اگر صدای نفسهای بریده کارگران صنعت چاپ به گوش مسئولان کشور نرسد، اگر سکوت هولناک دستگاههای چاپ جدی نگرفته نشود، در مدت زمان کوتاهی شاهد نابودی این صنعت خواهیم بود
صنعت چاپ اینروزها از مشکلات بیشماری رنج میبرد، مشکلاتی که هر روز بر تعداد آنها اضافه میشود و کمر چاپخانهداران را خم میکند؛ دغدغههایی از جنس افزایش قیمت مواد اولیه طی ماههای اخیر و کمبود مواد مصرفی اساسی مانند کاغذ و مقوا، زینک، لاستیک سیلندر، مرکب و الکل ایزوپروپیل. اگرچه برخی از این کالاها در بازار موجود هستند اما متاسفانه به دلیل ورود برخی افراد غیرحرفهای به حوزه واردات، اجناس بیکیفیت به بازار وارد شدهاند؛ کالاهایی که از کیفیت خوبی برخوردار نیستند و همین موضوع دغدغه چاپخانهداران را برای گشتن و پیدا کردن جنس باکیفیت و اصیل چند برابر کرده است.
تا پیش از بر هم خوردن تعادل اقتصادی و نوسانات نرخ ارز در بازار؛ بهخصوص در میان تولیدیها، عرف بازار این بود که اصناف به صورت اعتباری خریدهای خود را انجام میدادند و در یک بازه زمانی مثل آخر ماه حساب و کتاب خود را انجام میدادند، اما اینروزها امکان خرید اعتباری برای اصناف خیلی کمتر شده است و چاپخانهداران برای تهیه مواد اولیه مجبور به خرید نقدی اجناس هستند که بهدلیل کمبود نقدینگی در این صنعت، استمرار آن آسیبی جدی به چاپخانهداران وارد میکند.
در کنار همه این موضوعات اما فرسودگی ناوگان صنعت چاپ کشور و سودده نبودن سرمایهگذاری برای خریداری دستگاهها و ماشینآلات بهروز، آسیب دیگری است که آینده این صنعت را با هالهای از ابهام روبهرو کرده است. در این بازه زمانی که سودآوری در این صنعت به پایینترین حد خود رسیده و قیمت لاینهای تخصصی و حرفهای چاپ میلیاردها تومان ارزش دارند، بسیاری از چاپخانهداران به سمت ماشینهای دست دوم رفتهاند؛ ماشینهایی که عمر مفید آنها گذشته و پس از مدتی کارکرد و کیفیت خود را از دست میدهند. این موضوعات در حالی مطرح میشود که از یک سو تحریمهای ظالمانه علیه ایران در طول این سالها ورود قطعات یدکی ماشینها به کشور را مشکل کرده و از سوی دیگر قدیمی شدن دستگاهها و پایین آمدن قدرت خرید دستگاههای جدید، آسیبی جدی برای چاپخانهها به شمار میآیند.
این صنعت پررونق در طول دهههای مختلف، پرورشدهنده اپراتورها و ماشینچیهای خبره و حرفهای بوده است، افرادی که موی خود را پای ماشین چاپ سپید کردند و با دستهایی رنگآلود و گاه بریده از کار با دستگاه همچنان عاشقانه به کارشان ادامه دادند. تجربهای عظیم پشت همه این دستگاههای آهنین و تنومند قرار دارد؛ تجربهای که متاسفانه با تعطیلی هر چاپخانه به گوشه خانهها میخزد. اینروزها اما اگر صدای نفسهای بریده کارگران این صنعت به گوش مسئولان کشور نرسد، اگر سکوت هولناک دستگاههای چاپ جدی نگرفته نشود و بُعد صنعتی چاپ بیش از این توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت به دست فراموشی سپرده شود، قطعا در مدت زمان کوتاهی شاهد نابودی این صنعت خواهیم بود؛ نکتهای جدی و قابل تامل که نیازمند عزم همگانی از سوی مسئولان و دستاندرکاران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت صنعت، معدن و تجارت برای نجات آن است.
نظر شما