مرحوم سید محمد حسینی شاهرودی در سن 16 سالگی، سطوح را به اتمام رساند و به آخرين مرحله دروس حوزوى يعنى درس خارج قدم نهادند، به بركت استعداد خدادادى و نبوغ و ذكاوت فوقالعاده كه باریتعالى به ايشان عنايت فرموده بود، و نيز به سبب تربيت و خطمشى صحيحى كه والد بزرگوارشان ترسيم نموده بود، از عمر گرانبها استفاده كامل برده و اوقات خود را با جدّ و جهد فراوان در راه تحصيل و تعليم صرف نمودند.
وی از سنین جوانی اشتغال به تدریس سطوح عالیه داشت و از حدود 60 سال پیش به تدریس درس خارج اشتغال داشته و قدر مسلّم در سن 32 سالگی، پس از بروز مدارج علمى و كمالى و پس از امتحانهاى متعدّدى كه از ايشان به عمل آمد موفّق به كسب اجازه اجتهاد از مرحوم آيتالله العظمى حاج سيد محمود شاهرودى (قدس سره) و مرحوم آيتالله العظمى سيد جمال الدين گلپايگانى (قدس سره) شدند.
مرحوم سید محمد حسینی شاهرودی پس از سالها تدريس فقه و اصول و در كنار آن شركت در درس والد معظّم خود و همچنین نبوغ خدادادى و توفيقات ربانى و سعى و كوشش در تعليم و تعلم، به بالاترين درجات علم و كمال نائل آمد و رفته رفته که رشد فكرى و سطح علمى و مراتب اجتهاد و تقواى ايشان بر همگان روشن شد، مرحوم آیتالله العظمى سید محمود حسینی شاهرودى (والد) ايشان را شايسته تقليد ديدند و در سال 1388 هجرى قمرى مقلّدين خود را در احتياطات مسائل شرعى به فرزند برومند خود ارجاع دادند و بدين جهت بود كه عدهاى از مؤمنين پس از ارتحال آن مرجع عاليقدر در سال 1394 هجرى قمرى، به تقليد فرزند ايشان گرويدند؛ مقلدین ایشان به شکل عمده توسط شاگردان خودشان یا شاگردان مرحوم والدشان به مؤمنين معرفی شدند.
ایشان، هم پدر و قیم علمی شاگردان مکتب امام صادق (ع) بودند که با عمق شگرف علمی نقش پرورش دهنده فقهاء و اصولیون و مدرسین حوزه علمیه را ایفا میکردند و هم در حق عموم مردم و به ویژه مشکلات عدیده طلاب نقش والدی حنون را ایفا میکردند و در رسیدگی به طلاب اهتمام عظیمی داشتند.
مرحوم آیتالله سید محمد حسینی شاهرودی در طول دوران مرجعیتشان خدمات فراوان علمی و اجتماعی داشتند از جمله: كمك به طلاب حوزههاى علميه به طرق مختلف، تأسیس شهرک مسکونی طلاب در قم، اعطاى كمكهاى اقتصادى به ساكنان مناطق محروم، تأسيس حسينيه و كمك به ساخت مساجد، حسينيهها، مدارس علميه، كتابخانهها و مراكز درمانی و بهداشتى بخصوص در روستاها و مناطق محروم، كمك به مراكز مذهبى فرهنگى و مجتمعهاى اسلامى در داخل و خارج از کشور و بسيارى خدمات ديگر كه ذكر يكايك آنها موجب تطويل مطلب مىشود.
عشق و علاقه بى حدّ ايشان نسبت به پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) و اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) زبانزد خاص و عام است.
مرحوم آیتالله حسینی شاهرودی در جميع امور، متخلّق به اخلاق اسلامى و متمسّك به روش ائمه اطهار (عليهم السلام) بودند و همچنین اسوه زهد، اخلاص، تقوى، و برخورد خوب و گشادهروئى با مردم و منزه از هرگونه تكبر و توجه به ماديات بودند؛ در مقابل مؤمنين بقدرى متواضع و فروتن بودند كه هر شخصى در اولين برخورد، مجذوب اخلاق ايشان مىشد.
سیره عملی ایشان درس اخلاق بر مکتب اهل بیت (ع) بود؛ در زهد و مواسات با عموم طلاب الگویی بینظیر بودند و قلب هزاران مشتاق حضرت ولی عصر(عج) با دیدن ایشان گشاده میشد.
مرحوم آیتالله حسینی شاهرودی چه در زمان امام راحل چه در زمان مقام معظم رهبری، مدافع انقلاب اسلامی بوده و شخصاً علاقه وافری به رهبر انقلاب داشتند و به مناسبتهای مختلف اظهار مینمودند؛ چنانکه حدود 22 سال قبل، طی یک بحث علمیِ فقهی با رهبر معظم انقلاب، بُعد علمی و فقاهتی ایشان را مورد تأیید قرار دادند و همچنین نسبت به جانباز بودن ایشان توجه ویژهای داشتند.
همچنین از بُعد اجتهادی نیز ولایت فقیه را کاملا تأیید نموده و موضعگیریهای رهبر انقلاب را مورد تأیید قرار میدادند.
نظر شما