به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از معاونت ارتباطات و بین الملل شورای اسلامی شهر تهران حسین نقاشی عضو کمیسیون نامگذاری و معاونت ارتباطات و بین الملل شورای اسلامی شهر تهران در گفت  گوی با رادیو فرهنگ با اشاره به تداوم سنت نامگذاری مشاهیر و بزرگان فرهنگ و هنر ایران بر خیابانهای شهر تهران از این اقدام به عنوان یک اقدام اخلاقی و همگرایانه در راستای انسجام اجتماعی و اعتلای هویت ملی نام برد و تصریح کرد: نام گذاری های اخیری که از سوی کمیسیون نامگذاری شورا صورت گرفته است در راستای  پاسداشت مشاهیر و بزرگانی از عرصه های فرهنگ و هنر، سیاست و اجتماع،  قهرمانان ملی که در دفاع از مسائل  آیینی و سرزمین سالها تلاش و فداکاری کردند و از زندگیشان برای اعتلای ایران گذاشتند بوده است. 

نقاشی در ادامه با تاکید بر اینکه این اقدام دو وجه اخلاقی و همبستگی ملی را هدف قرار داده است گفت: بخش اخلاقی این اقدام به گونه‌ای سپاسگزاری از این عزیزان را در بر دارد که به نظر من به این ختم نمی شود چرا که در وجه همگرایی و همبستگی ملی و اجتماعی این اقدام حول یک محور مشترک، ملتی را در کنار هم قرار می دهد که وحدت ملی را پررنگ تر از قبل به نمایش می گذارد. 

ملتی که از پیشینه فرهنگی و تولیدات مادی و معنوی فرهنگی و ادبیاتشان بیاطلاع باشند بسیار آسیب‌پذیر خواهند بود

عضو کمیسیون نام گذاری شورای اسلامی شهر تهران تصریح کرد: به هر حال بزرگانی در گذشته همچون حافظ و سعدی و مولوی تا امروز و افرای همچون هوشنگ ابتهاج و سپانلو و دیگرانی که در عرصه های فرهنگ و هنر ما تلاش کردند  فرهنگ ایران را ساخته اند که به موجب آن یک هویت مشترک فرهنگی و ملی شکل گرفته است. برهمین اساس ملتی که یک پیشینه خالی و ضعیفی داشته باشد و یا مردمان آن از پیشینه فرهنگی و تولیدات مادی و معنوی فرهنگی و ادبیاتشان بی اطلاع باشند بسیار آسیب‌پذیر خواهند بود و همبستگی و هویت مشترک بینشان شکل نخواهد گرفت و درمقابل هجمه فرهنگ های رقیب به شدت آسیب پذیر خواهند بود.

وی ادامه داد: بر همین اساس هدف شورای پنجم تهران که بر گرفته از آرای میلیونی شهروندان تهرانی بود با این نگاه و خواستگاه فرهنگی اقدام به نامگذاری معابر شهر به نام اهالی ادب و فرهنگ و هنر و سایر عرصه های در برگیرنده اجتماع کرده است. هدف اصلی وجه اخلاقی که همان سپاسگذاری از بزرگان و نیز وجه همبستگی و تقویت وحدت و انسجام ملی که عملگرایانه تر است را در نظر داشته‌اند که می تواند حول یک محور مشترک که زبان فارسی و یا موسیقی و فرهنگ اصیل ایرانی  است، در همه این موارد "ایران" محوریت و نقطه مشترک است.

معاون ارتباطات و بین الملل شورای اسلامی شهر تهران در پاسخ به اینکه چه شد نامگذاری ادبا و شعرا در این دوره  به آن پرداخته شد گفت: کمیسیون نامگذاری و به خصوص رییس کمیسیون حق‌شناس که از اهالی فرهنگ و رسانه هم هستند در بررسی ها و با برگزاری جلساتی با اهالی هنر و ادب و فرهنگ و نهادهای مدنی مانند انجمن شعرا، سینماگران، خوشنویسان و ... و افراد برجسته به این جمع بندی رسیدند که نام گذاری ها در شکل عینی تر پیرامون پاسداشت اهالی ادب و فرهنگ و هنر و البته سایر عرصه های در برگیرنده اجتماعی شکل بگیرد و با مکاتبات و پیگیری های که انجمن شاعران ایران داشته است نام گذاری اهالی شعر و ادب صورت گرفت. که این نام گذاری ها هم بر اساس خواسته این انجمن و پیشنهاداتی که مطرح بود در محل انجمن و خیابانهای پیرامون آن که نمادی برای شعر و ادب و فرهنگ ایران باشد شکل گرفت. 

وی در پاسخ به اینکه چرا نام گذاری ها معطوف به مناطق شمالی شهر است و کمتر در مناطق جنوب و مرکزی شهر اتفاق افتاده است گفت: خانه شاعران را ازاین جهت در نظر گرفتیم که چون محوریت نمادین برای شاعران دارد و از این جهت نام تمامی شاعران در همان خیابان نامگذاری شده است. و گرنه در بحث نامگذاری بالا و پایین شهر اصلا معنا ندارد کما اینکه در نام گذاری هنرمندان مبنا خیابان و محل نزدیک محل کار یا سکونت این عزیزان در نظر گرفته شده است. 

حسین نقاشی همچنین یادآورشد: از جمله اقدامات دیگر این دوره شورا در نام گذاری‌ها، نام‌گذاری معابر شهر به نام اهالی هنرو فرهنگ در قید حیاتشان بود که به گونه ای هم سنت شکنی کرده است و مبنای نام گذاری پیشین که بعد از فوت این عزیزان بود را تغییر دادیم.  البته نام گذاری با نام بزرگان و مشاهیر عرصه ادب و فرهنگ ادامه خواهد داشت و این حجم و گستره از نام گذاری مشاهیر فرهنگ و هنرو ادب ایران برمعابر تهران در دوره اخیر شورای شهر، کم نظیر است.