند.
تقی پور در پایان گفت: در ایران مردم فقط رسانه متبوع خود را مطالعه می‌کنند در حالی که نگاه آکادمیک این است که هر انسانی باید سواد رسانه‌ای داشته باشد و درباره همه جناح‌ها مطالعه کند. در استان اصفهان آرشیوهای دسته‌بندی و منظمی در بحث روزنامه‌نگاری وجود ندارد.
چهارشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۳
نظر شما