پوررضوی میگوید که دستفروشی و خوابیدن کنار خیابان و تلاش برای امرار معاش خانواده و زندگی در مخروبهای که کمتر نشانی از یک خانه داشت، تنها گوشهای از سختیهایی است که او و خانوادهاش تحمل کردهاند.
با این حال، او امیدش را از دست نداد و و با تلاش و پشتکار توانست بار دیگر به فعالیت اصلی خود در حیطه هنر بازگردد و کارش را در حیطه تخصصی خود با کتابت قرآن روی سنگ آغاز کرد.
سیدحسین پوررضوی متولد سال 1349 ساکن رضوانشهر است. آقای پوررضوی میگوید از زمانی که خودش را شناخته، عاشق فعالیتهای فرهنگی و هنری و بهویژه خوشنویسی و کتابت بوده است.
وی که مدرک تحصیلیاش دیپلم بود، در همان زمان و در اوقات فراغت خود آیاتی از قرآن را روی سنگ مینوشته و از طریق فروش این آثار، امرار معاش میکرده است. روزی به فکرش میرسد که آثارش را در یک نمایشگاه در معرض دید عموم بگذارد تا شاید با جلب توجه تعداد بیشتری از مردم، وضعیت اقتصادی زندگی خود را بهبود بخشد.
در ابتدا با مراجعه به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی رضوانشهر (شهر محل سکونت خود) درخواست برگزاری نمایشگاه را کرده اما با بیتوجهی مسئولان ذیربط مواجه میشود؛ بالاخره و با پیگیریهایی که انجام میدهد، مسئول مربوطه را در این اداره مجاب میکند که نمایشگاهی از آثار قرآنی وی که روی سنگ نگاشته شده است، برگزار شد.
در سال 86 همزمان با برگزاری اولین نمایشگاه از آثار این هنرمند از خطه یزد، او شاهد حضور استاندار وقت در این نمایشگاه بوده است. در ادامه این بازدیدها وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به استان یزد سفر کرد و با درخواست استاندار، بازدید از این نمایشگاه در دستور کار وزیر قرار گرفت که او هم به آثار این هنرمند یزدی علاقهمند میشود؛ تا جاییکه درخواست دیدار خصوصی این هنرمند با رئیس جمهوری را تقدیم وی میکند.
پوررضوی در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: من که خوشحال از این اقدام بودم، برای اولین بار جهت دیدار با رئیس جمهور آماده شدم اما به دلیل نداشتن پول برای خرید کت و شلوار، از مغازه یکی از آشنایان، بهصورت نسیه، کت و شلواری تهیه و خودم را برای این دیدار آماده کردم.
وی افزود: پیش از این سفر، نامهای نوشتم تا آن را به رئیس جمهور تقدیم کنم که البته با مشورت دوستان و مسئولان متن آن را ویرایش کردم. دوستانم نیز نامههای متعددی برای رئیس جمهور آماده کرده بودند تا به ایشان بدهم اما شب قبل از دیدار، سراغ کتاب مولوی رفتم و همین که کتاب اشعار را باز کردم، شعری با مضمون «من به تو این بزرگی را دادم! اما تو درخواست از بنده من داری؟ و دست به دامن او شدهای در حالی که هیچ درخواست از من نداری»، آمد که همانجا نامهام را پاره کردم و زمانی که به نزد رئیس جمهوری حضور پیدا کردم، هیچ نامهای از خودم ارائه ندادم و هیچ درخواستی هم از وی نکردم.
پوررضوی ادامه داد: بعد از آن نیز روز به روز آثار و سنگنوشتههای قرآنی من در کشور دست به دست شد تا جایی که دیدار خصوصی با رهبر معظم انقلاب نیز داشتم و ایشان نیز به آثار من التفات داشتند.
این هنرمند یزدی اضافه کرد: در ادامه، به کشورهای عربی نیز دعوت شدم و در کشور عراق نیز از سنگ نوشتههای قرآنیام رونمایی شد و به من لقب «اولین کاتب قرآن کریم روی سنگ» را دادند و دیدارهای مختلفی نیز در این راستا با مسئولان کشورهای مختلف عربی و مراجع تقلید انجام دادم.
وی که مدتهاست خانه خود را به نمایشگاهی عمومی جهت عرضه آثار هنری خود تبدیل کرده و نام آن را هم «سرای محبت» گذاشته است، در این باره نیز گفت: خانه من اکنون محلی فرهنگی و هنری است برای پذیرایی از علاقمندان به آثار هنریام و خوشبختانه از نقاط مختلف کشور هم بازدیدکننده دارد.
پوررضوی که بخشی از خانه خود را برای پذیرایی میهمانان اختصاص داده است، در برخی دیگر از کارهای فرهنگی نیز ورود کرده است؛ ازجمله هدیه کتاب، هدیه به کودکان و حمایت از خانوادههای کمبضاعت. همچنین در بخشی از خانه این هنرمند یزدی نمایشگاهی از سنگنوشتهها وجود دارد که مشاهده این آثار بسیاری از افراد را جذب به خود کرده است.
پوررضوی که عوامل موفقیت خود را عنایت خداوند متعال و پشتکار خود میداند، با خود عهد کرده است که 10 درصد از اموال خود را به صورت سالانه وقف فعالیتهای فرهنگی کند؛ برگزاری جشنوارههای فرهنگی با محوریت گسترش محبت در میان خانوادهها و کودکان از جمله این اقدامات فرهنگی است. از عواید این جشنوارهها و نمایشگاهها، کودکان بیسرپرست و کودکان کار نیز بهره میبرند.
پوررضوی با بیان اینکه هیچ وامی از جایی دریافت نکردهام و ادارات دولتی هم کمکی مالی برای برپایی این نمایشگاهها و جشنوارهها به من نکردهاند، گفت: من سرمایه زندگی خودم را از قرآن بهدست آوردهام و بههمین خاطر خودم را مقید به انجام اقدامات نیکوکارانه و صرف این هزینههای سالیانه میدانم.
بر اساس همین گزارش، در نمایشگاهی که از آثار سیدحسین پوررضوی برپا شده بود، سنگ نوشتههایی به چشم میخورد که این هنرمند یزدی میگفت با چشمانی غیرمسلح کتابت شدهاند؛ در یکی از این آثار، روی یک قطعه سنگ بیش از 7 جزء قرآن کریم کتابت شده است و آیات، تنها با ذره بین قابل مشاهده هستند.
خودش میگوید آنچه باعث بازگشت او به زندگی هنری و فعالیت در زمینه تخصصیاش، یعنی کتابت روی سنگ، شده است، تلاش و پشتکار و همچنین توکل برخداوند متعال است؛ این مسیر گشوده است و دیگران نیز امکان حرکت در آن را دارند؛ بهشرطی که به داشتههای خود باور داشته باشند و ایمان و امید خود را برای پیشرفت از دست ندهند.
نظر شما